دسته بندی مطبوعات در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در [[چین]]، می توان رسانه های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آنها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96 میلیون نسخه[ii] در روز است را در گروه های زیر دسته بندی کرد: | |||
1-مطبوعات ارگان [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]]: مانند روزنامه ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily) (به زبان های چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه. | |||
2-مطبوعات تجاری و روزنامه های تخصصی: مانند روزنامه ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامهی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ی تجارت چین(Zhogguo Shengbao). | |||
3-روزنامه های ارگان شهرها: مانند روزنامه ی جوانان [[پکن]] (Beijing Youth Daily)، روزنامه ی شهری غرب [[چین]] (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می شوند. | |||
4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه ی تجاری چِنگ دو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily). | |||
5-روزنامه های ارایه کننده ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر». | |||
6-نشریات گزیده ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ی گزیده ی اخبار. | |||
7-روزنامه ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ی ارتش آزادی بخش خلق. | |||
البته در کنار این روزنامه ها، طیف وسیعی از هفته نامه ها و مجلات هفتگی و یا شماره ی آخر هفته ی روزنامه های یومیه منتشر می شود که به خاطر گزارش های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ها در این کشور به [[زبان چینی]] رسمی ماندارین منتشر می شوند، ولی برخی از روزنامه های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می گردند. در چین حدود 20 روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می شود که روزنامه های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه ی آنلاین خلق، از جمله ی آنها هستند. | |||
لازم به ذکر است که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت های نژادی (55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی خورد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref> | |||
نیز نگاه کنید به [[رسانه ها و مطبوعات در چین]] | |||
= پاورقی = | = پاورقی = | ||
[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود | [i] - <small>طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ [[مطبوعات در چین]] در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود.</small> | ||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۶
امروزه، با توجه به آغاز پنجمین مرحله از روند مطبوعات در چین، می توان رسانه های مکتوب(روزنامه) این کشور را که تعداد عناوین آنها بالغ بر 2200 عنوان با تیراژ کلی بیش از 6/96 میلیون نسخه[ii] در روز است را در گروه های زیر دسته بندی کرد:
1-مطبوعات ارگان حزب کمونیست: مانند روزنامه ی پرتیراژ خلق (Peoples Daily) (به زبان های چینی، انگلیسی، عربی، اسپانیایی، فرانسوی به صورت آنلاین) و سایر مطبوعات و روزنامه های وابسته و مطبوعات استانی این مؤسسه.
2-مطبوعات تجاری و روزنامه های تخصصی: مانند روزنامه ی وِن خویی (Wenhui Ribao)، روزنامهی خلق راه آهن (Renmin Tiedabao)، و روزنامه ی تجارت چین(Zhogguo Shengbao).
3-روزنامه های ارگان شهرها: مانند روزنامه ی جوانان پکن (Beijing Youth Daily)، روزنامه ی شهری غرب چین (Huanxi Dushibao)، و سایر روزنامه های عصری که در شهرهای بزرگ منتشر می شوند.
4-نشریات مربوط به تجارت و بازرگانی: مانند روزنامه ی تجاری چِنگ دو (Chengdu Business Daily)، و اقتصاد روز (Economic Daily).
5-روزنامه های ارایه کننده ی اطلاعات خدماتی: مانند روزنامه های«راهنمای خرید» و «راهنمای خرید کالای بهتر».
6-نشریات گزیده ی اخبار و مقالات: مانند روزنامه ی گزیده ی اخبار.
7-روزنامه ها و نشریات متعلق به ارتش: مانند روزنامه ی ارتش آزادی بخش خلق.
البته در کنار این روزنامه ها، طیف وسیعی از هفته نامه ها و مجلات هفتگی و یا شماره ی آخر هفته ی روزنامه های یومیه منتشر می شود که به خاطر گزارش های مفصل و تحلیلی از مسایل سیاسی و اجتماعی روز از داخل و خارج کشور آن ها، با استقبال فراوان خوانندگان قرار می گیرند. اکثر قریب به اتفاق روزنامه ها در این کشور به زبان چینی رسمی ماندارین منتشر می شوند، ولی برخی از روزنامه های دولتی در مناطق اقلیت نشین این کشور مانند مغولستان داخلی، سین کیانگ و تبت، به زبان محلی چاپ می گردند. در چین حدود 20 روزنامه نیز به زبان انگلیسی چاپ و منتشر می شود که روزنامه های چاینا دیلی، گلوال تایمز، روزنامه ی آنلاین خلق، از جمله ی آنها هستند.
لازم به ذکر است که، همان گونه که هنوز در این کشور روزنامه ی خصوصی وجود ندارد، مطبوعات و رسانه ی مستقل متعلق به اقوام و اقلیت های نژادی (55 اقلیت قومی غیر از نژاد خَن) هم در این کشور به چشم نمی خورد.[۱]
نیز نگاه کنید به رسانه ها و مطبوعات در چین
پاورقی
[i] - طبق آمار جهانی، تعداد عناوین و تیراژ مطبوعات در چین در ردیف اول جهان قرار دارد و روزنامه های منتشره در این کشور5/14درصد کل روزنامه های جهان را به خود اختصاص داده و برای هر یکهزار نفر 86/75نسخه روزنامه منتشر می شود.
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .