مهمترین شبکه ی تلویزیونی چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تلویزیون مركزی [[چین]] بزرگترین و قدرتمندترین ایستگاه تلویزیونی [[چین]] است و با بیش از 250 سازمان تلویزیونی از 130 كشور مبادلات برنامه ای و روابط تجاری دارد. این تلویزیون سه شبكه ی اختصاصی خبر، كودك، و موسیقی را راه اندازی نموده است.<ref>www.China.org.cn</ref> | |||
تلویزیون مركزی [[چین]](CCTV)، با 22 كانال تنها شبكه ی ملی [[چین]] است که بخش بزرگی از بازار تولید و پخش برنامه های تلویزیونی را در [[چین]] در اختیار دارد. این شبکه ی تلویزیونی با حدود 10 هزار كارمند و با درآمدی بسیار بالا، تحت نظارت دو جانبه ی اداره ی تبلیغات(مسئول نهایی محتوای رسانه ها) و اداره ی كل رادیو، فیلم و تلویزیون دولتی (كه عملیات و برنامه ها را فرماندهی می كند) اداره می شود. معاون وزیر به عنوان رئیس تلویزیون مركزی هم هست. مدیران اصلی و سایر مسئولان توسط دولت منصوب می شوند. این شبكه اخبار ویژه ی خود را تهیه كرده و روزانه 11 بار خبر پخش کرده و قویترین و پركارترین تولید كننده ی برنامه های تلویزیونی در این كشور به شمار می رود. سیسیتیوی تنها شبكه ای است كه مجوز خرید فیلم از خارج را دارد. تمامی شبكه های محلی باید اخبار ساعت 7 شب این شبكه را پوشش دهند. تقریبا 500 میلیون نفر مرتب این برنامه ی خبری را تماشا می كنند. - <ref>کتاب سبز چین (1380)، ''دفتر مطالعات سياسي و بين المللي،'' تهران.ص 114-115.</ref> اگر چه سی سی تی وی قویترین شبكه ی [[چین]] است اما تنها 30 درصد مردم [[چین]] بیننده ی آن هستند. | |||
علاوه بر 300 كانال شبكه های بین المللی، سراسری و استانی [[چین]] كه در [[پکن|پكن]] نیز قابل دریافت هستند، شبكه ی (BTV) مخصوص [[پکن|پكن]] بوده و در اغلب مناطق [[چین]] نیز قابل دریافت است. این شبكه 14 كانال دارد و هر كانال به موضوع خاصی همچون ورزش، فیلم های سینمایی، تئاتر، آموزش، خبر و ... می پردازد و برنامه های متنوعی به [[زبان چینی]] برای شهروندان پكنی تهیه و پخش می كند. میزان پوشش رادیو و تلویزیون سراسری در این شهر 99/99 درصد و سطح پوشش تلویزیون های كابلی 64 درصد است.<ref>سابقی، علی محمد (1386). "تجربیاتی از کلان شهر [[پکن]] (پایتخت چین)". ''نشر شهر. ص25-26.''</ref> <ref>سابقی، علی محمد(1392). "جامعه و فرهنگ چین." تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .</ref>. | |||
نیز نگاه کنید به [[رسانه های چین]]؛ [[تلویزیون در چین]] | |||
= کتابشناسی = | = کتابشناسی = | ||
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۴۹
تلویزیون مركزی چین بزرگترین و قدرتمندترین ایستگاه تلویزیونی چین است و با بیش از 250 سازمان تلویزیونی از 130 كشور مبادلات برنامه ای و روابط تجاری دارد. این تلویزیون سه شبكه ی اختصاصی خبر، كودك، و موسیقی را راه اندازی نموده است.[۱]
تلویزیون مركزی چین(CCTV)، با 22 كانال تنها شبكه ی ملی چین است که بخش بزرگی از بازار تولید و پخش برنامه های تلویزیونی را در چین در اختیار دارد. این شبکه ی تلویزیونی با حدود 10 هزار كارمند و با درآمدی بسیار بالا، تحت نظارت دو جانبه ی اداره ی تبلیغات(مسئول نهایی محتوای رسانه ها) و اداره ی كل رادیو، فیلم و تلویزیون دولتی (كه عملیات و برنامه ها را فرماندهی می كند) اداره می شود. معاون وزیر به عنوان رئیس تلویزیون مركزی هم هست. مدیران اصلی و سایر مسئولان توسط دولت منصوب می شوند. این شبكه اخبار ویژه ی خود را تهیه كرده و روزانه 11 بار خبر پخش کرده و قویترین و پركارترین تولید كننده ی برنامه های تلویزیونی در این كشور به شمار می رود. سیسیتیوی تنها شبكه ای است كه مجوز خرید فیلم از خارج را دارد. تمامی شبكه های محلی باید اخبار ساعت 7 شب این شبكه را پوشش دهند. تقریبا 500 میلیون نفر مرتب این برنامه ی خبری را تماشا می كنند. - [۲] اگر چه سی سی تی وی قویترین شبكه ی چین است اما تنها 30 درصد مردم چین بیننده ی آن هستند.
علاوه بر 300 كانال شبكه های بین المللی، سراسری و استانی چین كه در پكن نیز قابل دریافت هستند، شبكه ی (BTV) مخصوص پكن بوده و در اغلب مناطق چین نیز قابل دریافت است. این شبكه 14 كانال دارد و هر كانال به موضوع خاصی همچون ورزش، فیلم های سینمایی، تئاتر، آموزش، خبر و ... می پردازد و برنامه های متنوعی به زبان چینی برای شهروندان پكنی تهیه و پخش می كند. میزان پوشش رادیو و تلویزیون سراسری در این شهر 99/99 درصد و سطح پوشش تلویزیون های كابلی 64 درصد است.[۳] [۴].
نیز نگاه کنید به رسانه های چین؛ تلویزیون در چین