سنگ های کنده کاری شده دزو: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Dazu Rock Carving.jpg|بندانگشتی|سنگ های کنده کاری شده دزو]]
[[پرونده:Dazu Rock Carving.jpg|بندانگشتی|سنگ های کنده کاری شده دزو]]
منظور از سنگ­‌های کنده­کاری شده­‌ی دَزو(Dazu Rock Carving. Chongqing)، تمامی پیکره‌ها و غار‌های سنگی کنده­کاری شده در دَزو در منطقه­‌ی چونگ­چینگ شامل50 هزار مجسمه و حدود100هزار سنگ نوشته­‌ی موجود در70 سایت باستانی این منطقه است. حجاری­‌های دَزو نمادی از اوج هنر سنگ غار تراشی در کشور [[چین]] است. کار حجاری­‌های دَزو در دوران سلسله­‌ی تانگ و درسال650میلادی آغاز و اوج آن در دوران سلسله­‌های‌ شمالی و جنوبی سونگ بوده و این کار تا دوران سلسله­‌های مینگ و چینگ ادامه یافت. در این کنده کاری‌­ها چهره‌ها به نحوی طراحی و اجرا شده اند که نمایانگر تقابل خوبی و بدی و زشتی و زیبایی باشد. سبک هنری استفاده شده در این حجاری‌­ها تقریبا نوعی نوآوری و ابتکاری است که با روند معمول پیکره تراشی مذهبی پیش از آن متفاوت و تمامی ابعاد زندگی مادی و معنوی جامعه را در برگرفته و ترکیبی از هنر، مذهب، دانش و طبیعت است.
منظور از [[سنگ های کنده کاری شده دزو|سنگ­‌های کنده ­کاری شده­‌ی دَزو]](Dazu Rock Carving. Chongqing)، تمامی پیکره‌ها و غار‌های سنگی کنده­کاری شده در دَزو در منطقه­‌ی چونگ­ چینگ شامل50 هزار مجسمه و حدود100هزار سنگ نوشته­‌ی موجود در70 [[سایت های باستانی در چین|سایت باستانی]] این منطقه است.  


بزرگ­ترین مجسمه­‌ی این مجموعه مربوط به پیکره­‌ی ساکیامونی به اشراق رسیده با31 متر طول روی تخته سنگ­‌های کوه بائودینگشَن(Baodingshan) است. از ویژگی­‌های هنر سنگ تراشی دَزو، پرداختن به چهره­‌های کنفوسیوسی، دائویی و بودایی در کنار هم است که این مجموعه را از موارد مشابه که تنها به یکی از این مکاتب پرداخته است را متمایز می­کند که این امر در چین به ندرت دیده می­شود. این کتیبه‌ها برای مطالعات تاریخی، جغرافیایی، باور‌های دینی و شخصیت­‌های تاریخی بسیار مفید و ارزشمند هستند و از این طریق می­توان تغییر و تحول حاصله در فرهنگ و اعتقادات مردم [[چین]] در قرون گذشته را شاهد بود.
حجاری­‌های دَزو نمادی از اوج هنر سنگ غار تراشی در کشور [[چین]] است. کار حجاری­‌های دَزو در دوران [[سلسله تانگ|سلسله­‌ی تانگ]] و درسال650میلادی آغاز و اوج آن در دوران [[سلسله های جنوب و شمال|سلسله­‌های‌ شمالی و جنوبی سونگ]] بوده و این کار تا دوران [[سلسله مینگ|سلسله­‌های مینگ]] و [[سلسله چینگ|چینگ]] ادامه یافت. در این کنده کاری‌­ها چهره‌ها به نحوی طراحی و اجرا شده اند که نمایانگر تقابل خوبی و بدی و زشتی و زیبایی باشد. سبک هنری استفاده شده در این حجاری‌­ها تقریبا نوعی نوآوری و ابتکاری است که با روند معمول پیکره تراشی مذهبی پیش از آن متفاوت و تمامی ابعاد زندگی مادی و معنوی جامعه را در برگرفته و ترکیبی از هنر، مذهب، دانش و طبیعت است.


این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید.<ref>سابقی، علی محمد. (1392). "جامعه و فرهنگ چین". تهران : موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>
بزرگ­ترین مجسمه­‌ی این مجموعه مربوط به پیکره­‌ی ساکیامونی به اشراق رسیده با31 متر طول روی تخته سنگ­‌های کوه بائودینگ شَن(Baodingshan) است. از ویژگی­‌های هنر سنگ تراشی دَزو، پرداختن به چهره­‌های [[آیین بومی کنفوسیوس|کنفوسیوسی]]، [[آیین بومی تائو|دائویی]] و [[آیین بودا|بودایی]] در کنار هم است که این مجموعه را از موارد مشابه که تنها به یکی از این مکاتب پرداخته است را متمایز می ­کند که این امر در [[چین]] به ندرت دیده می­ شود.


نیز نگاه کنید به [[چین]]،[[چین در یک نگاه]]،[[پکن]]
این کتیبه‌ها برای مطالعات تاریخی، جغرافیایی، باور‌های دینی و شخصیت­‌های تاریخی بسیار مفید و ارزشمند هستند و از این طریق می­ توان تغییر و تحول حاصله در فرهنگ و اعتقادات مردم [[چین]] در قرون گذشته را شاهد بود.
 
این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی|فهرست میراث جهانی]] به ثبت رسید<ref>سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.</ref>.
 
نیز نگاه کنید به [[چین]]؛ [[آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی]]


== کتابشناسی ==
== کتابشناسی ==

نسخهٔ ‏۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۵

سنگ های کنده کاری شده دزو

منظور از سنگ­‌های کنده ­کاری شده­‌ی دَزو(Dazu Rock Carving. Chongqing)، تمامی پیکره‌ها و غار‌های سنگی کنده­کاری شده در دَزو در منطقه­‌ی چونگ­ چینگ شامل50 هزار مجسمه و حدود100هزار سنگ نوشته­‌ی موجود در70 سایت باستانی این منطقه است.

حجاری­‌های دَزو نمادی از اوج هنر سنگ غار تراشی در کشور چین است. کار حجاری­‌های دَزو در دوران سلسله­‌ی تانگ و درسال650میلادی آغاز و اوج آن در دوران سلسله­‌های‌ شمالی و جنوبی سونگ بوده و این کار تا دوران سلسله­‌های مینگ و چینگ ادامه یافت. در این کنده کاری‌­ها چهره‌ها به نحوی طراحی و اجرا شده اند که نمایانگر تقابل خوبی و بدی و زشتی و زیبایی باشد. سبک هنری استفاده شده در این حجاری‌­ها تقریبا نوعی نوآوری و ابتکاری است که با روند معمول پیکره تراشی مذهبی پیش از آن متفاوت و تمامی ابعاد زندگی مادی و معنوی جامعه را در برگرفته و ترکیبی از هنر، مذهب، دانش و طبیعت است.

بزرگ­ترین مجسمه­‌ی این مجموعه مربوط به پیکره­‌ی ساکیامونی به اشراق رسیده با31 متر طول روی تخته سنگ­‌های کوه بائودینگ شَن(Baodingshan) است. از ویژگی­‌های هنر سنگ تراشی دَزو، پرداختن به چهره­‌های کنفوسیوسی، دائویی و بودایی در کنار هم است که این مجموعه را از موارد مشابه که تنها به یکی از این مکاتب پرداخته است را متمایز می ­کند که این امر در چین به ندرت دیده می­ شود.

این کتیبه‌ها برای مطالعات تاریخی، جغرافیایی، باور‌های دینی و شخصیت­‌های تاریخی بسیار مفید و ارزشمند هستند و از این طریق می­ توان تغییر و تحول حاصله در فرهنگ و اعتقادات مردم چین در قرون گذشته را شاهد بود.

این مجموعه­‌ی هنری و تاریخی در سال1999میلادی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید[۱].

نیز نگاه کنید به چین؛ آثار فرهنگی، تاریخی و طبیعی ثبت شده کشور چین در فهرست میراث جهانی

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد. (1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد اول.