جایگاه مسیحیت در سیرالئون: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''بررسی جایگاه پیشین و کنونی مسیحیت و روند تلاش‌های آنها در آینده'''
در بررسی كلی وضعیت پیشین و كنونی [[مسیحیت در سیرالئون]] می‌توان گفت هرچند دین مسیح دارای عمق چندانی در این كشور نیست و با وجود تلاش فراوان هیأت‌های میسیونری وابسته به كشورهای مختلف غربی در بیش از دویست سال گذشته آنها به سختی و با ترفندهای گوناگون به سختی توانسته‌اند ده تا پانزده درصد از جمعیت این كشور را به سوی خود متمایل سازند ولی به‌نظر می‌رسد در راهبرد كلان [[مسیحیت در سیرالئون|مسیحیت]] در غرب آفریقا در یكصد سال آینده كه كشورهایی همچون نیجریه غنا [[سنگال]] [[ساحل عاج]] بوركینافاسو لیبریا توگو بنین گابن و... را دربر می‌گیرد [[سیرالئون]] از جایگاه خاصی برخوردار است. از این روی از سال 2002 و با حاكم شدن امنیت نسبی بر مناطق مختلف این كشور هیأت‌های میسیونری كلیساهای مختلف در شهرها و روستاهای [[سیرالئون]] استقرار یافته و اقدامات ریشه داری را برای ترغیب مسلمانان و معدود پیروان آئین‌های سنتی به دین مسیح آغاز كرده‌اند. در راستای این سیاست نوین در یك دهه گذشته مبشرین سرمایه گذاری‌های سنگینی را برای تأسیس مراكز و نهادهای آموزشی و بهداشتی در مجاورت كلیساهای خود آغاز كرده‌اند به‌گونه‌ای كه طی ده سال گذشته ده‌ها كلینیك و مدرسه وابسته به فرقه‌های مسیحی در مناطق مختلف [[سیرالئون]] تأسیس شده و با ارائه خدمات بهداشتی و آموزشی رایگان به مردم این مناطق –كه عموما مسلمان می‌باشند- به‌صورت سازمان یافته و هدفمند درصدد جذب آنها به دین [[مسیحیت در سیرالئون|مسیحیت]] می‌باشند. هرچند مسلمانان [[سیرالئون]] قلبا و عمیقا به دین [[اسلام و مسلمانان سیرالئون|اسلام]] عشق ورزیده و همواره در مقابل دسیسه‌ها و نقشه‌های هیأت‌های تبشیری مقاومت كرده‌اند با این حال توسعه امكانات رفاهی كلیساها و ارائه خدمات گسترده به مسلمانان خطر بالقوه‌ای به‌شمار می‌رود كه می‌تواند در درازمدت سبب افتادن گروهی از مسلمانان سست اعتقاد به دامان این مبشرین و مسیحی شدن آنها گردد. این امر البته از سوی رهبران مسلمان و علماء [[سیرالئون]] به‌خوبی شناسائی شده است با این حال تا زمانی كه كشورهای اسلامی به‌ویژه عربستان دست از مداخلات خود در امور داخلی مسلمانان این كشور برندارند و به موازات آن سازمان‌های اسلامی [[سیرالئون]] اختلافات خود را به كناری ننهاده و متحد و منسجم به مقابله با توطئه‌های آرام و نهان هیأت‌های تبشیری برنخیزند احتمال نفوذ [[مسیحیت در سیرالئون|مسیحیت]] در برخی مناطق مسلمان نشین [[سیرالئون]] و مسیحی شدن تدریجی مسلمانان مستمندی(كه تنها برای مرتفع ساختن مشكلات مالی و معیشتی خود مجبور به تغییر كیش می‌شوند) وجود دارد<ref>عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ [[سیرالئون]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی]( در دست انتشار)</ref>.
 
==نیز نگاه کنید به==
در بررسی كلی وضعیت پیشین و كنونی مسیحیت در [[سیرالئون]] می‌توان گفت هرچند دین مسیح دارای عمق چندانی در این كشور نیست و با وجود تلاش فراوان هیأت‌های میسیونری وابسته به كشورهای مختلف غربی در بیش از دویست سال گذشته آنها به سختی و با ترفندهای گوناگون به سختی توانسته‌اند ده تا پانزده درصد از جمعیت این كشور را به سوی خود متمایل سازند ولی به‌نظر می‌رسد در راهبرد كلان مسیحیت در غرب آفریقا در یكصد سال آینده كه كشورهایی همچون نیجریه غنا [[سنگال]] [[ساحل عاج]] بوركینافاسو لیبریا توگو بنین گابن و... را دربر می‌گیرد سیرالئون از جایگاه خاصی برخوردار است. از این روی از سال 2002 و با حاكم شدن امنیت نسبی بر مناطق مختلف این كشور هیأت‌های میسیونری كلیساهای مختلف در شهرها و روستاهای سیرالئون استقرار یافته و اقدامات ریشه داری را برای ترغیب مسلمانان و معدود پیروان آئین‌های سنتی به دین مسیح آغاز كرده‌اند. در راستای این سیاست نوین در یك دهه گذشته مبشرین سرمایه گذاری‌های سنگینی را برای تأسیس مراكز و نهادهای آموزشی و بهداشتی در مجاورت كلیساهای خود آغاز كرده‌اند به‌گونه‌ای كه طی ده سال گذشته ده‌ها كلینیك و مدرسه وابسته به فرقه‌های مسیحی در مناطق مختلف سیرالئون تأسیس شده و با ارائه خدمات بهداشتی و آموزشی رایگان به مردم این مناطق –كه عموما مسلمان می‌باشند- به‌صورت سازمان یافته و هدفمند درصدد جذب آنها به دین مسیحیت می‌باشند. هرچند مسلمانان سیرالئون قلبا و عمیقا به دین اسلام عشق ورزیده و همواره در مقابل دسیسه‌ها و نقشه‌های هیأت‌های تبشیری مقاومت كرده‌اند با این حال توسعه امكانات رفاهی كلیساها و ارائه خدمات گسترده به مسلمانان خطر بالقوه‌ای به‌شمار می‌رود كه می‌تواند در درازمدت سبب افتادن گروهی از مسلمانان سست اعتقاد به دامان این مبشرین و مسیحی شدن آنها گردد. این امر البته از سوی رهبران مسلمان و علماء سیرالئون بخوبی شناسائی شده است با این حال تا زمانی كه كشورهای اسلامی به‌ویژه عربستان دست از مداخلات خود در امور داخلی مسلمانان این كشور برندارند و به موازات آن سازمان‌های اسلامی سیرالئون اختلافات خود را به كناری ننهاده و متحد و منسجم به مقابله با توطئه‌های آرام و نهان هیأت‌های تبشیری برنخیزند احتمال نفوذ مسیحیت در برخی مناطق مسلمان نشین سیرالئون و مسیحی شدن تدریجی مسلمانان مستمندی(كه تنها برای مرتفع ساختن مشكلات [[مالی]] و معیشتی خود مجبور به تغییر كیش می‌شوند) وجود دارد.
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۳

در بررسی كلی وضعیت پیشین و كنونی مسیحیت در سیرالئون می‌توان گفت هرچند دین مسیح دارای عمق چندانی در این كشور نیست و با وجود تلاش فراوان هیأت‌های میسیونری وابسته به كشورهای مختلف غربی در بیش از دویست سال گذشته آنها به سختی و با ترفندهای گوناگون به سختی توانسته‌اند ده تا پانزده درصد از جمعیت این كشور را به سوی خود متمایل سازند ولی به‌نظر می‌رسد در راهبرد كلان مسیحیت در غرب آفریقا در یكصد سال آینده كه كشورهایی همچون نیجریه غنا سنگال ساحل عاج بوركینافاسو لیبریا توگو بنین گابن و... را دربر می‌گیرد سیرالئون از جایگاه خاصی برخوردار است. از این روی از سال 2002 و با حاكم شدن امنیت نسبی بر مناطق مختلف این كشور هیأت‌های میسیونری كلیساهای مختلف در شهرها و روستاهای سیرالئون استقرار یافته و اقدامات ریشه داری را برای ترغیب مسلمانان و معدود پیروان آئین‌های سنتی به دین مسیح آغاز كرده‌اند. در راستای این سیاست نوین در یك دهه گذشته مبشرین سرمایه گذاری‌های سنگینی را برای تأسیس مراكز و نهادهای آموزشی و بهداشتی در مجاورت كلیساهای خود آغاز كرده‌اند به‌گونه‌ای كه طی ده سال گذشته ده‌ها كلینیك و مدرسه وابسته به فرقه‌های مسیحی در مناطق مختلف سیرالئون تأسیس شده و با ارائه خدمات بهداشتی و آموزشی رایگان به مردم این مناطق –كه عموما مسلمان می‌باشند- به‌صورت سازمان یافته و هدفمند درصدد جذب آنها به دین مسیحیت می‌باشند. هرچند مسلمانان سیرالئون قلبا و عمیقا به دین اسلام عشق ورزیده و همواره در مقابل دسیسه‌ها و نقشه‌های هیأت‌های تبشیری مقاومت كرده‌اند با این حال توسعه امكانات رفاهی كلیساها و ارائه خدمات گسترده به مسلمانان خطر بالقوه‌ای به‌شمار می‌رود كه می‌تواند در درازمدت سبب افتادن گروهی از مسلمانان سست اعتقاد به دامان این مبشرین و مسیحی شدن آنها گردد. این امر البته از سوی رهبران مسلمان و علماء سیرالئون به‌خوبی شناسائی شده است با این حال تا زمانی كه كشورهای اسلامی به‌ویژه عربستان دست از مداخلات خود در امور داخلی مسلمانان این كشور برندارند و به موازات آن سازمان‌های اسلامی سیرالئون اختلافات خود را به كناری ننهاده و متحد و منسجم به مقابله با توطئه‌های آرام و نهان هیأت‌های تبشیری برنخیزند احتمال نفوذ مسیحیت در برخی مناطق مسلمان نشین سیرالئون و مسیحی شدن تدریجی مسلمانان مستمندی(كه تنها برای مرتفع ساختن مشكلات مالی و معیشتی خود مجبور به تغییر كیش می‌شوند) وجود دارد[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. عرب احمدی، امیر بهرام(1390). جامعه و فرهنگ سیرالئون. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)