زبان رسمی کانادا: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۲

کانادا دارای دو زبان رسمی انگلیسی و فرانسه است. در ژوئیه سال ۱۹۶۹م، براساس قانون «زبان رسمی کانادا» استفاده از هر دو زبان انگلیسی و فرانسه در سراسر دولت فدرال قانونی شد. این مسأله روندی را آغاز کرد که طی آن رسماً این کشور خود را به عنوان یک ملت دو زبانه شناخت و آن را باور کرد. انگلیسی زبان‌ها و فرانسوی زبان‌ها جایگاه برابری در پارلمان، دادگاه‌های فدرال و در تمامی نهادهای فدرال پیدا کردند. در صورتی که در امور خاص تقاضاها به مقدار کافی باشد، مردم این حق را دارند که خدمات دولت فدرال را به انگلیسی و یا فرانسوی دریافت کنند. براساس آمارها، زبان مادری 59 درصد از مردم انگلیسی است؛ در حالی که فرانسوی زبان مادری 23 درصد جمعیت این کشور است. همچنین، ۹۸ درصد کانادایی‌ها حداقل به یکی از این دو زبان صحبت می‌کنند، 67/5 درصد تنها به زبان انگلیسی و 13/3 درصد به زبان فرانسه و 17/8 درصد به هر دو زبان سخن می‌گویند. توزیع جمعیت بر حسب زبان در ایالت‌های مختلف متفاوت است. برای مثال، در استان انتاریو اغلب مردم به زبان انگلیسی سخن می‌گویند، در حالی که در ایالت کبک، مردم بیشتر به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند. اما در مناطق دیگر این کشور نیز جمعیت فرانسوی زبان و انگلیسی زبان به نسبت‌های متفاوت توزیع شده اند. برای مثال، در بخش‌های شمالی نیوبرانزویک، بخش‌های شمالی، شرقی و جنوب غربی انتاریو و بخش‌های جنوبی مانیتوبا زبان فرانسه متداول است.^[i] برخی از استا‌ن های این کشور به طور رسمی دو زبانه هستند. به عنوان مثال، قانون اساسی استان نیوبرانزویک استفاده از دو زبان رسمی را قانونی کرده است. مردمان استان های مانیتوبا، انتاریو و کبک نیز به هر دو زبان صحبت می‌کنند و مکاتبات خود را به هر دو زبان انجام می‌دهند.

در این کشور زبان‌های غیررسمی نیز اهمیت زیادی دارند و بیش از 5 میلیون نفر به این زبان‌ها صحبت می‌کنند. در کانادا می‌توان بیش از 100 زبان را شنید.^[ii] زبان های چینی(زبان اول و مورد استفاده حدود یک میلیون نفر است)،‌ ایتالیایی، آلمانی، پنجابی، فارسی، عربی، پرتغالی، لهستانی، اسپانیایی، ویتنامی، یونانی، اوکراینی، هندی، تاگالوگ، کِری، اینوکتیتوت و... از دیگرزبان‌های غیررسمی این کشور به شمار می‌آیند.

در این کشور زبان‌های منحصربه فرد هم وجود دارند. برای مثال، در شمال قطبی آوازهای «آیا - یایت» اینویت‌ها همچون نقشه‌های شفاهی برای چشم‌اندازهای گمراه‌ کننده عمل می‌کنند. به عقیده زبان‌شناسان، در آنجا حتی الگوهای وزش باد در برف نیز راه رسیدن به مقصد را به افراد نشان می‌دهند.^[۱] ^[۲]^[۳]

پاورقی

[i]. برنامه‌های آموزش دائمی زبان فرانسوی در مدارس كانادا مهیاست. این برنامه‌ها، مطالعه و یادگیری زبان فرانسوی را برای دانش‌آموزان سراسر كشور فراهم می‌كنند. میزان مشاركت طبق موقعیت افراد در كانادا و نیز بر اساس سطح كلاس در مدارسی كه آموزش دائمی زبان فرانسوی ارائه می‌شود، متفاوت است. گروه‌هایی كه منافع دو زبانگی را در تشكیل نیروی كار آینده و در شالوه اقتصادی می‌بینند، از مشاركت در برنامه‌های آموزش دائمی زبان فرانسه بیشتر حمایت می‌كنند.

[ii]. برای مثال در تورنتو، علاوه بر زبان‌های رسمی ، زبان‌های غیررسمی گوناگونی از سوی مهاجران مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

↑ Statistics Canada. (2006). Provinces and territories in Canada (table). Census of Population (Provinces, Census Divisions, Municipalities) (database). Using E-STAT (distributor).
↑ Languages of Canada. (2013). Retrieved from http://en.wikipedia.org/wiki/+Languages_of_Canada
↑ لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.281-283.

[1] Statistics Canada. (2006). Provinces and territories in Canada (table). Census of Population (Provinces, Census Divisions, Municipalities) (database). Using E-STAT (distributor).

[:02-2] Languages of Canada. (2013). Retrieved from http://en.wikipedia.org/wiki/+Languages_of_Canada

[3] لاریجانی، فاضل(1395). جامعه و فرهنگ کانادا. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشارات بین المللی الهدی.ص.281-283.

[۱]

[۲]

[۳]

نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۰۹ (نمایش مبدأ) Rashid (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری → تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر		نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۲ (نمایش مبدأ) Rashid (بحث \| مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: ویرایشگر دیداری تفاوت با ویرایش جدیدتر ←
خط ۱:		خط ۱:
	[[کانادا]] دارای دو زبان رسمی انگلیسی و [[فرانسه]] است. در ژوئیه سال ۱۹۶۹م، براساس قانون «زبان رسمی [[کانادا]]» استفاده از هر دو زبان انگلیسی و فرانسه در سراسر [[دولت فدرال کانادا\|دولت فدرال]] قانونی شد. این مسأله روندی را آغاز کرد که طی آن رسماً این کشور خود را به عنوان یک ملت دو زبانه شناخت و آن را باور کرد. انگلیسی زبان‌ها و فرانسوی زبان‌ها جایگاه برابری در [[سیستم پارلمان کانادا\|پارلمان]]، دادگاه‌های فدرال و در تمامی نهادهای فدرال پیدا کردند. در صورتی که در امور خاص تقاضاها به مقدار کافی باشد، مردم این حق را دارند که خدمات [[دولت فدرال کانادا\|دولت فدرال]] را به انگلیسی و یا فرانسوی دریافت کنند. براساس آمارها، زبان مادری 59 درصد از مردم انگلیسی است؛ در حالی که فرانسوی زبان مادری 23 درصد جمعیت این کشور است. همچنین، ۹۸ درصد کانادایی‌ها حداقل به یکی از این دو زبان صحبت می‌کنند، 67/5 درصد تنها به زبان انگلیسی و 13/3 درصد به زبان فرانسه و 17/8 درصد به هر دو زبان سخن می‌گویند. توزیع جمعیت بر حسب زبان در ایالت‌های مختلف متفاوت است. برای مثال، در استان [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] اغلب مردم به زبان انگلیسی سخن می‌گویند، در حالی که در ایالت [[استان کبک کانادا\|کبک]]، مردم بیشتر به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند. اما در مناطق دیگر این کشور نیز جمعیت فرانسوی زبان و انگلیسی زبان به نسبت‌های متفاوت توزیع شده اند. برای مثال، در بخش‌های ~~ش[[مالی]]~~ [[استان نیوبرانزویک کانادا\|نیوبرانزویک]]، بخش‌های شمالی، شرقی و جنوب غربی [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] و بخش‌های جنوبی [[استان مانیتوبای کانادا\|مانیتوبا]] زبان فرانسه متداول است.<sup>[i]</sup> برخی از استا‌ن های این کشور به طور رسمی دو زبانه هستند. به عنوان مثال، قانون اساسی استان [[استان نیوبرانزویک کانادا\|نیوبرانزویک]] استفاده از دو زبان رسمی را قانونی کرده است. مردمان استان های [[استان مانیتوبای کانادا\|مانیتوبا]]، [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] و [[استان کبک کانادا\|کبک]] نیز به هر دو زبان صحبت می‌کنند و مکاتبات خود را به هر دو زبان انجام می‌دهند.		[[کانادا]] دارای دو زبان رسمی انگلیسی و [[فرانسه]] است. در ژوئیه سال ۱۹۶۹م، براساس قانون «زبان رسمی [[کانادا]]» استفاده از هر دو زبان انگلیسی و فرانسه در سراسر [[دولت فدرال کانادا\|دولت فدرال]] قانونی شد. این مسأله روندی را آغاز کرد که طی آن رسماً این کشور خود را به عنوان یک ملت دو زبانه شناخت و آن را باور کرد. انگلیسی زبان‌ها و فرانسوی زبان‌ها جایگاه برابری در [[سیستم پارلمان کانادا\|پارلمان]]، دادگاه‌های فدرال و در تمامی نهادهای فدرال پیدا کردند. در صورتی که در امور خاص تقاضاها به مقدار کافی باشد، مردم این حق را دارند که خدمات [[دولت فدرال کانادا\|دولت فدرال]] را به انگلیسی و یا فرانسوی دریافت کنند. براساس آمارها، زبان مادری 59 درصد از مردم انگلیسی است؛ در حالی که فرانسوی زبان مادری 23 درصد جمعیت این کشور است. همچنین، ۹۸ درصد کانادایی‌ها حداقل به یکی از این دو زبان صحبت می‌کنند، 67/5 درصد تنها به زبان انگلیسی و 13/3 درصد به زبان فرانسه و 17/8 درصد به هر دو زبان سخن می‌گویند. توزیع جمعیت بر حسب زبان در ایالت‌های مختلف متفاوت است. برای مثال، در استان [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] اغلب مردم به زبان انگلیسی سخن می‌گویند، در حالی که در ایالت [[استان کبک کانادا\|کبک]]، مردم بیشتر به زبان فرانسوی صحبت می‌کنند. اما در مناطق دیگر این کشور نیز جمعیت فرانسوی زبان و انگلیسی زبان به نسبت‌های متفاوت توزیع شده اند. برای مثال، در بخش‌های شمالی [[استان نیوبرانزویک کانادا\|نیوبرانزویک]]، بخش‌های شمالی، شرقی و جنوب غربی [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] و بخش‌های جنوبی [[استان مانیتوبای کانادا\|مانیتوبا]] زبان فرانسه متداول است.<sup>[i]</sup> برخی از استا‌ن های این کشور به طور رسمی دو زبانه هستند. به عنوان مثال، قانون اساسی استان [[استان نیوبرانزویک کانادا\|نیوبرانزویک]] استفاده از دو زبان رسمی را قانونی کرده است. مردمان استان های [[استان مانیتوبای کانادا\|مانیتوبا]]، [[استان اونتاریوی کانادا\|انتاریو]] و [[استان کبک کانادا\|کبک]] نیز به هر دو زبان صحبت می‌کنند و مکاتبات خود را به هر دو زبان انجام می‌دهند.

	در این کشور زبان‌های غیررسمی نیز اهمیت زیادی دارند و بیش از 5 میلیون نفر به این زبان‌ها صحبت می‌کنند. در [[کانادا]] می‌توان بیش از 100 زبان را شنید.<sup>[ii]</sup> زبان های [[چین\|چینی]](زبان اول و مورد استفاده حدود یک میلیون نفر است)،‌ ایتالیایی، آلمانی، پنجابی، فارسی، عربی، پرتغالی، لهستانی، اسپانیایی، ویتنامی، یونانی، اوکراینی، هندی، تاگالوگ، کِری، اینوکتیتوت و... از دیگرزبان‌های غیررسمی این کشور به شمار می‌آیند.		در این کشور زبان‌های غیررسمی نیز اهمیت زیادی دارند و بیش از 5 میلیون نفر به این زبان‌ها صحبت می‌کنند. در [[کانادا]] می‌توان بیش از 100 زبان را شنید.<sup>[ii]</sup> زبان های [[چین\|چینی]](زبان اول و مورد استفاده حدود یک میلیون نفر است)،‌ ایتالیایی، آلمانی، پنجابی، فارسی، عربی، پرتغالی، لهستانی، اسپانیایی، ویتنامی، یونانی، اوکراینی، هندی، تاگالوگ، کِری، اینوکتیتوت و... از دیگرزبان‌های غیررسمی این کشور به شمار می‌آیند.