اردن در بحران خليج فارس و جنگ کويت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تحولات سیاسی و اجتماعی بار دیگر جهان عرب را تکان داد، زمانی که در تاریخ 2 اوت 1990، نیروهای عراقی به کشور همسایه، کویت حمله کرده و قصد اشغال آن را داشتند. با توجه به نزدیکی [[اردن]] به این بحران و موضع سیاسی و تجاریاش به عنوان شریک تجاری اصلی عراق، در طول جنگ در هر دو جبهه سیاسی و اقتصادی ضرر و زیان فوقالعادهای را متحمل شد. موقعیت سیاسی [[اردن]] دراین دوران بسیار نامناسب بود. [[اردن]] در توافق با جامعه بینالمللی قرار گرفت که تهاجم و حمله عراق به کویت نقض قوانین بینالمللی میباشد. با این حال از نظر [[اردن|اردن]] این مشکلات باید به صورت منطقهای حل و فصل میشد. [[اردن]] در تلاش برای حل مشکل از طریق دفاتر اتحادیه عرب بود و ملک حسین شخصا از صدام خواست تا به درخواست جامعه بینالمللی عمل کند. از آنجا که عراق یکی از شرکای تجاری [[اردن]] محسوب میشد، بحرانهای خلیج فارس و تحریمهای بین المللی علیه عراق، [[اردن]] را با مشکلات اقتصادی شدیدی روبهرو کرد. برآورد شده است که بحران از دست دادن تجارت و یا کاهش آن، هزینهای بیش از سه میلیارد دلار برای اردن در برداشته است. [[اردن]] با تمام ضرر و زیانهایی که متحمل شد، از تحریمهای عراق حمایت کرد. هرچند این عمل باعث فلج شدن تجارت در بندر عقبه و قطع مسیر تجارت زمینی به عراق شد. روابط اقتصادی عراق و [[اردن]]، که زمانی رونق فراوان داشت، کاملاً قطع شده و این به ضرر هر دو ملت بود<ref name=":0">برگرفته از http://www.kinghussein.gov.jo</ref>. | تحولات سیاسی و اجتماعی بار دیگر جهان عرب را تکان داد، زمانی که در تاریخ 2 اوت 1990، نیروهای عراقی به کشور همسایه، کویت حمله کرده و قصد اشغال آن را داشتند. با توجه به نزدیکی [[اردن]] به این بحران و موضع سیاسی و تجاریاش به عنوان شریک تجاری اصلی عراق، در طول جنگ در هر دو جبهه سیاسی و اقتصادی ضرر و زیان فوقالعادهای را متحمل شد. موقعیت سیاسی [[اردن]] دراین دوران بسیار نامناسب بود. [[اردن]] در توافق با جامعه بینالمللی قرار گرفت که تهاجم و حمله عراق به کویت نقض قوانین بینالمللی میباشد. با این حال از نظر [[اردن|اردن]] این مشکلات باید به صورت منطقهای حل و فصل میشد. [[اردن]] در تلاش برای حل مشکل از طریق دفاتر اتحادیه عرب بود و ملک حسین شخصا از صدام خواست تا به درخواست جامعه بینالمللی عمل کند. از آنجا که عراق یکی از شرکای تجاری [[اردن]] محسوب میشد، بحرانهای خلیج فارس و تحریمهای بین المللی علیه عراق، [[اردن]] را با مشکلات اقتصادی شدیدی روبهرو کرد. برآورد شده است که بحران از دست دادن تجارت و یا کاهش آن، هزینهای بیش از سه میلیارد دلار برای اردن در برداشته است. [[اردن]] با تمام ضرر و زیانهایی که متحمل شد، از تحریمهای عراق حمایت کرد. هرچند این عمل باعث فلج شدن تجارت در بندر عقبه و قطع مسیر تجارت زمینی به عراق شد. روابط اقتصادی عراق و [[اردن]]، که زمانی رونق فراوان داشت، کاملاً قطع شده و این به ضرر هر دو ملت بود<ref name=":0">برگرفته از http://www.kinghussein.gov.jo</ref>. | ||
گذشته از عراق و کویت، هیچ دولتی بیش از [[اردن]] از بحران خلیج زیانمند نشد. با جمعیتی تنها حدود سه و نیم میلیون نفر در آن زمان، میزبانی بیش از یک میلیون پناهنده را عهدهدار گشت که بسیاری ازاین اتباع که میان خلیج و [[اردن]] تردد داشتند به شکل دائمی در [[اردن]] اقامت گزیدند. بسیاری ازاین پناهندگان فلسطینی بودند. هجوم این پناهندگان به افزایش تقاضا در منابع آب محدود کشور و زیرساختها منجر شد که افزایش فقر و بیکاری را به حدود 30 درصد در پی داشت<ref name=":0" / | گذشته از عراق و کویت، هیچ دولتی بیش از [[اردن]] از بحران خلیج زیانمند نشد. با جمعیتی تنها حدود سه و نیم میلیون نفر در آن زمان، میزبانی بیش از یک میلیون پناهنده را عهدهدار گشت که بسیاری ازاین اتباع که میان خلیج و [[اردن]] تردد داشتند به شکل دائمی در [[اردن]] اقامت گزیدند. بسیاری ازاین پناهندگان فلسطینی بودند. هجوم این پناهندگان به افزایش تقاضا در منابع آب محدود کشور و زیرساختها منجر شد که افزایش فقر و بیکاری را به حدود 30 درصد در پی داشت<ref name=":0" />. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[تاریخ اردن]]؛ [[تاریخ معاصر اردن]]؛ [[تحولات سياسی، اجتماعی و فکری در تاريخ معاصر اردن]] | |||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
<references /> | |||
== منبع اصلی == | |||
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ [[اردن]]. تهران: [https://www.icro.ir/ سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی(] در دست انتشار). | |||
== نویسنده مقاله == | |||
غلامرضا لایقی | |||
[[رده:سیر تطورات و تحولات تاریخی]] | |||
نسخهٔ ۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۲
تحولات سیاسی و اجتماعی بار دیگر جهان عرب را تکان داد، زمانی که در تاریخ 2 اوت 1990، نیروهای عراقی به کشور همسایه، کویت حمله کرده و قصد اشغال آن را داشتند. با توجه به نزدیکی اردن به این بحران و موضع سیاسی و تجاریاش به عنوان شریک تجاری اصلی عراق، در طول جنگ در هر دو جبهه سیاسی و اقتصادی ضرر و زیان فوقالعادهای را متحمل شد. موقعیت سیاسی اردن دراین دوران بسیار نامناسب بود. اردن در توافق با جامعه بینالمللی قرار گرفت که تهاجم و حمله عراق به کویت نقض قوانین بینالمللی میباشد. با این حال از نظر اردن این مشکلات باید به صورت منطقهای حل و فصل میشد. اردن در تلاش برای حل مشکل از طریق دفاتر اتحادیه عرب بود و ملک حسین شخصا از صدام خواست تا به درخواست جامعه بینالمللی عمل کند. از آنجا که عراق یکی از شرکای تجاری اردن محسوب میشد، بحرانهای خلیج فارس و تحریمهای بین المللی علیه عراق، اردن را با مشکلات اقتصادی شدیدی روبهرو کرد. برآورد شده است که بحران از دست دادن تجارت و یا کاهش آن، هزینهای بیش از سه میلیارد دلار برای اردن در برداشته است. اردن با تمام ضرر و زیانهایی که متحمل شد، از تحریمهای عراق حمایت کرد. هرچند این عمل باعث فلج شدن تجارت در بندر عقبه و قطع مسیر تجارت زمینی به عراق شد. روابط اقتصادی عراق و اردن، که زمانی رونق فراوان داشت، کاملاً قطع شده و این به ضرر هر دو ملت بود[۱].
گذشته از عراق و کویت، هیچ دولتی بیش از اردن از بحران خلیج زیانمند نشد. با جمعیتی تنها حدود سه و نیم میلیون نفر در آن زمان، میزبانی بیش از یک میلیون پناهنده را عهدهدار گشت که بسیاری ازاین اتباع که میان خلیج و اردن تردد داشتند به شکل دائمی در اردن اقامت گزیدند. بسیاری ازاین پناهندگان فلسطینی بودند. هجوم این پناهندگان به افزایش تقاضا در منابع آب محدود کشور و زیرساختها منجر شد که افزایش فقر و بیکاری را به حدود 30 درصد در پی داشت[۱].
نیز نگاه کنید به
تاریخ اردن؛ تاریخ معاصر اردن؛ تحولات سياسی، اجتماعی و فکری در تاريخ معاصر اردن
کتابشناسی
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برگرفته از http://www.kinghussein.gov.jo
منبع اصلی
لایقی، غلامرضا (1402). جامعه و فرهنگ اردن. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار).
نویسنده مقاله
غلامرضا لایقی