طریقت الشاذلیة مصر: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:شیخ ابوالحسن الشاذلی.png|پیوند=http://wiki.icro.ir/%D9%BE%D8%B1%D9%88%D9%86%D8%AF%D9%87:%D8%B4%DB%8C%D8%AE%20%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86%20%D8%A7%D9%84%D8%B4%D8%A7%D8%B0%D9%84%DB%8C.png|بندانگشتی|شیخ ابوالحسن الشاذلی]]
[[پرونده:شیخ ابوالحسن الشاذلی.png|بندانگشتی|شیخ ابوالحسن الشاذلی. برگرفته از سایت Wiki Vahdat، قابل بازیابی از https://fa.wikivahdat.com/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%B4%D8%A7%D8%B0%D9%84%DB%8C_%D9%85%D8%BA%D8%B1%D8%A8%DB%8C]]منسوب به شیخ ابوالحسن الشاذلی (د 656 ه) او زاهدی نابینا بود که به دلیل گرایش­‌های صوفیانه ناگزیر از ترک مغرب و مهاجرت به [[مصر]] و اقامت در [[شهر اسکندریه مصر|اسکندریه]] شد. به تدریج حلقه­‌ای از شاگردان بر گرد او جمع آمدند. او نه خانقاه داشت و نه خود طریقت و آداب خاصی بنا نهاد. پس از او، مریدانش از جمله ابوالعباس المرسی و ابن عطاء­اله السکندری طریقت را به نام او بنیان گذاشتند. طریقت شاذلیه از ریشه‌­دارترین و پرشاخه‌­ترین طریقت­‌های صوفیه است و در طول قرون متمادی، تأثیر بسیاری بر روند تحولات فرهنگی و اجتماعی [[مصر]] داشته است. از جمله شاخه­‌های این طریقت می­توان از وفائیه، جزولیه، مکیه، محمدیه و درقاویه نام برد. پیروان این طریقت و شاخه­‌های آن علاوه بر [[مصر]]، در شمال آفریقا نیز پراکنده‌­اند.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص262 و 263.</ref>
منسوب به شیخ ابوالحسن الشاذلی (د 656 ه) او زاهدی نابینا بود که به دلیل گرایش­‌های صوفیانه ناگزیر از ترک مغرب و مهاجرت به [[مصر]] و اقامت در [[شهر اسکندریه مصر|اسکندریه]] شد. به تدریج حلقه­‌ای از شاگردان بر گرد او جمع آمدند. او نه خانقاه داشت و نه خود طریقت و آداب خاصی بنا نهاد. پس از او، مریدانش از جمله ابوالعباس المرسی و ابن عطاء­اله السکندری طریقت را به نام او بنیان گذاشتند. طریقت شاذلیه از ریشه‌­دارترین و پرشاخه‌­ترین طریقت­‌های صوفیه است و در طول قرون متمادی، تأثیر بسیاری بر روند تحولات فرهنگی و اجتماعی [[مصر]] داشته است. از جمله شاخه­‌های این طریقت می­توان از وفائیه، جزولیه، مکیه، محمدیه و درقاویه نام برد. پیروان این طریقت و شاخه­‌های آن علاوه بر [[مصر]]، در شمال آفریقا نیز پراکنده‌­اند.<ref>صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ [[مصر]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، ص262 و 263.</ref>
==نیز نگاه کنید به==
==نیز نگاه کنید به==
*[[مصر]]
[[مصر]]؛ [[ادیان در مصر]]؛ [[صوفیان مصر]]؛ [[طریقت های مهم مصر]]
*[[ادیان در مصر]]
*[[صوفیان مصر]]
*[[طریقت های مهم مصر]]
==کتابشناسی==
==کتابشناسی==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۰۸

شیخ ابوالحسن الشاذلی. برگرفته از سایت Wiki Vahdat، قابل بازیابی از https://fa.wikivahdat.com/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%86_%D8%B4%D8%A7%D8%B0%D9%84%DB%8C_%D9%85%D8%BA%D8%B1%D8%A8%DB%8C

منسوب به شیخ ابوالحسن الشاذلی (د 656 ه) او زاهدی نابینا بود که به دلیل گرایش­‌های صوفیانه ناگزیر از ترک مغرب و مهاجرت به مصر و اقامت در اسکندریه شد. به تدریج حلقه­‌ای از شاگردان بر گرد او جمع آمدند. او نه خانقاه داشت و نه خود طریقت و آداب خاصی بنا نهاد. پس از او، مریدانش از جمله ابوالعباس المرسی و ابن عطاء­اله السکندری طریقت را به نام او بنیان گذاشتند. طریقت شاذلیه از ریشه‌­دارترین و پرشاخه‌­ترین طریقت­‌های صوفیه است و در طول قرون متمادی، تأثیر بسیاری بر روند تحولات فرهنگی و اجتماعی مصر داشته است. از جمله شاخه­‌های این طریقت می­توان از وفائیه، جزولیه، مکیه، محمدیه و درقاویه نام برد. پیروان این طریقت و شاخه­‌های آن علاوه بر مصر، در شمال آفریقا نیز پراکنده‌­اند.[۱]

نیز نگاه کنید به

مصر؛ ادیان در مصر؛ صوفیان مصر؛ طریقت های مهم مصر

کتابشناسی

  1. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامعه و فرهنگ مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص262 و 263.