سنگ های کنده کاری شده دزو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۶: خط ۶:
این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>
این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>


نیز نگاه کنید به [http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]،[http://wiki.icro.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86%20%D8%AF%D8%B1%20%DB%8C%DA%A9%20%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%87 چین در یک نگاه]،[http://wiki.icro.ir/%D9%BE%DA%A9%D9%86 پکن]
نیز نگاه کنید به [[چین]]،[[چین در یک نگاه]]،[[پکن]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۹

سنگ های کنده کاری شده دزو

منظور از سنگ­‌های کنده­کاری شده­‌ی دَزو(Dazu Rock Carving. Chongqing)، تمامی پیکره‌ها و غار‌های سنگی کنده­کاری شده در دَزو در منطقه­‌ی چونگ­چینگ شامل50 هزار مجسمه و حدود100هزار سنگ نوشته­‌ی موجود در70 سایت باستانی این منطقه است. حجاری­‌های دَزو نمادی از اوج هنر سنگ غار تراشی در کشور چین است. کار حجاری­‌های دَزو در دوران سلسله­‌ی تانگ و درسال650میلادی آغاز و اوج آن در دوران سلسله­‌های‌ شمالی و جنوبی سونگ بوده و این کار تا دوران سلسله­‌های مینگ و چینگ ادامه یافت. در این کنده کاری‌­ها چهره‌ها به نحوی طراحی و اجرا شده اند که نمایانگر تقابل خوبی و بدی و زشتی و زیبایی باشد. سبک هنری استفاده شده در این حجاری‌­ها تقریبا نوعی نوآوری و ابتکاری است که با روند معمول پیکره تراشی مذهبی پیش از آن متفاوت و تمامی ابعاد زندگی مادی و معنوی جامعه را در برگرفته و ترکیبی از هنر، مذهب، دانش و طبیعت است.

بزرگ­ترین مجسمه­‌ی این مجموعه مربوط به پیکره­‌ی ساکیامونی به اشراق رسیده با31 متر طول روی تخته سنگ­‌های کوه بائودینگشَن(Baodingshan) است. از ویژگی­‌های هنر سنگ تراشی دَزو، پرداختن به چهره­‌های کنفوسیوسی، دائویی و بودایی در کنار هم است که این مجموعه را از موارد مشابه که تنها به یکی از این مکاتب پرداخته است را متمایز می­کند که این امر در چین به ندرت دیده می­شود. این کتیبه‌ها برای مطالعات تاریخی، جغرافیایی، باور‌های دینی و شخصیت­‌های تاریخی بسیار مفید و ارزشمند هستند و از این طریق می­توان تغییر و تحول حاصله در فرهنگ و اعتقادات مردم چین در قرون گذشته را شاهد بود.

این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.[۱]

نیز نگاه کنید به چین،چین در یک نگاه،پکن

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.