مدارس قرآنی در اتیوپی: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:مدارس قرآنی.jpg|بندانگشتی|مدارس قرآنی در اتیوپی (1403). برگرفته از سایت ایکنا، قابل بازیابی از https://iqna.ir/fa/news/3739099/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA%C2%AD%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C]]
[[پرونده:مدارس قرآنی.jpg|بندانگشتی|مدارس قرآنی در اتیوپی (1403). برگرفته از سایت ایکنا، قابل بازیابی از [https://iqna.ir/fa/news/3739099/%D8%A8%D8%B1%D8%B1%D8%B3%DB%8C-%D9%81%D8%B9%D8%A7%D9%84%DB%8C%D8%AA%C2%AD%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%82%D8%B1%D8%A2%D9%86%DB%8C-%D8%AF%D8%B1-%D8%A7%D8%AA%DB%8C%D9%88%D9%BE%DB%8C https://iqna.ir/fa/news/3739099/]]]
یکی از نهادهای مهم دینی [[اسلام و مسلمانان اتیوپی|مسلمانان اتیوپی]] که از دیرباز در این کشور وجود داشته و در تعلیم قرآن و برخی اصول و قوانین اسلامی به پیروان دین اسلام نقش آفرین بوده‌است مدارس قرآنی این کشور می‌باشند. مدارس قرآنی که در بین [[گروه های قومی اتیوپی|قبایل]] مختلف اتیوپی دارای اسامی مختلفی‌اند همچون دیگر کشورهای آفریقایی به سبک مکتب خانه‌های قدیمی کشورهای عربی در قرون نخستین اسلامی اداره می‌شوند و معلمان (که معمولا از شیوخ محلی به شمار می‌روند) از طریق تکرار آیات قرآن و نوشتن برخی آیات بر روی لوح‌های چوبی کودکان را به یادگیری آیات قرآنی وادار می‌سازند. مدارس قرآنی در حال حاضر در زمره بخشی از فرهنگ مسلمانان اتیوپی بوده و پیروان دین اسلام در حفظ و نگهداری این مراکز آموزشی سعی و اهتمام خاصی انجام می‌دهند. بودجه مدارس قرآنی عمدتا از طریق مساجد و مسلمانان نسبتا متمول تأمین می‌شود و جدای از آن برخی از کشورهای اسلامی نیز هر سال بودجه‌هایی برای تعمیر و نگهداری مدارس قرآنی اختصاص می‌دهند.
یکی از نهادهای مهم دینی [[اسلام و مسلمانان اتیوپی|مسلمانان اتیوپی]] که از دیرباز در این کشور وجود داشته و در تعلیم قرآن و برخی اصول و قوانین اسلامی به پیروان دین اسلام نقش آفرین بوده‌است مدارس قرآنی این کشور می‌باشند. مدارس قرآنی که در بین [[گروه های قومی اتیوپی|قبایل]] مختلف اتیوپی دارای اسامی مختلفی‌اند همچون دیگر کشورهای آفریقایی به سبک مکتب خانه‌های قدیمی کشورهای عربی در قرون نخستین اسلامی اداره می‌شوند و معلمان (که معمولا از شیوخ محلی به شمار می‌روند) از طریق تکرار آیات قرآن و نوشتن برخی آیات بر روی لوح‌های چوبی کودکان را به یادگیری آیات قرآنی وادار می‌سازند. مدارس قرآنی در حال حاضر در زمره بخشی از فرهنگ مسلمانان اتیوپی بوده و پیروان دین اسلام در حفظ و نگهداری این مراکز آموزشی سعی و اهتمام خاصی انجام می‌دهند. بودجه مدارس قرآنی عمدتا از طریق مساجد و مسلمانان نسبتا متمول تأمین می‌شود و جدای از آن برخی از کشورهای اسلامی نیز هر سال بودجه‌هایی برای تعمیر و نگهداری مدارس قرآنی اختصاص می‌دهند.



نسخهٔ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۷

مدارس قرآنی در اتیوپی (1403). برگرفته از سایت ایکنا، قابل بازیابی از https://iqna.ir/fa/news/3739099/

یکی از نهادهای مهم دینی مسلمانان اتیوپی که از دیرباز در این کشور وجود داشته و در تعلیم قرآن و برخی اصول و قوانین اسلامی به پیروان دین اسلام نقش آفرین بوده‌است مدارس قرآنی این کشور می‌باشند. مدارس قرآنی که در بین قبایل مختلف اتیوپی دارای اسامی مختلفی‌اند همچون دیگر کشورهای آفریقایی به سبک مکتب خانه‌های قدیمی کشورهای عربی در قرون نخستین اسلامی اداره می‌شوند و معلمان (که معمولا از شیوخ محلی به شمار می‌روند) از طریق تکرار آیات قرآن و نوشتن برخی آیات بر روی لوح‌های چوبی کودکان را به یادگیری آیات قرآنی وادار می‌سازند. مدارس قرآنی در حال حاضر در زمره بخشی از فرهنگ مسلمانان اتیوپی بوده و پیروان دین اسلام در حفظ و نگهداری این مراکز آموزشی سعی و اهتمام خاصی انجام می‌دهند. بودجه مدارس قرآنی عمدتا از طریق مساجد و مسلمانان نسبتا متمول تأمین می‌شود و جدای از آن برخی از کشورهای اسلامی نیز هر سال بودجه‌هایی برای تعمیر و نگهداری مدارس قرآنی اختصاص می‌دهند.

لازم به ذکر است با توجه به ممنوع بودن تبلیغات دینی در کشور اتیوپی، بخش مهمی از آموزش‌ها و تعلیمات اسلامی از طریق مدارس قرآنی صورت می‌گیرد. تقریبا تمام مسلمانان این کشور در کودکی و سال‌های نوجوانی در کنار مدارس دولتی، در مدارس قرآنی نیز حضور داشته‌اند از این روی ضمن آشنایی نسبی با علوم قرآنی، به زبان عربی نیز تا حدودی تسلط دارند[۱][۲].

کتابشناسی

  1. تارتار، محمدرضا (1391). مدارس قرآنی در اتیوپی. گزارش ارسالی از نمایندگی ج.ا.ایران در آدیس آبابا، ص 1-2.
  2. عرب احمدی، امیر بهرام، کریمی، مهرداد (1392). جامعه و فرهنگ اتیوپی. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)، ص 164-165.