ارتفاعات و ناهمواری های سریلانکا: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخ...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شدهاند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله[8]" یا "آدامز پیک[9]" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع دارد. دشتها و سرزمینهای پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیعترین دشتها در بخش ش[[مالی]] جزیره قرار گرفتهاند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالابها، اکثرا شنی و ماسهای هستند هر چند به ندرت سواحل صخرهای با شیبهای تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد | سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شدهاند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله[8]" یا "آدامز پیک[9]" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع دارد. دشتها و سرزمینهای پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیعترین دشتها در بخش ش[[مالی]] جزیره قرار گرفتهاند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالابها، اکثرا شنی و ماسهای هستند هر چند به ندرت سواحل صخرهای با شیبهای تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد. | ||
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۵۰
سرسبزی سراسری و همیشگی کلیه مناطق پست و بلند، از ویژگیهای این جزیره است. از نقطه نظر جغرافیایی این سرزمین را میتوان به سه بخش مناطق بلند و کوهستانی، درّهها، دشتها و نواحی کم ارتفاع و نوار ساحلی تقسیم کرد. مناطق بلند با کوههای بی شمار در بخش جنوب مرکزی واقع شدهاند. بلندترین قله این ارتفاعات "پیدوروتاگاله[8]" یا "آدامز پیک[9]" (قدمگاه حضرت آدم) است که دو هزار و پانصد و بیست و چهار متر(2524) ارتفاع دارد. دشتها و سرزمینهای پَست همچون دامنی سبز از هر سو، از مناطق کوهستانی تا سواحل اقیانوس کشیده شده اند. وسیعترین دشتها در بخش شمالی جزیره قرار گرفتهاند؛ و اما نوار ساحلی با ارتفاع سی متر از سطح دریا شامل تالابها، اکثرا شنی و ماسهای هستند هر چند به ندرت سواحل صخرهای با شیبهای تند در شمالشرقی و جنوب غربی نیز وجود دارد.