سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''''مقدمه''''' '''''سلسله ­های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی'''''[i]'''''(1234-960 میلادی)''''' در سال 960، سلسله­ی سونگ اغلب سرزمین­های چین را به تصرف خود درآورده و کایفِنگ<sup>[1]</sup> را به پایتختی خود برگزید و دورانی از شکوفای اقتصادی آغاز شد. در حالی­که سلسله­ی...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷: خط ۷:
سلسله­ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله­ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله­ی سونگ جنوبی هم به واسطه­ی پذیرش سلسله­ی جین به­عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال­های بعد، سرزمین چین میان سلسله­های سونگ، جین و تانگوت<sup>[4]</sup>­های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه­های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه­ی یانگ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی چین در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ<sup>[5]</sup> از سلسله­ی سونگ پایه گذاری شد.
سلسله­ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله­ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله­ی سونگ جنوبی هم به واسطه­ی پذیرش سلسله­ی جین به­عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال­های بعد، سرزمین چین میان سلسله­های سونگ، جین و تانگوت<sup>[4]</sup>­های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه­های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه­ی یانگ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی چین در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ<sup>[5]</sup> از سلسله­ی سونگ پایه گذاری شد.


دوران سلسله­ی سونگ از سوی بسیاری به­عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی چین باستان شمرده می­شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه­کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­ها در نهایت فلسفه­ی نئوکنفوسیوسی مطرح شده از سوی جوشی<sup>[6]</sup> را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و فرهنگ و هنر شکوفا و نقاشان بزرگ آثار هنر بودایی فراوانی به صحنه آمدند.
دوران سلسله­ی سونگ از سوی بسیاری به­عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی چین باستان شمرده می­شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه­کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­ها در نهایت فلسفه­ی نئوکنفوسیوسی مطرح شده از سوی جوشی<sup>[6]</sup> را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و فرهنگ و هنر شکوفا و نقاشان بزرگ آثار هنر بودایی فراوانی به صحنه آمدند<ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref>.




نیز نگاه کنید به [[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]؛ [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)]]
نیز نگاه کنید به [[تاریخ چین]]؛ [[دوران امپراطوری تاریخ چین]]؛ [[سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)]]


=== کتابشناسی <ref>سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،</ref> ===
=== کتابشناسی ===
----[1]- Kaifeng.
----[1]- Kaifeng.



نسخهٔ ‏۱۱ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۳۵

مقدمه

سلسله ­های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی[i](1234-960 میلادی)

در سال 960، سلسله­ی سونگ اغلب سرزمین­های چین را به تصرف خود درآورده و کایفِنگ[1] را به پایتختی خود برگزید و دورانی از شکوفای اقتصادی آغاز شد. در حالی­که سلسله­ی خیتان­لیائو[2] بر منچوری، مغولستان کنونی، و بخشی از شمال چین حکومت می­کرد. در سال 1115، سلسله­ی جورچِن­جین[3] رشد یافت و طی ده سال سلسله­ی لیائو را از بین برد. در عین حال، در مناطقی که امروزه به استان­های گَنسو، نینگ­شیا و شانسی معروف است، سلسله­ی شیای غربی( از 1032 تا 1227 میلادی) ظهور کرد.

سلسله­ی جین، درشمال و کایفِنگ، قدرت را از چنگ سلسله­ی سونگ که پایتختش را به خَنجو منتقل کرده بود، درآورد. سلسله­ی سونگ جنوبی هم به واسطه­ی پذیرش سلسله­ی جین به­عنوان قدرت مافوق خود، کاملا تحقیر شده بود. در سال­های بعد، سرزمین چین میان سلسله­های سونگ، جین و تانگوت[4]­های شیای غربی تقسیم شد. سونگ جنوبی دوران پیشرفت تکنولوژیکی بزرگی را تجربه کرد که می­توان گفت تا حدودی احساس فشار نظامی از سوی شمال این زمینه را فراهم کرد. این توفیقات شامل استفاده از اسلحه­های باروتی که نقش بزرگی در پیروزی­های دریایی سونگ جنوبی علیه جین در سال 1161 میلادی در رودخانه­ی یانگ­تسه ایفا کرد، داشت. افزون بر­این، نخستین پایگاه دریایی چین در سال 1132 میلادی و در دوران امپراتور رِن­زونگ[5] از سلسله­ی سونگ پایه گذاری شد.

دوران سلسله­ی سونگ از سوی بسیاری به­عنوان اوج اقتدار علمی و تکنولوژیکی چین باستان شمرده می­شود. در این دوران، اختلافات فلسفی و نظری زیادی میان مخالفان سیاسی اصلاح طلب و محافظه­کاران دربار وجود داشت تا این­که در اثر این اختلافات که از اواسط تا پایان قرن سیزدهم ادامه داشت، چینی­ها در نهایت فلسفه­ی نئوکنفوسیوسی مطرح شده از سوی جوشی[6] را اختیار کردند. در دوران سونگ آثار ادبی فراوانی نیز خلق شد و فرهنگ و هنر شکوفا و نقاشان بزرگ آثار هنر بودایی فراوانی به صحنه آمدند[۱].


نیز نگاه کنید به تاریخ چین؛ دوران امپراطوری تاریخ چین؛ سلسله های دوران امپراطوری چین(907-960)

کتابشناسی


[1]- Kaifeng.

[2]- Khitan Liao.

[3]- Jurchen Jin.

[4]- Tangut.

[5]- Renzong.

[6]- Zhuxi.


[i]- Song, Liao, Jin, and Western Xia.

  1. سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،