سالوادو دالی: تفاوت میان نسخهها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:سالوادو دالی، نقاش اسپانیایی.jpg|بندانگشتی|سالوادو دالی، نقاش اسپانیایی]] | [[پرونده:سالوادو دالی، نقاش اسپانیایی.jpg|بندانگشتی|سالوادو دالی، نقاش اسپانیایی]]سالوادور دالی در 11 مِی سال 1904 در شهر فیگوئرِِس (Figueres) در ناحیه اِمپوردا نزدیک مرز [[فرانسه]] در کاتالونیای [[اسپانیا]] دیده به جهان گشود. پدرش سردفتری از طبقه متوسط جامعه بود، مُشوِق اصلی او در زندگی هنری مادرش بود. وی در سال 1916 به مدرسه طراحی راه یافت، اولین آشنایی او با هنرِ مدرن به سفری که در تعطیلات به کاداکِس (Cadaques) رفته بود، باز میگردد، وی در آنجا به دیدار خانواده رامون پیچُت (Ramon Pichot) که یک نقاش محلی بود و سفرهای متعددی به [[پاریس]] داشت، رفت. مرگ مادر دالی در فوریه 1921 به گفته دالی بزرگ ترین ضربه روحی وارد شده به او در طول زندگی بود. در 1922 به مادرید رفت و در آکادمیسان فرناندو به تحصیل پرداخت. وی در این سالها با [[لوئیس بونیوئل]] (Luis Buñuel) کارگردان مشهور و [[فدریکو گارسیا لورکا]] شاعر شهیر آشنا شد. او در سال 1926 اندکی پیش از امتحانات پایانی سال از دانشگاه اخراج شد، در همان سال به پاریس رفت و با پیکاسو ملاقات کرد. دالی سبکهای مختلفی را در جوانی تجربه کرد، وی آثار هنرمندانی از سبکهای مختلف را تحت مطالعه قرار داد، که از رافائل (Raffaello Sanzio)، ورمیر(Johannes Vermeer) و بلاثکِث در دوره کلاسیک و باروک تا هنرمندان پیشرو را در بر میگیرد. درسال 1929 در نگارش فیلمنامهی سگ آندُلوسی اولین فیلم سورئال تاریخ سینما با لوئیس بونیوئل همکاری کرد، وی خود را به عنوان یکی از رهبران جنبش سورئال تثبیت کرد و با خلق تابلو استمرارِ خاطره (The Persistence of Memory) در سال 1931 یکی از بزرگترین تابلوهای مکتب سورئال را آفرید. او در سال 1934 با گالا اِلوار ازدواج کرد. با طرفداری دالی از ژنرال فرانکو در جریان جنگهای داخلی، آندره بِرتون (André Breton) که پایه گذار مرام نامهی مکتب بود او را رسماً از جنبش اخراج کرد. در سال 1940 در جریان جنگ جهانی دوم به [[آمریکا]] مهاجرت کرد و هشت سال در آن کشور به سر برد، و پس از آن بار دیگر به اسپانیا بازگشت. در سالهای باقیمانده عمرش به فعالیتهای دیگری غیر از نقاشی از قبیل ساخت آگهی تبلیغاتی تلویزیونی، طراحی لوگو، مطالعه پیرامون علوم طبیعی و ریاضیات و هندسه در نقاشی پرداخت. در بین سالهای 1960 تا 1974 به بنای موزه و تئاتر دالی مشغول شد که تا میانههای دهه هشتاد نیز همچنان به تکمیل این مجموعه پرداخت. دالی سر انجام در 23 ژانویه 1989 در سن 84 سالگی بر اثر عارضه قلبی در گذشت و در زیر زمین موزه و تئاتر دالی که خود ساخته بود به خاک سپرده شد.<ref>فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی] (در دست انتشار)</ref>[xi] | ||
== پاورقی == | == پاورقی == |
نسخهٔ ۸ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۲۱
سالوادور دالی در 11 مِی سال 1904 در شهر فیگوئرِِس (Figueres) در ناحیه اِمپوردا نزدیک مرز فرانسه در کاتالونیای اسپانیا دیده به جهان گشود. پدرش سردفتری از طبقه متوسط جامعه بود، مُشوِق اصلی او در زندگی هنری مادرش بود. وی در سال 1916 به مدرسه طراحی راه یافت، اولین آشنایی او با هنرِ مدرن به سفری که در تعطیلات به کاداکِس (Cadaques) رفته بود، باز میگردد، وی در آنجا به دیدار خانواده رامون پیچُت (Ramon Pichot) که یک نقاش محلی بود و سفرهای متعددی به پاریس داشت، رفت. مرگ مادر دالی در فوریه 1921 به گفته دالی بزرگ ترین ضربه روحی وارد شده به او در طول زندگی بود. در 1922 به مادرید رفت و در آکادمیسان فرناندو به تحصیل پرداخت. وی در این سالها با لوئیس بونیوئل (Luis Buñuel) کارگردان مشهور و فدریکو گارسیا لورکا شاعر شهیر آشنا شد. او در سال 1926 اندکی پیش از امتحانات پایانی سال از دانشگاه اخراج شد، در همان سال به پاریس رفت و با پیکاسو ملاقات کرد. دالی سبکهای مختلفی را در جوانی تجربه کرد، وی آثار هنرمندانی از سبکهای مختلف را تحت مطالعه قرار داد، که از رافائل (Raffaello Sanzio)، ورمیر(Johannes Vermeer) و بلاثکِث در دوره کلاسیک و باروک تا هنرمندان پیشرو را در بر میگیرد. درسال 1929 در نگارش فیلمنامهی سگ آندُلوسی اولین فیلم سورئال تاریخ سینما با لوئیس بونیوئل همکاری کرد، وی خود را به عنوان یکی از رهبران جنبش سورئال تثبیت کرد و با خلق تابلو استمرارِ خاطره (The Persistence of Memory) در سال 1931 یکی از بزرگترین تابلوهای مکتب سورئال را آفرید. او در سال 1934 با گالا اِلوار ازدواج کرد. با طرفداری دالی از ژنرال فرانکو در جریان جنگهای داخلی، آندره بِرتون (André Breton) که پایه گذار مرام نامهی مکتب بود او را رسماً از جنبش اخراج کرد. در سال 1940 در جریان جنگ جهانی دوم به آمریکا مهاجرت کرد و هشت سال در آن کشور به سر برد، و پس از آن بار دیگر به اسپانیا بازگشت. در سالهای باقیمانده عمرش به فعالیتهای دیگری غیر از نقاشی از قبیل ساخت آگهی تبلیغاتی تلویزیونی، طراحی لوگو، مطالعه پیرامون علوم طبیعی و ریاضیات و هندسه در نقاشی پرداخت. در بین سالهای 1960 تا 1974 به بنای موزه و تئاتر دالی مشغول شد که تا میانههای دهه هشتاد نیز همچنان به تکمیل این مجموعه پرداخت. دالی سر انجام در 23 ژانویه 1989 در سن 84 سالگی بر اثر عارضه قلبی در گذشت و در زیر زمین موزه و تئاتر دالی که خود ساخته بود به خاک سپرده شد.[۱][xi]
پاورقی
[xi] http://thedali.org/history/biography.html
کتابشناسی
- ↑ فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)