نقاشی های تزیینی سال نو در چین

از دانشنامه ملل

نقاشی­‌های سال نو، یکی از هنرهای محبوب، مردمی و سنتی چین است و تاریخ آن به عصر سلسله‌ی «سونگ»(960-1279) بر می‌­گردد. تصاویر و نمادهای خوشبختی و خجستگی، هم­چون ماهی طلائی، پسر و دختر کوچک، و ژنرال­‌های معروف تاریخ چین، که در درب منازل آویخته می­‌شوند، موضوعات اصلی این گونه از نقاشی­‌های مردمی را تشکیل می­‌دهند.

در عید بهاره­‌ی چین، هر خانواده­‌ای برای رسیدن به سعادت و خوشبختی در سال نو، یک یا چند مورد از این نقاشی­‌ها را روی دیوار و درب منازل خود می‌چسباند. طرح این نقاشی­‌ها همه ساله عوض شده و نقاشی سال خوانده می­‌شود. این نوع از نقاشی در دوران سلسله­‌های «مینگ» و «چینگ» به اوج هنری خود رسید و در آن زمان در چین، سه مرکز تهیه­‌ی نقاشی سال، از جمله «یان لیو­چینگ» در «تیَن­جین»؛ «یان­جیافو» در شَن­دونگ؛ و «تائو خوا وو» در«سوجو» شگل گرفت. دولت چین برای حفظ آثار هنری نقاشی­‌های سال، اقدام به تأسیس موزه‌­ی نقاشی­‌های سال در «یان لیو­چینگ» نموده و در این موزه، آثار منتخب نقاشی­ سال «یان لیو­چینگ» را نگهداری و در معرض نمایش گذاشته است.[۱]

نیز نگاه کنید به

چین؛ فرهنگ عمومی در چین؛ صنایع دستی و هنرهای مردمی و فولكلور

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 949-950