نقاشي‌هاي تزييني سال نو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[نقاشی های تزیینی سال نو در چین]] | |||
نقاشی‌های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی [[چین]] است و تاریخ آن به عصر سلسله‌ی «سونگ»(←[[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی]]) (960-1279) بر می‌گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، همچون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال‌های معروف تاریخ [[چین]]، که در درب منازل آویخته می‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی‌های مردمی را تشکیل می‌دهند. | نقاشی‌های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی [[چین]] است و تاریخ آن به عصر سلسله‌ی «سونگ»(←[[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی]]) (960-1279) بر می‌گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، همچون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال‌های معروف تاریخ [[چین]]، که در درب منازل آویخته می‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی‌های مردمی را تشکیل می‌دهند. | ||
نسخهٔ ۱۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۳
نقاشی های تزیینی سال نو در چین
نقاشی‌های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی چین است و تاریخ آن به عصر سلسله‌ی «سونگ»(←سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی) (960-1279) بر می‌گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، همچون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال‌های معروف تاریخ چین، که در درب منازل آویخته می‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی‌های مردمی را تشکیل می‌دهند.
در عید بهاره‌ی چین، هر خانواده‌ای برای رسیدن به سعادت و خوشبختی در سال نو، یک یا چند مورد از این نقاشی‌ها را روی دیوار و درب منازل خود می‌چسباند. طرح این نقاشی‌ها همه ساله عوض شده و نقاشی سال خوانده می‌شود. این نوع از نقاشی در دوران سلسله‌های «مینگ(←سلسله مینگ)» و «چینگ(←سلسله چینگ)» به اوج هنری خود رسید و در آن زمان در چین، سه مرکز تهیه‌ی نقاشی سال، از جمله «یان لیوچینگ» در «تیَنجین»؛ «یانجیافو» در شَندونگ؛ و «تائو خوا وو» در«سوجو» شگل گرفت. دولت چین برای حفظ آثار هنری نقاشی‌های سال، اقدام به تأسیس موزه‌ی نقاشی‌های سال در «یان لیوچینگ» نموده و در این موزه، آثار منتخب نقاشی سال «یان لیوچینگ» را نگهداری و در معرض نمایش گذاشته است.[۱]