آسیب شناسی اجتماعی در زیمبابوه: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۳

مانند دیگر کشورهای آفریقایی این کشور نیز در مسیر توسعه صنعتی و گسترش شهرنشینی با برخی آسیب‌های اجتماعی مواجه شده است:

کودکان خیابانی (کودکان کار)

کودکان خیابانی یا بی خانمان، کودکانی هستند که به علل اجتماعی و اقتصادی ناچار از زندگی در حاشیه خیابان‌ها و محلات شده‌اند. رشد این پدیده در زیمبابوه مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار بالا بوده به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی در برنامه‌های رفاه اجتماعی دولت مورد توجه قرار گرفته است.

بررسی‌ها حاکی از آن است که هم‌زمان با افزایش مشکلات اجتماعی و اقتصادی، تعداد کودکان خیابانی نیز افزایش یافته است. میانگین سنی این کودکان 13 سال است و نوجوانانی با 18 سال سن نیز در میان آنان دیده می‌شوند. جمعیت پسرها در گروه کودکان خیابانی بیش از دخترهاست. بررسی‌ها نشان می‌دهد آن دسته از کودکان خیابانی که دارای خانواده هستند به دلیل فقر شدید در محیط خانواده به اجبار به این شکل از زندگی را کشیده شده‌اند. بسیاری از آنان در سنین خردسالی به بیگاری گرفته می‌شوند و این دسته از کودکان به "کودکان کار" معروفند. بیشتر کودکان خیابانی در مناطق شهری بوده اکثر آن‌ها هرگز به مدرسه نرفته و یا تنها دوره ابتدایی را گذرانده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهد بسیاری از آن‌ها مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته و انحرافات جنسی در میان آنان شایع و بیش از نیمی از این کودکان مبتلا به ایدز هستند. تقریباً همگی دچار نوعی بی‌اعتمادی و ناامیدی بوده و آینده‌ای برای خود متصور نمی‌باشند.

به غیر از نهادهای دولتی برخی سازمان‌های رفاهی از جمله "مرکز رسیدگی به کودکان فقیر حراره" نیز با این دسته از کودکان در ارتباط بوده برخی خدمات حمایتی و مراقبتی را به آنان ارایه می‌دهند. دولت زیمبابوه از طریق شهرداری، مرکز کودکان خیابانی حراره، برخی وزارتخانه‌های دولتی و نیز بخش رفاه اجتماعی این کودکان را مورد حمایت قرار داده می‌کوشد برخی خدمات اجتماعی را به این گروه آسیب دیده ارایه نماید^[۱].

فقر

بر اساس گزارش روزنامه دولتی زیمبابوه (هرالد)، حدود 63 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. برابر گزارش دولتی، 2/2 میلیون نفر از مردم نیازمند کمک غذایی می‌باشند. فقر موجب افزایش نرخ مرگ و میر مادران هنگام زایمان شده آمار نشان دهنده مرگ 960 مادر در هر صد هزار زایمان می‌باشد. رقم بالای مرگ و میر نوزادان به علت فقر غذایی نیز 57 مورد در برابر هر هزار ولادت می‌باشد.

طبق گزارش مؤسسه مطالعات محیط زیست دانشگاه زیمبابوه در سال 2014 با عنوان " فقر شهری و کودکان زیمبابوه"، بیش از 25 درصد کودکان مناطق شهری این کشور فقیر و 50 درصد آنان در فقر مطلق به سر می‌برند .فقدان زیر ساخت‌های لازم در بخش خدمات رفاهی در دهه گذشته مشکلات زیادی را برای کودکان شهری ایجاد کرده است. 30 درصد کودکان شهر حراره از دسترسی به آب آشامیدنی محرومند^[۲].

این کشور در دو دهه 1990 و 2000 با روند صعودی فقر روبرو شد چنان که بین سال‌های 1990 تا 2003 نرخ فقر از 25 درصد به 63 درصد افزایش یافت. میزان فقر در مناطق روستایی نسبت به شهرها از فقر بسیار بیشتر است. درآمد پایین و کاهش تولید محصولات کشاورزی و در نتیجه کمبود مواد غذایی در کنار عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم در روستاها برای مردم مشکلات زیادی به وجود آورده است.

افزایش نرخ بیکاری و مهاجرت مردان از مناطق روستایی و در نتیجه سرپرستی زنان بر خانواده، عدم مالکیت اراضی کشاورزی، خشک‌سالی و فقدان دام و ... همگی در فقیرتر شدن روستاییان مؤثر بودند^[۳]

اعتیاد

بیکاری فزاینده به ویژه در میان جوانان از علل افزایش آمار اعتیاد به مواد مخدر شده است. طبق گزارش انجمن مبارزه با اعتیاد زیمبابوه در سال 2014، نرخ شیوع اعتیاد در میان دانش آموزان به 43 درصد افزایش یافته است. بولتن خبری دیگری گسترش اعتیاد در شهر حراره را در فاصله سال‌های 2013 و 2014 بالاترین میزان اعتیاد در کشور اعلام کرده از افزوده شدن ماهانه صد نفر به جمعیت معتادین این شهر خبر داده است^[۴].

فساد اخلاقی

بررسی‌های انجام شده افزایش آمار انواع فساد اخلاقی از جمله فحشا را تأیید می‌کند. از مهم‌ترین علل آن باید به فقر مالی، بیکاری فزاینده و مهاجرت مردان به خارج از کشور جهت یافتن شغل و کسب درآمد اشاره کرد^[۵].

فساد اداری

هم‌چون سایر کشورهای جهان سوم شرایط نامساعد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... باعث بروز و گسترش بوروکراسی نا کارآمد و فساد اداری در این کشور شده است.

توقف و یا پایین بودن سطح ارایه خدمات عمومی، انحطاط نظام سلامت، افزایش بی سابقه بیکاری، فرار مغزها و...از نتایج فساد اداری در این کشور است.

طلاق

آمار طلاق طی سال 2014 نسبت به سال قبل آن افزایشی به میزان 50 درصد را نشان می‌دهد و به عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات اجتماعی کشور معرفی شده است^[۶]^[۷].

کتابشناسی

↑ Bourdillon,(2000). p. 65.
↑ برگرفته از https://www.zimbabwesituation.com/
↑ برگرفته از https://www.rsinc.com/internet/florida/
↑ برگرفته از http://www.financialgazette.co.zw/
↑ برگرفته از http://iosrjournals.org/2015
↑ برگرفته از https://www.newsday.co.zw/
↑ ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 59-62.

[1] Bourdillon,(2000). p. 65.

[2] برگرفته از https://www.zimbabwesituation.com/

[3] برگرفته از https://www.rsinc.com/internet/florida/

[4] برگرفته از http://www.financialgazette.co.zw/

[5] برگرفته از http://iosrjournals.org/2015

[6] برگرفته از https://www.newsday.co.zw/

[7] ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ زیمبابوه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص. 59-62.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''آسيب شناسی اجتماعی'''
+مانند دیگر کشورهای آفریقایی این کشور نیز در مسیر توسعه صنعتی و گسترش شهرنشینی با برخی آسیب‌های اجتماعی مواجه شده است:
-مانند دیگر کشورهای آفریقایی این کشور نیز در مسیر توسعه صنعتی و گسترش شهرنشینی با برخی آسیب های اجتماعی مواجه شده است:
+=== کودکان خیابانی (کودکان کار) ===
+کودکان خیابانی یا بی خانمان، کودکانی هستند که به علل اجتماعی و اقتصادی ناچار از زندگی در حاشیه خیابان‌ها و محلات شده‌اند. رشد این پدیده در [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]] مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار بالا بوده به عنوان یکی از آسیب‌های اجتماعی در برنامه‌های رفاه اجتماعی دولت مورد توجه قرار گرفته است.
+بررسی‌ها حاکی از آن است که هم‌زمان با افزایش مشکلات اجتماعی و اقتصادی، تعداد کودکان خیابانی نیز افزایش یافته است. میانگین سنی این کودکان 13 سال است و نوجوانانی با 18 سال سن نیز در میان آنان دیده می‌شوند. [[جمعیت زیمبابوه|جمعیت]] پسرها در گروه کودکان خیابانی بیش از دخترهاست. بررسی‌ها نشان می‌دهد آن دسته از کودکان خیابانی که دارای خانواده هستند به دلیل فقر شدید در محیط خانواده به اجبار به این شکل از زندگی را کشیده شده‌اند. بسیاری از آنان در سنین خردسالی به بیگاری گرفته می‌شوند و این دسته از کودکان به "کودکان کار" معروفند. بیشتر کودکان خیابانی در مناطق شهری بوده اکثر آن‌ها هرگز به مدرسه نرفته و یا تنها دوره ابتدایی را گذرانده‌اند. تحقیقات نشان می‌دهد بسیاری از آن‌ها مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته و انحرافات جنسی در میان آنان شایع و بیش از نیمی از این کودکان مبتلا به ایدز هستند. تقریباً همگی دچار نوعی بی‌اعتمادی و ناامیدی بوده و آینده‌ای برای خود متصور نمی‌باشند.
-'''1-كودكان خيابانی(کودکان كار)'''
+به غیر از نهادهای دولتی برخی سازمان‌های رفاهی از جمله "مرکز رسیدگی به کودکان فقیر [[حراره]]" نیز با این دسته از کودکان در ارتباط بوده برخی خدمات حمایتی و مراقبتی را به آنان ارایه می‌دهند. [http://www.zim.gov.zw/ دولت زیمبابوه] از طریق شهرداری، [https://street-kids.tripod.com/ مرکز کودکان خیابانی حراره]، برخی وزارتخانه‌های دولتی و نیز [https://www.zim.gov.zw/index.php/en/my-government/government-ministries/public-service,-labour-and-social-welfare بخش رفاه اجتماعی] این کودکان را مورد حمایت قرار داده می‌کوشد برخی خدمات اجتماعی را به این گروه آسیب دیده ارایه نماید<ref>Bourdillon,(2000). p. 65.</ref>.
+=== فقر ===
+بر اساس گزارش [https://epaper.heraldgoa.in/ روزنامه دولتی زیمبابوه (هرالد)]، حدود 63 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. برابر گزارش دولتی، 2/2 میلیون نفر از مردم نیازمند کمک غذایی می‌باشند. فقر موجب افزایش نرخ مرگ و میر مادران هنگام زایمان شده آمار نشان دهنده مرگ 960 مادر در هر صد هزار زایمان می‌باشد. رقم بالای مرگ و میر نوزادان به علت فقر غذایی نیز 57 مورد در برابر هر هزار ولادت می‌باشد.
-كودكان خيابانی يا بی خانمان،کودکانی هستند كه به علل اجتماعی و اقتصادی ناچار از زندگی در حاشیه خيابان ها و محلات شده اند.رشد این پدیده در زیمبابوه مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه بسیار بالا بوده به عنوان يكي از آسيب های اجتماعی در برنامه های رفاه اجتماعی دولت مورد توجه قرار گرفته است.
+طبق گزارش مؤسسه مطالعات محیط زیست [https://www.uz.ac.zw/ دانشگاه زیمبابوه] در سال 2014 با عنوان " فقر شهری و کودکان [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]]"، بیش از 25 درصد کودکان مناطق شهری این کشور فقیر و 50 درصد آنان در فقر مطلق به سر می‌برند .فقدان زیر ساخت‌های لازم در بخش خدمات رفاهی در دهه گذشته مشکلات زیادی را برای کودکان شهری ایجاد کرده است. 30 درصد کودکان شهر [[حراره]] از دسترسی به آب آشامیدنی محرومند<ref>برگرفته از https://www.zimbabwesituation.com/</ref>.
-بررسی ها حاکی از آن است که هم زمان با افزايش مشكلات اجتماعی و اقتصادی،تعداد كودكان خيابانی نيز افزايش یافته است.میانگین سنی اين كودكان 13 سال است و نوجوانانی با 18 سال سن نیز در میان آنان دیده می شوند. جمعیت پسرها در گروه کودکان خیابانی بیش از دخترهاست. بررسی ها نشان می دهد آن دسته از كودكان خيابانی كه دارای خانواده هستند به دلیل فقر شدید در محيط خانواده به اجبار به این شکل از زندگی را کشیده شده اند.بسياری از آنان در سنين خردسالی به بيگاری گرفته می شوند و این دسته از کودکان به "كودكان كار" معروفند. بيشتر كودكان خياباني در مناطق شهری بوده اکثر آنها هرگز به مدرسه نرفته و یا تنها دوره ابتدایی را گذرانده اند. تحقيقات نشان می دهد بسیاری از آنها مورد سوء استفاده جنسی قرار گرفته و انحرافات جنسی در میان آنان شایع و بيش از نيمی از این کودکان مبتلا به ايدز هستند.تقریباً همگی دچار نوعی بی اعتمادی و ناامیدی بوده و آینده ای برای خود متصور نمی باشند.
+این کشور در دو دهه 1990 و 2000 با روند صعودی فقر روبرو شد چنان که بین سال‌های 1990 تا 2003 نرخ فقر از 25 درصد به 63 درصد افزایش یافت. میزان فقر در مناطق روستایی نسبت به شهرها از فقر بسیار بیشتر است. درآمد پایین و کاهش تولید محصولات کشاورزی و در نتیجه کمبود مواد غذایی در کنار عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم در روستاها برای مردم مشکلات زیادی به وجود آورده است.
-به غير از نهادهای دولتی برخی سازمان های رفاهی از جمله "مرکز رسیدگی به کودکان فقیر [[حراره]]" نیز با اين دسته از كودكان در ارتباط بوده برخی خدمات حمایتی و مراقبتی را به آنان ارایه می دهند.دولت [[زيمبابوه]] از طريق شهرداری،مركز كودكان خيابانی حراره،برخی وزارتخانه های دولتی و نيز بخش رفاه اجتماعی این کودکان را مورد حمایت قرار داده می کوشد برخی خدمات اجتماعی را به اين گروه آسيب ديده ارایه نمايد. Bourdillon,2000:65))
+افزایش نرخ بیکاری و مهاجرت مردان از مناطق روستایی و در نتیجه سرپرستی زنان بر خانواده، عدم مالکیت اراضی کشاورزی، خشک‌سالی و فقدان دام و ... همگی در فقیرتر شدن روستاییان مؤثر بودند<ref>برگرفته از https://www.rsinc.com/internet/florida/</ref>
-'''2- فقر'''
+=== اعتیاد ===
+بیکاری فزاینده به ویژه در میان جوانان از علل افزایش آمار اعتیاد به مواد مخدر شده است. طبق گزارش انجمن مبارزه با اعتیاد [[زیمبابوه در یک نگاه|زیمبابوه]] در سال 2014، نرخ شیوع اعتیاد در میان دانش آموزان به 43 درصد افزایش یافته است. بولتن خبری دیگری گسترش اعتیاد در شهر [[حراره]] را در فاصله سال‌های 2013 و 2014 بالاترین میزان اعتیاد در کشور اعلام کرده از افزوده شدن ماهانه صد نفر به جمعیت معتادین این شهر خبر داده است<ref>برگرفته از http://www.financialgazette.co.zw/</ref>.
-بر اساس گزارش روزنامه دولتی زيمبابوه(هرالد)، حدود 63 درصد از مردم اين كشور زير خط فقر زندگی می كنند. برابر گزارش دولتی،2/2 ميليون نفر از مردم نيازمند كمك غذایی می باشند.فقر موجب افزایش نرخ مرگ و مير مادران هنگام زايمان شده آمار نشان دهنده مرگ 960 مادر در هر صد هزار زایمان می باشد.رقم بالای مرگ و مير نوزادان به علت فقر غذایی نیز 57 مورد در برابر هر هزار ولادت می باشد.
+=== فساد اخلاقی ===
+بررسی‌های انجام شده افزایش آمار انواع فساد اخلاقی از جمله فحشا را تأیید می‌کند. از مهم‌ترین علل آن باید به فقر مالی، بیکاری فزاینده و مهاجرت مردان به خارج از کشور جهت یافتن شغل و کسب درآمد اشاره کرد<ref>برگرفته از http://iosrjournals.org/2015</ref>.
-طبق گزارش مؤسسه مطالعات محيط زيست دانشگاه زيمبابوه در سال 2014 با عنوان " فقر شهری و كودكان زيمبابوه"، بيش از 25 درصد كودكان مناطق شهری اين كشور  فقیر و 50 درصد آنان در فقر مطلق به سر می برند.فقدان زير ساخت های لازم در بخش خدمات رفاهی در دهه گذشته مشكلات زيادی را برای كودكان شهری ايجاد کرده است.30  درصد كودكان شهر حراره از دسترسی به آب آشاميدنی محرومند.(www.zimbabwesituation.com)
+=== فساد اداری ===
+هم‌چون سایر کشورهای جهان سوم شرایط نامساعد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و ... باعث بروز و گسترش بوروکراسی نا کارآمد و فساد اداری در این کشور شده است.
-این کشور در دو دهه 1990 و 2000 با روند صعودی فقر روبرو شد چنان که بين سال های 1990 تا 2003 نرخ فقر از 25 درصد به 63 درصد افزايش يافت.میزان فقر در مناطق روستایی نسبت به شهرها از فقر بسیار بیشتر است.درآمد پایین و کاهش تولید محصولات کشاورزی و در نتیجه كمبود مواد غذایی در کنار عدم دسترسی به آب آشامیدنی سالم در روستاها برای مردم مشکلات زیادی به وجود آورده است.
+توقف و یا پایین بودن سطح ارایه خدمات عمومی، انحطاط نظام سلامت، افزایش بی سابقه بیکاری، فرار مغزها و...از نتایج فساد اداری در این کشور است.
-افزايش نرخ بيكاری و مهاجرت مردان از مناطق روستایی و در نتيجه سرپرستی زنان بر خانواده،عدم مالكيت اراضی كشاورزی، خشك سالی و فقدان دام و ... همگی در فقیرتر شدن روستاييان مؤثر بودند.                         (www.ruralpovertyportal.org/2015)
+=== طلاق ===
+آمار طلاق طی سال 2014 نسبت به سال قبل آن افزایشی به میزان 50 درصد را نشان می‌دهد و به عنوان یکی از مهم‌ترین مشکلات اجتماعی کشور معرفی شده است<ref>برگرفته از https://www.newsday.co.zw/</ref><ref>ایپکچی، محمدحسن (1339). جامعه و فرهنگ [[زيمبابوه|زیمبابوه]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص. 59-62.</ref>.
+== کتابشناسی ==
-'''3- اعتياد:'''
-بيكاری فزاينده به ویژه در میان جوانان از علل افزایش آمار اعتیاد به مواد مخدر شده است.طبق گزارش انجمن مبارزه با اعتیاد زیمبابوه در سال 2014،نرخ شیوع اعتياد در میان دانش آموزان به 43 درصد  افزایش یافته است.بولتن خبری ديگری گسترش اعتياد در شهر حراره را در فاصله سال های 2013 و 2014 بالاترين ميزان اعتياد در كشور  اعلام كرده از افزوده شدن ماهانه  صد نفر به جمعیت معتادين اين شهر خبر داده است.( www.financialgazette.co.zw)
-'''4- فساد اخلاقی:'''
-بررسي های انجام شده افزايش آمار انواع فساد اخلاقی از جمله فحشا را تأیید می کند.از مهم ترین علل آن باید به فقر مالی، بيكاری فزاينده و مهاجرت مردان به خارج از كشور جهت یافتن شغل و کسب درآمد اشاره کرد.<nowiki>http://iosrjournals.org/2015</nowiki>))
-'''5- فساد اداری:'''
-هم چون سایر کشورهای جهان سوم شرایط نامساعد اقتصادی،اجتماعی،سیاسی و ... باعث بروز و گسترش بوروکراسی نا کارآمد و فساد اداری در این کشور شده است.
-توقف و یا پایین بودن سطح ارایه خدمات عمومی، انحطاط نظام سلامت،افزایش بی سابقه بيكاری،فرار مغزها و...از نتايج فساد اداری در این کشور است.
-'''6- طلاق:'''
-آمار طلاق طی سال 2014 نسبت به سال قبل آن افزایشی به ميزان 50 درصد را نشان می دهد و به عنوان يكي از مهم ترين مشكلات اجتماعی كشور معرفی شده است. (www.newsday.co.zw)