اداره کل امور ادیان چین: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی « == ''شرح وظایف اداره کل امور ادیان چین'' == اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاست های اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاستهای کلی حزب و دولت ب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
=== ''شرح وظایف اداره کل امور ادیان [[چین]]''=== | |||
== ''شرح وظایف اداره کل امور ادیان چین'' == | اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت [[چین]] است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاستهای اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاستهای کلی حزب و دولت برای ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایهی خدمات، کمک به توسعهی فعالیتهای دینی، برخورد با فعالیتهای غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیهی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروههای مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استانها و شهرها و شهرستانها، کمک به حل مشکلات آنها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آنها با همکیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیتها و اختیارات این اداره کل بهشمار میآید. همچنین، این ادارهی کل به عنوان واسطهی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاهها و خواسته‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاستهای دولت نظارت میکند. | ||
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و | |||
(China Encyclopedia. 2008) | (China Encyclopedia. 2008) | ||
جیانگزِمین رییس جمهور سابق چین در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته: | جیانگزِمین رییس جمهور سابق [[چین]] در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:«هدف از تأسیس ادارهی کل امور ادیان، حمایت از فعالیتهای قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیتهای غیرقانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخلهی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.» | ||
این ادارهی کل، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه | این ادارهی کل، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه بهصورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمیشود و سیاستها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا میگذارد: | ||
1- انجمن بوداییان چین(تأسیس 3 ژوئن 1953)؛ | 1- انجمن بوداییان [[چین]](تأسیس 3 ژوئن 1953)؛ | ||
2- انجمن تائوئیستهای چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛ | 2- انجمن تائوئیستهای چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛ | ||
3- انجمن اسلامی چین(تأسیس 11 ماه می 1953)، | 3- [[انجمن اسلامی چین]](تأسیس 11 ماه می 1953)، | ||
4- انجمن میهن پرستان کاتولیک [[چین]](تأسیس ژوئیه 1957) و | |||
5- انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)[http://www.gov.cn/]. | |||
انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و ادارهی هرنوع مؤسسهی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این ادارهی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. همچنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجیها برای انجام فعالیتهای دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجیها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند<ref>The empty Cross: the false Doctrine of Chinese official Church. The voice of the martyrs, 2008</ref>. | |||
شعبه‌هایی از این ادارهی کل در مراکز استانها، شهرها و شهرستانها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سختگیری آنها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در این ادارهی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمیرود<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. ''تهران'': موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی</ref>. | |||
( | (Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005) | ||
==کتابشناسی== | |||
<references /> | |||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۵۱
شرح وظایف اداره کل امور ادیان چین
اداره کل امور ادیان یک واحد دولتی زیر نظر شورای دولت چین است که از جانب این شورا مسئولیت هدایت، نظارت، کنترل، تهیه و تدوین مقررات و سیاستهای اجرایی لازم در خصوص ادیان در چارچوب سیاستهای کلی حزب و دولت برای ادیان و پیروان مذاهب را دارد. رسیدگی به امور مذهبی، حفاظت از آزادی اعتقادات شهروندان در چارچوب قوانین، صدور مجوز برای فعالیت اماکن و مراکز فرهنگی-آموزشی و هرگونه فعالیت دینی توسط پیروان مذاهب رسمی، انجام تحقیق و پژوهش پیرامون ادیان و کاربردهای اجتماعی آن، مدیریت و ارایهی خدمات، کمک به توسعهی فعالیتهای دینی، برخورد با فعالیتهای غیرقانونی پیروان متخلف ادیان، حمایت و کنترل و آموزش پرسنل شاغل در مؤسسات، مراکز عبادی و آموزشی ادیان و مذاهب برای بهتر اداره کردن نهادهای دینی، بالابردن روحیهی میهن پرستی در میان شهروندان مذهبی، ایجاد و تقویت همبستگی ملی و وحدت قومی، ساماندهی پیروان ادیان برای انطباق با سوسیالیسم و همکاری و خدمت به اجرای اصلاحات و پیشبرد آن برای سازندگی کشور، کمک به گروههای مذهبی که نیاز به مساعدت و همکاری دولت دارند، آموزش و مدیریت پرسنل شاغل در ادارات تحت پوشش، هدایت ادارت امور ادیان فعال در استانها و شهرها و شهرستانها، کمک به حل مشکلات آنها، هدایت و حمایت از برقراری ارتباط میان آنها با همکیشان خود در کشورهای دیگر، به ویژه هنگ کنگ، ماکائو و تایوان، بخشی از مسئولیتها و اختیارات این اداره کل بهشمار میآید. همچنین، این ادارهی کل به عنوان واسطهی میان دولت و پیروان ادیان، دیدگاهها و خواسته‌های پیروان مذاهب را به دولت منتقل و بر اجرای سیاستهای دولت نظارت میکند.
(China Encyclopedia. 2008)
جیانگزِمین رییس جمهور سابق چین در سال 2001، در کنفرانسی پیرامون ادیان گفته:«هدف از تأسیس ادارهی کل امور ادیان، حمایت از فعالیتهای قانونی و جلوگیری و ممانعت از فعالیتهای غیرقانونی به نام دین، مقاومت در مقابل مداخلهی بیگانگان در امور مذهبی و متوقف ساختن ارتکاب جرایم به نام مذهب است.»
این ادارهی کل، علیرغم قدرت بالایی که در خصوص مسایل مربوط به ادیان دارد، هیچگاه بهصورت مستقیم و آشکار وارد عمل نمیشود و سیاستها و کنترل و نظارت را از طریق پنج انجمن دینی وابسته به شرح زیر به مورد اجرا میگذارد:
1- انجمن بوداییان چین(تأسیس 3 ژوئن 1953)؛
2- انجمن تائوئیستهای چین(تأسیس ماه آوریل 1957)؛
3- انجمن اسلامی چین(تأسیس 11 ماه می 1953)،
4- انجمن میهن پرستان کاتولیک چین(تأسیس ژوئیه 1957) و
5- انجمن کلیسای میهن پرستان خود اتکا(خود مدیریت، خود اتکا از نظر مالی و خود اتکا در تبلیغ)[۱].
انتشار هرگونه مطلب، کتاب، مجله، اطلاعیه و انجام هرگونه سخنرانی در اماکن مذهبی، راه اندازی و ادارهی هرنوع مؤسسهی آموزشی دینی بدون دریافت مجوز از این ادارهی کل ممنوع و با متخلفان به شدت برخورد قانونی خواهد شد. همچنین هرگونه ارتباط و اخذ کمک مالی از خارجیها برای انجام فعالیتهای دینی از نظر قانونی ممنوع و خارجیها مجاز به تأسیس مراکز عبادی و یا آموزشی دینی نیستند[۱].
شعبه‌هایی از این ادارهی کل در مراکز استانها، شهرها و شهرستانها، به ویژه مناطق حساس دایر است و بر فعالیت پیروان مذاهب با شدت تمام نظارت و کنترل می‌کنند. هرچه این ادارات از مرکز دورتر باشند، سختگیری آنها بیشتر است و گاهی حتی فراتر از قانون اعمال سلیقه می‌کنند. از نظر اجرایی در این ادارهی کل بروکراسی کامل حاکم و بدون اخذ مجوز از مقامات بالا، هیچ کاری از پیش نمیرود[۲].
(Encyclopedia of Contemporary Chinese Culture,2005)