مجموعه بناهای باستانی کوهستان وودنگ: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۲

بناهای باستانی کوهستان وودنگ

کوهستان وودَنگ(Ancient Building Complex in the Wudang Mountains. Hubei Province)، با مساحتی بالغ بر400کیلومتر مربع و 72 قله و صخره‌ها و غار‌های فراوان، بستر پیدایش آیین تائو در چین بوده است. در دوران سلسله‌ی مینگ(1368 تا1644میلادی)، در این منطقه بنا‌های تائویی گسترده و هماهنگ با محیط طبیعی اطراف، احداث شد که برخی در دل کوه پنهان و بعضی دیگر مانند برج در اوج قرار گرفته‌اند.

اگرچه احداث نخستین بنا‌های این کوهستان در عصر سلسله‌ی تانگ آغاز و در عصر سلسله‌ی سونگ توسعه یافت، اما در دوران سلسله‌ی مینگ و در سال1412میلادی بود که 500نفر از مقامات دولتی به همراه300هزار سرباز از سوی امپراتور مأموریت یافتند تا پایگاه‌‌های آیین تائویی را در این منطقه هرچه بیشتر گسترش دهند. این ارتش عظیم سازندگی در طول13سال، 33 مجموعه‌ی ساختمانی از جمله 9 قصر، 9 معبد تائویی، 36محل اقامت راهبان و 72محل مراقبه‌ی صخرهای در این منطقه احداث شد که در طول دوران حاکمیت سلسله‌ی مینگ بزرگترین مجموعه‌ی ساختمانی بشمار می روند که امروزه نیز بخش عظیمی از این معماری‌های بی نظیر همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده است.

مصالح ساختمانی این بناها شامل چوب، فلز، صخره و چوب کنده‌کاری شده با مهارت بسیار بالا می شود. در موزه‌ی آثار فرهنگی وودانگ، بیش از 50هزار اشیاء و آثار فرهنگی و تاریخی نگه‌داری می شود که1000اثر از آنها جزو آثار درجه‌ی یک فرهنگی به‌شمار می روند که شامل مجسمه، اسناد و کتب تاریخی خطی، لوحه‌‌های سنگی عمودی، سنگ نوشته‌ها، نقاشی‌های رنگی و اشیاء و آثار تاریخی مربوط به مراسم و آیین‌های تشریفات آیین تائویی است.

این مجموعه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1994میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.^[۱]

نیز نگاه کنید به چین؛ آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی

کتابشناسی

↑ سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.

[1] سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:Ancient Building Complex in the Wudang Mountains.jpg|بندانگشتی|بناهای باستانی کوهستان وودنگ]]
-کوهستان وودَنگ(Ancient Building Complex in the Wudang Mountains. Hubei Province)، با مساحتی بالغ بر400کیلومتر مربع و 72 قله و صخره‌ها و غار‌های فراوان، بستر پیدایش آیین تائو در [[چین]] بوده است. در دوران سلسله‌ی مینگ(1368 تا1644میلادی)، در این منطقه بنا‌های تائویی گسترده و هماهنگ با محیط طبیعی اطراف، احداث شد که برخی در دل کوه پنهان و بعضی دیگر مانند برج در اوج قرار گرفته‌اند. اگرچه احداث نخستین بنا‌های این کوهستان در عصر سلسله‌ی تانگ آغاز و در عصر سلسله‌ی سونگ توسعه یافت، اما در دوران سلسله‌ی مینگ و در سال1412میلادی بود که 500نفر از مقامات دولتی به همراه300هزار سرباز از سوی امپراتور مأموریت یافتند تا پایگاه‌‌های آیین تائویی را در این منطقه هرچه بیشتر گسترش دهند. این ارتش عظیم سازندگی در طول13سال، 33 مجموعه‌ی ساختمانی از جمله 9 قصر، 9 معبد تائویی، 36محل اقامت راهبان و 72محل مراقبه‌ی صخرهای در این منطقه احداث شد که در طول دوران حاکمیت سلسله‌ی مینگ بزرگترین مجموعه‌ی ساختمانی بهشمار میروند که امروزه نیز بخش عظیمی از این معماری‌های بینظیر همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده است. مصالح ساختمانی این بناها شامل چوب، فلز، صخره و چوب کنده‌کاری شده با مهارت بسیار بالا میشود. در موزه‌ی آثار فرهنگی وودانگ، بیش از 50هزار اشیاء و آثار فرهنگی و تاریخی نگه‌داری میشود که1000اثر از آنها جزو آثار درجه‌ی یک فرهنگی به‌شمار میروند که شامل مجسمه، اسناد و کتب تاریخی خطی، لوحه‌‌های سنگی عمودی، سنگ نوشته‌ها، نقاشی‌های رنگی و اشیاء و آثار تاریخی مربوط به مراسم و آیین‌های تشریفات آیین تائویی است.
+کوهستان وودَنگ(Ancient Building Complex in the Wudang Mountains. Hubei Province)، با مساحتی بالغ بر400کیلومتر مربع و 72 قله و صخره‌ها و غار‌های فراوان، بستر پیدایش [[آیین بومی تائو|آیین تائو]] در [[چین]] بوده است. در دوران [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]](1368 تا1644میلادی)، در این منطقه بنا‌های تائویی گسترده و هماهنگ با محیط طبیعی اطراف، احداث شد که برخی در دل کوه پنهان و بعضی دیگر مانند برج در اوج قرار گرفته‌اند.
-این مجموعه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1994میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>
+اگرچه احداث نخستین بنا‌های این کوهستان در عصر [[سلسله تانگ|سلسله‌ی تانگ]] آغاز و در عصر [[سلسله های سونگ، لیائو، جین و شیای غربی|سلسله‌ی سونگ]] توسعه یافت، اما در دوران [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]] و در سال1412میلادی بود که 500نفر از مقامات دولتی به همراه300هزار سرباز از سوی امپراتور مأموریت یافتند تا پایگاه‌‌های [[آیین بومی تائو|آیین تائویی]] را در این منطقه هرچه بیشتر گسترش دهند. این ارتش عظیم سازندگی در طول13سال، 33 مجموعه‌ی ساختمانی از جمله 9 قصر، 9 [[آیین بومی تائو|معبد تائویی]]، 36محل اقامت راهبان و 72محل مراقبه‌ی صخرهای در این منطقه احداث شد که در طول دوران حاکمیت [[سلسله مینگ|سلسله‌ی مینگ]] بزرگترین مجموعه‌ی ساختمانی بشمار می روند که امروزه نیز بخش عظیمی از این [[هنر معماری در چین|معماری‌های بی نظیر]] همچنان سالم و دست نخورده باقی مانده است.
-نیز نگاه کنید به [[چین]]،[[چین در یک نگاه]]،[[پکن]]
+مصالح ساختمانی این بناها شامل چوب، فلز، صخره و چوب کنده‌کاری شده با مهارت بسیار بالا می شود. در موزه‌ی آثار فرهنگی وودانگ، بیش از 50هزار اشیاء و آثار فرهنگی و تاریخی نگه‌داری می شود که1000اثر از آنها جزو آثار درجه‌ی یک فرهنگی به‌شمار می روند که شامل [[هنر مجسمه سازی در چین|مجسمه]]، [[کتابخانه ی ملی چین|اسناد و کتب تاریخی خطی]]، لوحه‌‌های سنگی عمودی، سنگ نوشته‌ها، [[هنر نقاشی در چین|نقاشی‌های رنگی]] و [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|اشیاء و آثار تاریخی]] مربوط به مراسم و آیین‌های تشریفات [[آیین بومی تائو|آیین تائویی]] است.
+این مجموعه‌ی تاریخی و طبیعی در سال1994میلادی، در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>
+نیز نگاه کنید به [[چین]]؛ [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]
 == کتابشناسی ==