روابط فرهنگی چین و اتحادیه اروپا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند انگلستان، [[فرانسه]] و آلمان قوی ترین شرکای [[چین]] در اتحادیه اروپا از نظر اقتصادی و همچنین فرهنگی هستند. زیرا سیاست فرهنگی خارجی عمدتاً مبتنی بر منابع | سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند انگلستان، [[فرانسه]] و آلمان قوی ترین شرکای [[چین]] در اتحادیه اروپا از نظر اقتصادی و همچنین فرهنگی هستند. زیرا سیاست فرهنگی خارجی عمدتاً مبتنی بر منابع مالی ارائه شده توسط دولت ها است، تعداد رویدادهای فرهنگی حمایت شده توسط کشور های خارجی و بورسیه تحصیلی ارائه شده توسط آنهاست. اعتقاد بر این است که این نوع همکاری ها روابط تجاری را تقویت می کند. | ||
کشورهای اروپایی که از نظر اقتصادی قوی تر هستند طبیعتا در این زمینه در موقعیت بهتری قرار دارند. از دیگر کشورهای اروپایی که در فعالیت های فرهنگی در چین مشارکت دارند می توان به ایتالیا، بلژیک، سوئد، [[اسپانیا]] و هلند که توسعه یافته هستند اشاره کرد که روابط فرهنگی فشرده ای با چین دارند. حتی کشورهای کوچکتر مانند دانمارک، فنلاند، یونان و پرتغال نیز در زمینه توسعه روابط فرهنگی خود با چین فعال هستند که شامل قراردادهای همکاری، مبادلات دانشگاهی، برگزاری نمایشگاه و اجراهای هنری، تبادل دانشجو و... می شود. در حالی که توافقات با کشورهای عضو اتحادیه اروپا شامل مبادلات فرهنگی در معنای سنتی است، این توافقات با خود اتحادیه اروپا عمدتا بر مبادلات دانشگاهی و آموزش منابع انسانی است. تعدادی از این پروژه ها در راستای همکاری "فرهنگ بزرگ" بوده است که از سال 1984 بین اتحادیه اروپا و [[جمهوری خلق چین]] راه اندازی شد. در آغاز مارس همان سال، کمیسیون EEC تصمیم گرفت 3.5 میلیون یورو از بودجه برنامه های کمک به کشورهای غیر مرتبط را به یک پروژه آموزش مدیریت در چین اختصاص دهد. این پروژه بزرگترین اقدامی بود که توسط EEC و چین انجام شد و هدف آن گسترش مرکز مدیریت بازرگانی [[پکن]] از طریق راه اندازی دوره های آموزشی MBA بود. یک سال بعد، این برنامه افتتاح شد و مدیران، مهندسان و معلمان کالج چینی را برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی آموزش داد<ref>Xinhua, 3 March 1985</ref>. اهداف کلی این برنامه و مواردی که در زیر به آنها اشاره می شود، بر اساس سیاست چین و اتحادیه اروپا که در اطلاعیه کمیسیون صادر شده در سال 1998«ایجاد یک رابطه جامع با چین» بود. که شامل حمایت از چین برای ادامه اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و گذار آن به جامعه باز از طریق ترویج گفتگوی اتحادیه اروپا و چین در مورد موضوعات کلیدی در آموزش و پرورش و آموزش عالی بود. گروه های هدف این برنامه و استراتژی دانشگاهیان، دانشجویان، تجار جوان، کارمندان دولت، متخصصان و مدیران افکار عمومی در رسانه ها و مراکز فرهنگی بود. | کشورهای اروپایی که از نظر اقتصادی قوی تر هستند طبیعتا در این زمینه در موقعیت بهتری قرار دارند. از دیگر کشورهای اروپایی که در فعالیت های فرهنگی در چین مشارکت دارند می توان به ایتالیا، بلژیک، سوئد، [[اسپانیا]] و هلند که توسعه یافته هستند اشاره کرد که روابط فرهنگی فشرده ای با چین دارند. حتی کشورهای کوچکتر مانند دانمارک، فنلاند، یونان و پرتغال نیز در زمینه توسعه روابط فرهنگی خود با چین فعال هستند که شامل قراردادهای همکاری، مبادلات دانشگاهی، برگزاری نمایشگاه و اجراهای هنری، تبادل دانشجو و... می شود. در حالی که توافقات با کشورهای عضو اتحادیه اروپا شامل مبادلات فرهنگی در معنای سنتی است، این توافقات با خود اتحادیه اروپا عمدتا بر مبادلات دانشگاهی و آموزش منابع انسانی است. تعدادی از این پروژه ها در راستای همکاری "فرهنگ بزرگ" بوده است که از سال 1984 بین اتحادیه اروپا و [[جمهوری خلق چین]] راه اندازی شد. در آغاز مارس همان سال، کمیسیون EEC تصمیم گرفت 3.5 میلیون یورو از بودجه برنامه های کمک به کشورهای غیر مرتبط را به یک پروژه آموزش مدیریت در چین اختصاص دهد. این پروژه بزرگترین اقدامی بود که توسط EEC و چین انجام شد و هدف آن گسترش مرکز مدیریت بازرگانی [[پکن]] از طریق راه اندازی دوره های آموزشی MBA بود. یک سال بعد، این برنامه افتتاح شد و مدیران، مهندسان و معلمان کالج چینی را برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی آموزش داد<ref>Xinhua, 3 March 1985</ref>. اهداف کلی این برنامه و مواردی که در زیر به آنها اشاره می شود، بر اساس سیاست چین و اتحادیه اروپا که در اطلاعیه کمیسیون صادر شده در سال 1998«ایجاد یک رابطه جامع با چین» بود. که شامل حمایت از چین برای ادامه اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و گذار آن به جامعه باز از طریق ترویج گفتگوی اتحادیه اروپا و چین در مورد موضوعات کلیدی در آموزش و پرورش و آموزش عالی بود. گروه های هدف این برنامه و استراتژی دانشگاهیان، دانشجویان، تجار جوان، کارمندان دولت، متخصصان و مدیران افکار عمومی در رسانه ها و مراکز فرهنگی بود. | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
* Asia-Link، یک برنامه منطقه ای جدید در حال آماده سازی که از سال 2000 برای اطلاع رسانی و مطالعات اتحادیه اروپا و آسیا، مطالعات اروپایی در سرزمین اصلی چین راه اندازی شد. یکی از جنبه های اصلی این برنامه ایجاد زمینه برای مبادلات دانشگاهی، ترویج مطالعات اروپایی توسط اتحادیه اروپا هست که در ماه مه 1996، در بروکسل امضا شد و قرار شد 6 مرکز آموزش عالی مطالعات اروپایی در سرزمین چین تأسیس و حدود 12.5 میلیون دلار [[آمریکا]] برای اجرای این برنامه در نظر گرفته شده است کمیسیون اتحادیه اروپا برای این طرح در نظر گرفته شد<ref>The EU-China Higher Education Co-operation Programme was agreed in May 1996 by the EU, Directorate General 1, and the Ministry of Foreign Trade and Economic Co-operation (MOFTEC) of the People’s Republic of China</ref>. | * Asia-Link، یک برنامه منطقه ای جدید در حال آماده سازی که از سال 2000 برای اطلاع رسانی و مطالعات اتحادیه اروپا و آسیا، مطالعات اروپایی در سرزمین اصلی چین راه اندازی شد. یکی از جنبه های اصلی این برنامه ایجاد زمینه برای مبادلات دانشگاهی، ترویج مطالعات اروپایی توسط اتحادیه اروپا هست که در ماه مه 1996، در بروکسل امضا شد و قرار شد 6 مرکز آموزش عالی مطالعات اروپایی در سرزمین چین تأسیس و حدود 12.5 میلیون دلار [[آمریکا]] برای اجرای این برنامه در نظر گرفته شده است کمیسیون اتحادیه اروپا برای این طرح در نظر گرفته شد<ref>The EU-China Higher Education Co-operation Programme was agreed in May 1996 by the EU, Directorate General 1, and the Ministry of Foreign Trade and Economic Co-operation (MOFTEC) of the People’s Republic of China</ref>. | ||
این شش مؤسسه منتخب شامل: آکادمی چینی علوم اجتماعی (CASS)، دانشگاه فودان، دانشگاه نانکای، دانشگاه خلق، دانشگاه سیچوان و دانشگاه ووهان بود. پنج مؤسسه دیگری که حمایت مالی دریافت می کنند نیز عبارت بودند از: (دانشگاه عادی شرق چین، دانشگاه مطالعات خارجی گوانگدونگ، دانشگاه جیلین، دانشگاه پکن و دانشگاه شاندونگ). افزون بر این، با کمک کمیسیون اروپا، چندین مرکز اسناد اروپایی نیز ایجاد شد که هفت مورد آن در جمهوری خلق، دو مورد در هنگ کنگ، دو مورد در [[پکن]] و بقیه در [[شانگهای]]، تیانجین، چنگدو و ووهان، بود. همچنین در [[تایوان]] دو مورد، و در سنگاپور نیز یک مرکز اسناد اروپایی وجود دارد. | این شش مؤسسه منتخب شامل: آکادمی چینی علوم اجتماعی (CASS)، دانشگاه فودان، دانشگاه نانکای، دانشگاه خلق، دانشگاه سیچوان و دانشگاه ووهان بود. پنج مؤسسه دیگری که حمایت مالی دریافت می کنند نیز عبارت بودند از: (دانشگاه عادی شرق چین، دانشگاه مطالعات خارجی گوانگدونگ، دانشگاه جیلین، دانشگاه پکن و دانشگاه شاندونگ). افزون بر این، با کمک کمیسیون اروپا، چندین مرکز اسناد اروپایی نیز ایجاد شد که هفت مورد آن در جمهوری خلق، دو مورد در هنگ کنگ، دو مورد در [[پکن]] و بقیه در [[شانگهای]]، تیانجین، چنگدو و ووهان، بود. همچنین در [[تایوان]] دو مورد، و در سنگاپور نیز یک مرکز اسناد اروپایی وجود دارد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی].</ref> | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | <references /> | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۵
سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا مانند انگلستان، فرانسه و آلمان قوی ترین شرکای چین در اتحادیه اروپا از نظر اقتصادی و همچنین فرهنگی هستند. زیرا سیاست فرهنگی خارجی عمدتاً مبتنی بر منابع مالی ارائه شده توسط دولت ها است، تعداد رویدادهای فرهنگی حمایت شده توسط کشور های خارجی و بورسیه تحصیلی ارائه شده توسط آنهاست. اعتقاد بر این است که این نوع همکاری ها روابط تجاری را تقویت می کند.
کشورهای اروپایی که از نظر اقتصادی قوی تر هستند طبیعتا در این زمینه در موقعیت بهتری قرار دارند. از دیگر کشورهای اروپایی که در فعالیت های فرهنگی در چین مشارکت دارند می توان به ایتالیا، بلژیک، سوئد، اسپانیا و هلند که توسعه یافته هستند اشاره کرد که روابط فرهنگی فشرده ای با چین دارند. حتی کشورهای کوچکتر مانند دانمارک، فنلاند، یونان و پرتغال نیز در زمینه توسعه روابط فرهنگی خود با چین فعال هستند که شامل قراردادهای همکاری، مبادلات دانشگاهی، برگزاری نمایشگاه و اجراهای هنری، تبادل دانشجو و... می شود. در حالی که توافقات با کشورهای عضو اتحادیه اروپا شامل مبادلات فرهنگی در معنای سنتی است، این توافقات با خود اتحادیه اروپا عمدتا بر مبادلات دانشگاهی و آموزش منابع انسانی است. تعدادی از این پروژه ها در راستای همکاری "فرهنگ بزرگ" بوده است که از سال 1984 بین اتحادیه اروپا و جمهوری خلق چین راه اندازی شد. در آغاز مارس همان سال، کمیسیون EEC تصمیم گرفت 3.5 میلیون یورو از بودجه برنامه های کمک به کشورهای غیر مرتبط را به یک پروژه آموزش مدیریت در چین اختصاص دهد. این پروژه بزرگترین اقدامی بود که توسط EEC و چین انجام شد و هدف آن گسترش مرکز مدیریت بازرگانی پکن از طریق راه اندازی دوره های آموزشی MBA بود. یک سال بعد، این برنامه افتتاح شد و مدیران، مهندسان و معلمان کالج چینی را برای اخذ مدرک کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی آموزش داد[۱]. اهداف کلی این برنامه و مواردی که در زیر به آنها اشاره می شود، بر اساس سیاست چین و اتحادیه اروپا که در اطلاعیه کمیسیون صادر شده در سال 1998«ایجاد یک رابطه جامع با چین» بود. که شامل حمایت از چین برای ادامه اصلاحات اجتماعی و اقتصادی و گذار آن به جامعه باز از طریق ترویج گفتگوی اتحادیه اروپا و چین در مورد موضوعات کلیدی در آموزش و پرورش و آموزش عالی بود. گروه های هدف این برنامه و استراتژی دانشگاهیان، دانشجویان، تجار جوان، کارمندان دولت، متخصصان و مدیران افکار عمومی در رسانه ها و مراکز فرهنگی بود.
اتحادیه اروپا همچنین همکاری در زمینه منابع انسانی و مبادلات مردم با مردم بین اتحادیه اروپا و چین به عنوان اولین رکن همکاری اقتصادی، براساس تعریف سال 1994، «به سوی یک استراتژی جدید آسیا» بود سه هدف:
- بهبود درک متقابل؛
- تعریف و تسهیل چارچوبی برای همکاری؛ و
- ایجاد انگیزه برای تماس های تجارت با چین بود[۲].
برنامه های فرهنگی فعلی اتحادیه اروپا برای چین بر روی چهار زمینه متمرکز است: تحصیلات بالاتر؛ آموزش کسب و کار و مدیریت؛ آموزش نیروهای دولتی و مقامات؛ و آموزش مقدماتی و حرفه ای که عبارتند از:
- برنامه تبادل مدیران جوان، که شامل کارآموزی در شرکت های چینی و آموزش زبان برای جوانان مدیران اروپایی؛
- برنامه آموزش عالی، شامل فعالیت های شبکه سازی و آموزش بین مراکز مطالعات اروپایی در اروپا و چین؛
- برنامه آموزش حرفه ای که آموزش برای تکنسین ها و ایجاد ظرفیت مراکز آموزشی در چین؛
- ایجاد شبکه آکادمیک اتحادیه اروپا و چین، انجمنی برای کنفرانس ها و شبکه سازی برای متخصصان اتحادیه اروپا و چین؛
- راه اندازی مدرسه بین المللی تجارت چین اروپا در شانگهای که دوره های آموزشی MBA برای مدیران چینی را ارائه می دهد ؛
- ارایه آموزش پایه در گَنسو که مؤسساتی را برای آموزش ایجاد می کند و تربیت کارمندان دولت در بخش آموزش و پرورش و مربیان متوسطه در استان گَنسو[۳]؛
در کنار این فعالیت ها، برنامه های زیر نیز در سال 2000 انجام شده است:
- راه اندازی مدرسه بین المللی تجارت چین اروپا، فاز دوم، که از سوی اتحادیه اروپا از فعالیت های اصلی مدرسه با اعزام اساتید و اعطای بورسیه تحصیلی حمایت خواهد شد؛
- آموزش مقامات چینی برای تسهیل تماس ها بین مدرسه ملی چین برای مدیریت و مدارس اتحادیه اروپا و ادارات ملی و اروپایی؛
- اعطای بورس تحصیلی 2000، برنامه جامع جدیدی که اجازه می دهد تا 2000 دانشجوی چینی تا مقطع دیپلم تحصیلات تکمیلی و یا به تحقیق در اروپا ادامه دهند.
علاوه بر برنامه های دوجانبه فوق، جمهوری خلق چین مجاز است در برنامه های همکاری منطقه ای زیر تحت چتر برنامه آسیا-اروپا شرکت کند:
- EABIP: برنامه کارآموزی تجاری اروپا آسیا، که دوره های کارآموزی را برای مدیران جوان از ژاپن و چین فراهم می کند. شرکت های اروپایی و کارآموزی برای مدیران جوان اروپایی در شرکت های ژاپنی و چینی؛
- Asia-Link، یک برنامه منطقه ای جدید در حال آماده سازی که از سال 2000 برای اطلاع رسانی و مطالعات اتحادیه اروپا و آسیا، مطالعات اروپایی در سرزمین اصلی چین راه اندازی شد. یکی از جنبه های اصلی این برنامه ایجاد زمینه برای مبادلات دانشگاهی، ترویج مطالعات اروپایی توسط اتحادیه اروپا هست که در ماه مه 1996، در بروکسل امضا شد و قرار شد 6 مرکز آموزش عالی مطالعات اروپایی در سرزمین چین تأسیس و حدود 12.5 میلیون دلار آمریکا برای اجرای این برنامه در نظر گرفته شده است کمیسیون اتحادیه اروپا برای این طرح در نظر گرفته شد[۴].
این شش مؤسسه منتخب شامل: آکادمی چینی علوم اجتماعی (CASS)، دانشگاه فودان، دانشگاه نانکای، دانشگاه خلق، دانشگاه سیچوان و دانشگاه ووهان بود. پنج مؤسسه دیگری که حمایت مالی دریافت می کنند نیز عبارت بودند از: (دانشگاه عادی شرق چین، دانشگاه مطالعات خارجی گوانگدونگ، دانشگاه جیلین، دانشگاه پکن و دانشگاه شاندونگ). افزون بر این، با کمک کمیسیون اروپا، چندین مرکز اسناد اروپایی نیز ایجاد شد که هفت مورد آن در جمهوری خلق، دو مورد در هنگ کنگ، دو مورد در پکن و بقیه در شانگهای، تیانجین، چنگدو و ووهان، بود. همچنین در تایوان دو مورد، و در سنگاپور نیز یک مرکز اسناد اروپایی وجود دارد.[۵]
نیز نگاه کنید به
سیاست های فرهنگی دولت چین؛ همکاری های فرهنگی چین و انگلیس؛ همکاری های فرهنگی فرانسه و چین؛ همکاری های فرهنگی آلمان و چین
کتابشناسی
- ↑ Xinhua, 3 March 1985
- ↑ COM (1998) 181 Final 25 March 1998, “Building a Comprehensive Strategy with China
- ↑ This information is based on “EU-China Resources Co-operation and People-toPeople Exchange, Background,” note kindly provided by Ana Gonzalo, EU China Desk. Thanks also go to Professor D. Mu¨ller, Ruhr-University, Bochum, for providing additional material
- ↑ The EU-China Higher Education Co-operation Programme was agreed in May 1996 by the EU, Directorate General 1, and the Ministry of Foreign Trade and Economic Co-operation (MOFTEC) of the People’s Republic of China
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.