طبقات و قشرهای اجتماعی زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «طبقه بندی اجتماعی در گذشته های دور زیمبابوه به صاحبان مشاغل مختلف مربوط می شد . ماهیگیران، بردگان،جادوگران(واسطه قبیله و ارواح درگذشتگان)،طبقه حاکم،صنعت گران شامل: معماران، مسگرو آهنگران ( طبقه ی فلزکاران)،پارچه بافان، زرگران و سفالگران گرو...» ایجاد کرد) |
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
با استقلال كشور در سال 1980 و به قدرت رسیدن موگابه،ساختار روابط اجتماعی بین گروه های مختلف جامعه تغییر یافت و مشخصات دوران استعماری به تدریج کم رنگ تر شد.موگابه کوشید با استفاده از دكترين سياسی ماركسيسم كنترل منابع کشور را که در دست اقليت سفيد پوست بوده از آنان گرفته و به سیاهان که مالکین اصلی زیمبابوه و در دوران استعمار همیشه در حاشیه نظام حکومتی واقع شده بودند،بازگردانده به مبارزه با اشکال گوناگون ظلم و ستم سرمایه داری استعمارگران ادامه دهد. | با استقلال كشور در سال 1980 و به قدرت رسیدن موگابه،ساختار روابط اجتماعی بین گروه های مختلف جامعه تغییر یافت و مشخصات دوران استعماری به تدریج کم رنگ تر شد.موگابه کوشید با استفاده از دكترين سياسی ماركسيسم كنترل منابع کشور را که در دست اقليت سفيد پوست بوده از آنان گرفته و به سیاهان که مالکین اصلی زیمبابوه و در دوران استعمار همیشه در حاشیه نظام حکومتی واقع شده بودند،بازگردانده به مبارزه با اشکال گوناگون ظلم و ستم سرمایه داری استعمارگران ادامه دهد. | ||
زيمبابوه پس از كسب استقلال و سلب مالكيت اراضی از سفیدپوستان و تفوق سياسی بر آنان،علی رغم ادعای رهبران دوران مبارزات مبنی بر رفع اختلافات طبقاتی به عنوان یکی از اهداف مهم آن دوران،تاکنون موفق به انجام این مهم نشده است.اوضاع نابسامان اقتصادی و سياسی،سال های طولانی است که این کشور را با شرايط بحرانی مواجه کرده است.ایجاد فاصله طبقاتی عمیق میان مردم،توسعه بیکاری و فقر ناشی از آن،ظهور و گسترش پدیده کودکان خیابانی،شیوع فحشا و ... از عوارض و نتایج این شرایط بحرانی می باشد. | [[زيمبابوه]] پس از كسب استقلال و سلب مالكيت اراضی از سفیدپوستان و تفوق سياسی بر آنان،علی رغم ادعای رهبران دوران مبارزات مبنی بر رفع اختلافات طبقاتی به عنوان یکی از اهداف مهم آن دوران،تاکنون موفق به انجام این مهم نشده است.اوضاع نابسامان اقتصادی و سياسی،سال های طولانی است که این کشور را با شرايط بحرانی مواجه کرده است.ایجاد فاصله طبقاتی عمیق میان مردم،توسعه بیکاری و فقر ناشی از آن،ظهور و گسترش پدیده کودکان خیابانی،شیوع فحشا و ... از عوارض و نتایج این شرایط بحرانی می باشد. | ||
با وجود این نابسامانی ها،زیمبابوه مانند دیگر كشورهای در حال توسعه شاهد ظهور " طبقه متوسط جديد" می باشد كه از شاخصه های آن طبقه جوان آفريقايی با نگرش نوين به دنيای امروز است.طبقه متوسط در زیمبابوه،جامعه كوچكی است كه از لحاظ اقتصادی در ميانه جامعه قرار داشته اگر چه تا حدودی از استقلال اقتصادی برخوردار می باشد اما از نظر اجتماعی دارای قدرت زيادی نيست.(www.allafrica.com)در کنار ظهور طبقه ی جدید متوسط،ظهور و رشد طبقه ی مرفه سیاهپوست نیز قابل توجه است. | با وجود این نابسامانی ها،زیمبابوه مانند دیگر كشورهای در حال توسعه شاهد ظهور " طبقه متوسط جديد" می باشد كه از شاخصه های آن طبقه جوان آفريقايی با نگرش نوين به دنيای امروز است.طبقه متوسط در زیمبابوه،جامعه كوچكی است كه از لحاظ اقتصادی در ميانه جامعه قرار داشته اگر چه تا حدودی از استقلال اقتصادی برخوردار می باشد اما از نظر اجتماعی دارای قدرت زيادی نيست.(www.allafrica.com)در کنار ظهور طبقه ی جدید متوسط،ظهور و رشد طبقه ی مرفه سیاهپوست نیز قابل توجه است. | ||
امروزه در مناطق روستایی،نقش و جایگاه روسای قبایل تغییر یافته و از شأن و مرتبه ی سابق برخوردار نیستند اگرچه جایگاه سمبلیک آنان تقریباً باقی مانده است | امروزه در مناطق روستایی،نقش و جایگاه روسای قبایل تغییر یافته و از شأن و مرتبه ی سابق برخوردار نیستند اگرچه جایگاه سمبلیک آنان تقریباً باقی مانده است | ||
نسخهٔ ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۹
طبقه بندی اجتماعی در گذشته های دور زیمبابوه به صاحبان مشاغل مختلف مربوط می شد .
ماهیگیران، بردگان،جادوگران(واسطه قبیله و ارواح درگذشتگان)،طبقه حاکم،صنعت گران شامل: معماران، مسگرو آهنگران ( طبقه ی فلزکاران)،پارچه بافان، زرگران و سفالگران گروه ها و طبقات اجتماعی دوران قدیم زیمبابوه بودند.[20]
بعدها طبقه بندی جامعه به صورت دو طبقه ی شهری و روستايی و در دوران حاكميت رژيم نژادپرست رودزيا،تقسیم بندی مشخص جامعه به شکل دو طبقه سفيد پوست و سياه پوست خود را نشان می داد.اشغال اراضی حاصل خیز كشاورزی سیاهان،اجيركردن و بیگاری کشیدن از آنان در مزارع سفيد پوستان و نادیده گرفتن حقوق اولیه سیاهان از مشخصه های اين دوران بود.مراكز شهری رودزيا كه منطقه مهم حاكميت سفيد پوستان بود و با عنوان "شهر سفید پوستان" خوانده می شد،پس از چندین دهه استعمار و استثمار سياهان به مراكز استراتژيك مبارزه عليه اقليت سفيد پوست تبدیل شد.مبارزات ضد استعماری باعث نزدیکی دو طبقه اجتماعی شهری و روستايی شد.
با استقلال كشور در سال 1980 و به قدرت رسیدن موگابه،ساختار روابط اجتماعی بین گروه های مختلف جامعه تغییر یافت و مشخصات دوران استعماری به تدریج کم رنگ تر شد.موگابه کوشید با استفاده از دكترين سياسی ماركسيسم كنترل منابع کشور را که در دست اقليت سفيد پوست بوده از آنان گرفته و به سیاهان که مالکین اصلی زیمبابوه و در دوران استعمار همیشه در حاشیه نظام حکومتی واقع شده بودند،بازگردانده به مبارزه با اشکال گوناگون ظلم و ستم سرمایه داری استعمارگران ادامه دهد.
زيمبابوه پس از كسب استقلال و سلب مالكيت اراضی از سفیدپوستان و تفوق سياسی بر آنان،علی رغم ادعای رهبران دوران مبارزات مبنی بر رفع اختلافات طبقاتی به عنوان یکی از اهداف مهم آن دوران،تاکنون موفق به انجام این مهم نشده است.اوضاع نابسامان اقتصادی و سياسی،سال های طولانی است که این کشور را با شرايط بحرانی مواجه کرده است.ایجاد فاصله طبقاتی عمیق میان مردم،توسعه بیکاری و فقر ناشی از آن،ظهور و گسترش پدیده کودکان خیابانی،شیوع فحشا و ... از عوارض و نتایج این شرایط بحرانی می باشد.
با وجود این نابسامانی ها،زیمبابوه مانند دیگر كشورهای در حال توسعه شاهد ظهور " طبقه متوسط جديد" می باشد كه از شاخصه های آن طبقه جوان آفريقايی با نگرش نوين به دنيای امروز است.طبقه متوسط در زیمبابوه،جامعه كوچكی است كه از لحاظ اقتصادی در ميانه جامعه قرار داشته اگر چه تا حدودی از استقلال اقتصادی برخوردار می باشد اما از نظر اجتماعی دارای قدرت زيادی نيست.(www.allafrica.com)در کنار ظهور طبقه ی جدید متوسط،ظهور و رشد طبقه ی مرفه سیاهپوست نیز قابل توجه است.
امروزه در مناطق روستایی،نقش و جایگاه روسای قبایل تغییر یافته و از شأن و مرتبه ی سابق برخوردار نیستند اگرچه جایگاه سمبلیک آنان تقریباً باقی مانده است