عادات کاری مردم آرژانتین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
بحران‌های اقتصادی و [[مالی]] دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰م خانواده‌های آرژانتینی را مجبور کردکه برای امرار معاش در دو و یا حتی سه شغل کار کنند. در نتیجه اقدامات مؤثر دولت‌های ۸سال گذشته این کشور، نرخ رشد کشور افزایش مداومی داشته و نرخ بیکاری کاهش یافته است. بر همین اساس بخشی از دهک‌های جامعه که در نتیجه بحران‌های فوق‌الذکر از طبقه متوسط به بخش فقیر جامعه افزوده شده بودند، کم‌کم به سطح زندگی سابق خود بازگشته‌اند اما مشکل بیکاری همچنان جدی است. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری قریب ۱۰ درصد است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص247-249.</ref>. | بحران‌های اقتصادی و [[مالی]] دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰م خانواده‌های آرژانتینی را مجبور کردکه برای امرار معاش در دو و یا حتی سه شغل کار کنند. در نتیجه اقدامات مؤثر دولت‌های ۸سال گذشته این کشور، نرخ رشد کشور افزایش مداومی داشته و نرخ بیکاری کاهش یافته است. بر همین اساس بخشی از دهک‌های جامعه که در نتیجه بحران‌های فوق‌الذکر از طبقه متوسط به بخش فقیر جامعه افزوده شده بودند، کم‌کم به سطح زندگی سابق خود بازگشته‌اند اما مشکل بیکاری همچنان جدی است. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری قریب ۱۰ درصد است<ref>خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ [[آرژانتین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی]، ص247-249.</ref>. | ||
==نیز نگاه کنید به== | ==نیز نگاه کنید به== | ||
[[ | [[فرهنگ عمومی آرژانتین|فرهنگ عمومی آرژانتین؛]] [[آداب و رسوم آرژانتین]] | ||
==کتابشناسی== | ==کتابشناسی== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۵۰
آرژانتین در بیشتر تاریخ خود یک جامعه کشاورزی بوده است و به این صفت شناخته می‌شده است. مهم‌ترین کالاهای تولیدی در این بخش نیز کشت گندم در مزار حاصل‌خیز پامپاس و همچنین پرورش گاو و گوسفند در چراگاه‌های وسیع بخش‌های مرکزی و جنوب کشور بوده است[۱]. اما همچون سایر کشورها و مناطق جهان، جامعه آرژانتین نیز تغییر کرده و امروزه قریب ۱۰ درصد نیروی فعال جامعه در بخش کشاورزی کار می‌کنند و برعکس اکثریت جذب بخش خدمات شده‌اند. نفت و گاز، معدن، کشتی‌سازی، غذا، تنباکو و بالاخره بخش صنعت اتومبیل‌سازی و سایر صنعت‌ها، مهم‌ترین بخش‌هایی است که نیروی فعال جذب آن‌ها می‌شود. بیشتر کارخانه‌های کشور در شهرهای بندری واقع شده‌اند، به همین دلیل نیروی در جستجوی کار روستایی و یا مهاجران جذب این شهرها می‌شوند[۲].
ثروتمندترین خانواده‌های آرژانتینی که عمدتا از اروپایی‌های مهاجر بوده و جزء غنی‌ترین خانواده‌های آمریکای جنوبی نیز شمرده می‌شوند، آن‌هایی هستند که سال‌هاست در بخش کشاورزی سرمایه‌گذاری کرده و بزرگ‌ترین مزارع و چراگاه‌ها را در اختیار دارند و مجموعه‌ای از کشاورزی و دامداری و صنایع وابسته به آن را اداره می‌کنند. در دهه‌های اخیر صاحبان شرکت‌ها و مؤسسات بزرگ تجاری و صنعتی به این گروه اضافه شده‌اند[۳]. فقیرترین افراد جامعه نیز کارتن‌خواب‌هایی هستند که در حاشیه شهرهای بزرگ به ویژه بوئنوس‌آیرس زندگی می‌کنند و معمولا به واکس زدن و یا دست‌فروشی در خیابان‌ها می‌پردازند.
بین دو گروه فوق، طبقه متوسط جامعه آرژانتین قرار می‌گیرند که شامل کارمندان بخش‌های دولتی، کارگران شاغل در بخش‌های کشاورزی و صنعتی و بخش‌های خدماتی می‌شوند.
در شهرهای کوچک، مغازه‌ها معمولا برای ناهار تعطیل شده و یک خواب نیمروزی که سیستا(Siesta) خوانده می‌شود، به ویژه در فصل تابستان و در بخش گرم کشور مرسوم است. از ساعت ۴ مجددا فروشگاه‌ها و مراکز خدماتی تا ساعت ۹۱۰ شب باز می‌باشند. گفته شد که در فرهنگ سنتی آرژانتین، زن خانه‌دار بوده است اما رشد و توسعه شدید جامعه و صنعتی شدن کشور باعث گردید که زنان نیز وارد جامعه کار شوند. این گروه در حال حاضر حدود ۴۰ درصد شغل‌های کشور را اشغال کرده‌اند. بر اساس آمار مؤسسه دولتی اطلاعات و آمار کشور، زنان سرپرست خانوار یک سوم خانواده‌های آرژانتینی را تشکیل می‌دهند که به نسبت جوامع سنتی بسیار رقم بالایی است.قانون تسهیل مقررات کار زنان و تعیین کار کودکان در آرژانتین در سال ۱۹۰۷ م تصویب شده است که یکی از قدیمی‌ترین قوانین در این خصوص بین کشورهای دنیا محسوب می‌شود.
بحران‌های اقتصادی و مالی دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰م خانواده‌های آرژانتینی را مجبور کردکه برای امرار معاش در دو و یا حتی سه شغل کار کنند. در نتیجه اقدامات مؤثر دولت‌های ۸سال گذشته این کشور، نرخ رشد کشور افزایش مداومی داشته و نرخ بیکاری کاهش یافته است. بر همین اساس بخشی از دهک‌های جامعه که در نتیجه بحران‌های فوق‌الذکر از طبقه متوسط به بخش فقیر جامعه افزوده شده بودند، کم‌کم به سطح زندگی سابق خود بازگشته‌اند اما مشکل بیکاری همچنان جدی است. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری قریب ۱۰ درصد است[۴].
نیز نگاه کنید به
فرهنگ عمومی آرژانتین؛ آداب و رسوم آرژانتین
کتابشناسی
- ↑ Edwards, T (2008). A Global Studies Handbook, USA: ABC-CLIO Inc. P64.
- ↑ Edwards, T (2008). A Global Studies Handbook, USA: ABC-CLIO Inc. P66.
- ↑ Lanata, J (2002). Argentinos desde Pedro de Mendoza a la Argentina del Centenario. Argentina: BA. Ediciones Argentina. P97.
- ↑ خیرمند، احمدرضا (1391). جامعه و فرهنگ آرژانتین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی، ص247-249.