ارتفاعات و ناهمواری های بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''1. 1. 3. ارتفاعات و ناهمواری ها'''
===ارتفاعات و ناهمواری ها ===
 
به طور کلی، بنگلادش به عنوان سرزمینی دلتایی با جلگه پهن رسوبی شناخته می شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی به سه ناحیه مشخص تقسیم می شود:
به طور كلي، [[بنگلادش]] به عنوان سرزمينی دلتايي با جلگة پهن رسوبي شناخته مي شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی  به سه ناحیه مشخص تقسيم مي شود :
*تپه ها؛
 
*سرزمین های مرتفع؛
1.    تپه ها 2. سرزمين هاي مرتفع 3. جلگه ها
*جلگه ها.
 
====تپه ها ====
    منطقة تپه اي در بخش [[چيتاگنگ]] در جنوب شرقي قرار دارد و عمدتاً از سنگ هاي رسي تشكيل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترين قله « مودوك موال » با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه مي باشد.
منطقه تپه ای در بخش چیتاگنگ در جنوب شرقی قرار دارد و عمدتاً از سنگ های رسی تشکیل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترین قله «مودوک موال» با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه می باشد.
 
====سرزمین های مرتفع====
    سرزمين هاي مرتفع شامل ناحية « مدهوپور» در شمال شهر [[داكا]] و باربند در شمال غربي كشور می باشد. ارتفاع ناحية مدهوپور، كه وسعتي حدود 1500 مايل مربع دارد، بين 30 و 60 پاست. جلگه ها  به كوهپايه اي، سيلابي، دلتايي، آبگير و ساحلي تقسيم مي شوند.
سرزمین های مرتفع شامل ناحیه «مدهوپور» در شمال شهر داکا و باربند در شمال غربی کشور می باشد. ارتفاع ناحیه مدهوپور، که وسعتی حدود 1500 مایل مربع دارد، بین 30 و 60 پاست. جلگه ها  به کوهپایه ای، سیلابی، دلتایی، آبگیر و ساحلی تقسیم می شوند.
 
====جلگه ها  ====
    جلگه های كوهپايه اي در شمال غربي، از شمال به جنوب با يك شيب متوسط سه مايلي امتداد دارند. جلگه هاي سيلابي از رسوبات قاره اي پدید آمده اند. جلگه هاي دلتايي از رسوبات دريايي و قاره اي تشكيل شده و جلگه هاي آبگير از رسوبات دريايي شکل گرفته اند.
جلگه های کوهپایه ای در شمال غربی، از شمال به جنوب با یک شیب متوسط سه مایلی امتداد دارند. جلگه های سیلابی از رسوبات قاره ای پدید آمده اند. جلگه های دلتایی از رسوبات دریایی و قاره ای تشکیل شده و جلگه های آبگیر از رسوبات دریایی شکل گرفته اند. وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشکیل می دهد. قطعه ای باریک در طول ساحل چیتاگنگ، جلگه ساحلی را مشخص می کند. مرداب ها در بنگلادش وسعت بسیار دارند و تقریباً در همه مناطق مشاهده می شوند<ref>فرزين نيا، زیبا (1374). [[بنگلادش]]. تهران: [https://www.ipis.ir/ دفتر مطالعات سياسی بين المللي وزارت امورخارجه]، ص.5-6.</ref>.
 
    وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشكيل مي دهد. قطعه ای باريك در طول ساحل چيتاگنگ، جلگه ساحلي را مشخص مي كند.
 
    مرداب ها در بنگلادش وسعت بسيار دارند و تقريباً در همة مناطق مشاهده می شوند (فرزین نیا 1373: 5-6).

نسخهٔ ‏۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۲۷

ارتفاعات و ناهمواری ها

به طور کلی، بنگلادش به عنوان سرزمینی دلتایی با جلگه پهن رسوبی شناخته می شود. از نظر جغرافیای طبیعی و بر اساس پستی و بلندی به سه ناحیه مشخص تقسیم می شود:

  • تپه ها؛
  • سرزمین های مرتفع؛
  • جلگه ها.

تپه ها

منطقه تپه ای در بخش چیتاگنگ در جنوب شرقی قرار دارد و عمدتاً از سنگ های رسی تشکیل شده است . متوسط ارتفاع تپه ها 1000 پاست . بلندترین قله «مودوک موال» با ارتفاع 3292 پا، در مرز بنگلادش با برمه می باشد.

سرزمین های مرتفع

سرزمین های مرتفع شامل ناحیه «مدهوپور» در شمال شهر داکا و باربند در شمال غربی کشور می باشد. ارتفاع ناحیه مدهوپور، که وسعتی حدود 1500 مایل مربع دارد، بین 30 و 60 پاست. جلگه ها  به کوهپایه ای، سیلابی، دلتایی، آبگیر و ساحلی تقسیم می شوند.

جلگه ها  

جلگه های کوهپایه ای در شمال غربی، از شمال به جنوب با یک شیب متوسط سه مایلی امتداد دارند. جلگه های سیلابی از رسوبات قاره ای پدید آمده اند. جلگه های دلتایی از رسوبات دریایی و قاره ای تشکیل شده و جلگه های آبگیر از رسوبات دریایی شکل گرفته اند. وسعت جلگه ها حدود 90 درصد سرزمین بنگلادش را تشکیل می دهد. قطعه ای باریک در طول ساحل چیتاگنگ، جلگه ساحلی را مشخص می کند. مرداب ها در بنگلادش وسعت بسیار دارند و تقریباً در همه مناطق مشاهده می شوند[۱].