دشت های سودان: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
سرزمین سودان، دشت گسترده رسوبی، با شیب ‌اندک است. ارتفاعات‌ این کشور که حدود پنج درصد از سرزمین‌های آن را شامل می‌شوند عبارت‌اند از : کوه‌های «آماتونج» در جنوب، تپّه‌های مُشرف بر دریای سرخ در شرق، کوه‌های «نوبه» در جنوب استان کردفان، کوه «میدوب» و «مرّة» در دارفور. (2013,ttea.gov.sd)
[[index.php?title=پرونده:تصوير_شماره_3-_گياه_كركدی.jpg|پیوند=پرونده:تصوير_شماره_3-_گياه_كركدی.jpg|جایگزین=تصوير شماره3- گياه كركدی|بندانگشتی|تصوير شماره3- گياه كركدی]]
سرزمین [[سودان]]، دشت گسترده رسوبی، با شیب ‌اندک است. ارتفاعات‌ این کشور که حدود پنج درصد از سرزمین‌های آن را شامل می‌شوند عبارت‌اند از: کوه‌های «آماتونج» در جنوب، تپّه‌های مُشرف بر دریای سرخ در شرق، کوه‌های «نوبه» در جنوب استان کردفان، کوه «میدوب» و «مرّة» در دارفور<ref name=":22">برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm</ref>.


مهم‌ترین  دشت‌هایسودان، از نظر نوع خاک عبارت‌اند از:
مهم‌ترین  دشت‌های [[سودان]]، از نظر نوع خاک عبارت‌اند از:


1-  دشت‌هایماسه‌ای در بخش صحرایی و شبه صحرایی، در شمال و غرب [[سودان]]. اگرچه‌ این بخش چندان حاصلخیز نیست ولی  در برخی از‌ این دشت‌ها، توتون، بادام زمینی، کنجد و کرکدی[7]، کاشته می‌شود و قسمت مرتع‌ها و چراگاه‌های مناسبی برای دام‌ها، یافت می‌شود.
1- دشت‌های‌ ماسه‌ای در بخش صحرایی و شبه صحرایی، در شمال و غرب سودان. اگرچه‌ این بخش چندان حاصلخیز نیست ولی  در برخی از‌ این دشت‌ها، توتون، بادام زمینی، کنجد و کرکدی[III]، کاشته می‌شود و قسمت مرتع‌ها و چراگاه‌های مناسبی برای دام‌ها، یافت می‌شود.


2-  دشت‌هایپوشیده از خاک رُس، در نواحی مرکزی و و شرق سودآنکه دربردارنده مهم‌ترین  مناطق کشت پنبه و ذرّت هستند. در جنگل‌های‌ این  دشت‌ها، صمغ عربی و انواع چوب، قابل بهره‌برداری است.
2- دشت‌های پوشیده از خاک رُس، در نواحی مرکزی و و شرق سودان که دربردارنده مهم‌ترین مناطق کشت پنبه و ذرّت هستند. در جنگل‌های‌ این  دشت‌ها، صمغ عربی و انواع چوب، قابل بهره‌برداری است.


3-  دشت‌های پوشیده از خاک سرخ در جنوب سودان
3- دشت‌های پوشیده از خاک سرخ در جنوب [[سودان]]


4-  دشت‌هایپوشیده از رسوبات در کرانه‌های رود نیل و درّه‌ها، که حاصلخیزترین بخش از زمین‌های سودان به‌شمار می‌روند.
4- دشت‌های پوشیده از رسوبات در کرانه‌های رود نیل و درّه‌ها، که حاصلخیزترین بخش از زمین‌های [[سودان]] به‌شمار می‌روند.


زمین‌های قابل کشت در جمهوری سودان حدود دویست میلیون(000/000/200) هکتار است. بیست درصد از زمین‌های قابل کشت‌ این کشور، یعنی چهل میلیون (000/000/40) هکتار آن را، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر ظرفیت کشاورزی سودان تا پنج برابر, قابل افزایش است. (2013,ttea.gov.sd)
زمین‌های قابل کشت در جمهوری [[سودان]] حدود دویست میلیون(200/000/000) هکتار است. بیست درصد از زمین‌های قابل کشت‌ این کشور، یعنی چهل میلیون (40/000/000) هکتار آن را، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر ظرفیت کشاورزی [[سودان]] تا پنج برابر, قابل افزایش است.<ref name=":22">برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm</ref>


6/11 درصد از مساحت کل کشور سودان، به وسیله جنگل‌های، پوشیده شده است. (وزارة الإعلام،2011: 5 و 2013,sudangeo.php) جنگل‌های و مراتع طبیعی‌ این کشور، حدود پنجاه و هشت میلیون و پانصد هزار(000/500/58) هکتار از اراضی‌ این کشور را تحت پوشش دارند. (2013,sudan.sd/sudangeo.php)
11/6 درصد از مساحت کل کشور سودان، به وسیله جنگل‌های، پوشیده شده است<ref name=":02">وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام . الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو .4</ref>. جنگل‌های و مراتع طبیعی‌ این کشور، حدود پنجاه‌وهشت میلیون و پانصد هزار(58/500/000) هکتار از اراضی‌ این کشور را تحت پوشش دارند<ref>برگرفته از http://www.sudan.net/facts.php</ref><ref>معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ [[سودان]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص.19-20.</ref>.
 
== نیز نگاه کنید به ==
[[دشت های اردن]]؛ [[دشت های سودان]]
 
== پاورقی ==
<small>[III] - در ایران به «کرکدی»، «چای ترش مکّه» گفته می‌شود ولی در اصل «کرکدی»، نوعی گیاه زینتی است که حدود دو متر بلندی دارد. گلبرگ های خوش رنگ و خوش عطر این گیاه زینتی، برای تولید داروهای کاهش فشار خون، تقویت ضربان قلب، برخی آنتی بیوتیک ها و رنگ های خوراکی به کارمی‌رود. یکی از بهترین انواع کرکدی، در سودان تولید می‌شود و سودانیان، با گلبرگ های خشک شده آن، چای و شربت، تهیّه می‌کنند ومی‌نوشند.برای مشاهده نمایی از گیاه کرکدی، رجوع کنید به تصویرشماره (3)</small>
 
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۲۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۷

پیوند=پرونده:تصوير_شماره_3-_گياه_كركدی.jpg|جایگزین=تصوير شماره3- گياه كركدی|بندانگشتی|تصوير شماره3- گياه كركدی سرزمین سودان، دشت گسترده رسوبی، با شیب ‌اندک است. ارتفاعات‌ این کشور که حدود پنج درصد از سرزمین‌های آن را شامل می‌شوند عبارت‌اند از: کوه‌های «آماتونج» در جنوب، تپّه‌های مُشرف بر دریای سرخ در شرق، کوه‌های «نوبه» در جنوب استان کردفان، کوه «میدوب» و «مرّة» در دارفور[۱].

مهم‌ترین  دشت‌های سودان، از نظر نوع خاک عبارت‌اند از:

1- دشت‌های‌ ماسه‌ای در بخش صحرایی و شبه صحرایی، در شمال و غرب سودان. اگرچه‌ این بخش چندان حاصلخیز نیست ولی  در برخی از‌ این دشت‌ها، توتون، بادام زمینی، کنجد و کرکدی[III]، کاشته می‌شود و قسمت مرتع‌ها و چراگاه‌های مناسبی برای دام‌ها، یافت می‌شود.

2- دشت‌های پوشیده از خاک رُس، در نواحی مرکزی و و شرق سودان که دربردارنده مهم‌ترین مناطق کشت پنبه و ذرّت هستند. در جنگل‌های‌ این  دشت‌ها، صمغ عربی و انواع چوب، قابل بهره‌برداری است.

3- دشت‌های پوشیده از خاک سرخ در جنوب سودان

4- دشت‌های پوشیده از رسوبات در کرانه‌های رود نیل و درّه‌ها، که حاصلخیزترین بخش از زمین‌های سودان به‌شمار می‌روند.

زمین‌های قابل کشت در جمهوری سودان حدود دویست میلیون(200/000/000) هکتار است. بیست درصد از زمین‌های قابل کشت‌ این کشور، یعنی چهل میلیون (40/000/000) هکتار آن را، مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. به عبارت دیگر ظرفیت کشاورزی سودان تا پنج برابر, قابل افزایش است.[۱]

11/6 درصد از مساحت کل کشور سودان، به وسیله جنگل‌های، پوشیده شده است[۲]. جنگل‌های و مراتع طبیعی‌ این کشور، حدود پنجاه‌وهشت میلیون و پانصد هزار(58/500/000) هکتار از اراضی‌ این کشور را تحت پوشش دارند[۳][۴].

نیز نگاه کنید به

دشت های اردن؛ دشت های سودان

پاورقی

[III] - در ایران به «کرکدی»، «چای ترش مکّه» گفته می‌شود ولی در اصل «کرکدی»، نوعی گیاه زینتی است که حدود دو متر بلندی دارد. گلبرگ های خوش رنگ و خوش عطر این گیاه زینتی، برای تولید داروهای کاهش فشار خون، تقویت ضربان قلب، برخی آنتی بیوتیک ها و رنگ های خوراکی به کارمی‌رود. یکی از بهترین انواع کرکدی، در سودان تولید می‌شود و سودانیان، با گلبرگ های خشک شده آن، چای و شربت، تهیّه می‌کنند ومی‌نوشند.برای مشاهده نمایی از گیاه کرکدی، رجوع کنید به تصویرشماره (3)

کتابشناسی

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از http://www.ttea.gov.sd/turba.htm
  2. وزارة الإعلام جمهورية السّودان(2011). السّودان: أرض الفرص، حقائق و أرقام . الخرطوم: وزارة الإعلام، يوليو .4
  3. برگرفته از http://www.sudan.net/facts.php
  4. معماریان، مریم، امیدی، مصطفی (1394). جامعه و فرهنگ سودان. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص.19-20.