چالش های سیاسی و نظامی مارشال چیانگ کایشک: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با چالش های سیاسی و نظامی پایداری مواجه می شدند. | در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با چالش های سیاسی و نظامی پایداری مواجه می شدند. | ||
در حالی که بیشتر مناطق شهری در اختیار [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|نیروهای کومین تانگ]] بود، اغلب مناطق روستایی و دور دست تحت نفوذ حزب تضعیف شده ولی ریشه کن نشده ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] و جنگ سالاران قرار داشت. [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] گاهی تلاش می کرد و مشکل جنگ سالاران را از طریق نظامی حل می کرد، ولی هزینه های | در حالی که بیشتر مناطق شهری در اختیار [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|نیروهای کومین تانگ]] بود، اغلب مناطق روستایی و دور دست تحت نفوذ حزب تضعیف شده ولی ریشه کن نشده ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] و جنگ سالاران قرار داشت. [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] گاهی تلاش می کرد و مشکل جنگ سالاران را از طریق نظامی حل می کرد، ولی هزینه های مالی و انسانی زیادی روی دستش می گذاشت. | ||
تنها هزینه ی جنگ در دشت های میانی در سال1930، دولت را تقریبا به ورشکستگی کشاند و 250هزار نفر کشته از دو طرف برجای گذاشت. در سال 1931، جایگاه [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] هم به عنوان نخست وزیر و هم رییس جمهور که مخالف ایده های دموکراسی دولت ملی بود، زیر سئوال رفت. این اختلاف نظرها موجب درگیری نظامی میان نیروهای دولت ملی شد که تنها با اتحاد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] با برخی از جنگ سالاران پیشین غائله به پایان رسید. | تنها هزینه ی جنگ در دشت های میانی در سال1930، دولت را تقریبا به ورشکستگی کشاند و 250هزار نفر کشته از دو طرف برجای گذاشت. در سال 1931، جایگاه [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] هم به عنوان نخست وزیر و هم رییس جمهور که مخالف ایده های دموکراسی دولت ملی بود، زیر سئوال رفت. این اختلاف نظرها موجب درگیری نظامی میان نیروهای دولت ملی شد که تنها با اتحاد [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] با برخی از جنگ سالاران پیشین غائله به پایان رسید. | ||
با این حال، نابود سازی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] | با این حال، نابود سازی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] رویای همیشگی [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ|چیانگ]] و دولت ملی وی بود. وی پس از گردآوری نیروهای خود در جیانگ شی( Jiangxi)، از آنها علیه مناطق تازه تأسیس جمهوری شورایی [[چین]](Chinese Soviet Republic) به کار گرفت و با کمک مستشاران نظامی خارجی در نهایت توانست در سال1934، ارتش سرخ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] را در این مناطق به محاصره درآورد. [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیست ها]] با ترفندهایی از این محاصره گریخته و به راهپیمایی بزرگ به سمت شمال پرداختند که در این راهپیمایی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] از یک فرمانده نظامی به رهبر قدرتمند [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] تبدیل شد<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی]، جلد 1، ص.187-188.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]؛ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]؛ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۰
در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با چالش های سیاسی و نظامی پایداری مواجه می شدند.
در حالی که بیشتر مناطق شهری در اختیار نیروهای کومین تانگ بود، اغلب مناطق روستایی و دور دست تحت نفوذ حزب تضعیف شده ولی ریشه کن نشده ی کمونیستی و جنگ سالاران قرار داشت. چیانگ گاهی تلاش می کرد و مشکل جنگ سالاران را از طریق نظامی حل می کرد، ولی هزینه های مالی و انسانی زیادی روی دستش می گذاشت.
تنها هزینه ی جنگ در دشت های میانی در سال1930، دولت را تقریبا به ورشکستگی کشاند و 250هزار نفر کشته از دو طرف برجای گذاشت. در سال 1931، جایگاه چیانگ هم به عنوان نخست وزیر و هم رییس جمهور که مخالف ایده های دموکراسی دولت ملی بود، زیر سئوال رفت. این اختلاف نظرها موجب درگیری نظامی میان نیروهای دولت ملی شد که تنها با اتحاد چیانگ با برخی از جنگ سالاران پیشین غائله به پایان رسید.
با این حال، نابود سازی کامل کمونیست ها رویای همیشگی چیانگ و دولت ملی وی بود. وی پس از گردآوری نیروهای خود در جیانگ شی( Jiangxi)، از آنها علیه مناطق تازه تأسیس جمهوری شورایی چین(Chinese Soviet Republic) به کار گرفت و با کمک مستشاران نظامی خارجی در نهایت توانست در سال1934، ارتش سرخ کمونیست ها را در این مناطق به محاصره درآورد. کمونیست ها با ترفندهایی از این محاصره گریخته و به راهپیمایی بزرگ به سمت شمال پرداختند که در این راهپیمایی مائو از یک فرمانده نظامی به رهبر قدرتمند حزب کمونیست تبدیل شد[۱].
نیز نگاه کنید به
مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین؛ حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.187-188.