فرقه های مختلف بودایی در چین

بودای نشسته، مدیتیشن، برگرفته از پارس استاک، قابل بازیابی از https://parsstock.ir/search.aspx?searchterm=%D8%A8%D9%88%D8%AF%D8%A7

در عصر سلسله ­های جنوبی و شمالی(589-420 میلادی)، در آیین بودا یک جدایی جغرافیایی به وجود آمد( آیین یی (Yi) در جنوب و چان(Chan) در شمال).

از آنجا که آیین بودا از راه ­های مختلفی وارد چین شده بود، و به دلیل اختلافات فرهنگی این مناطق، در جنوب چین بیشتر بر تئوری و تحلیل اعتقادات بودایی تأکید می ­شد، در حالی که در شمال اغلب روی ریاضت کشی و مراقبه ­ی فکری این آیین اصرار به عمل می ­آمد.

به هر­حال، سبک ­های متفاوت آموزشی جنوب و شمال هر دو برای تأثیر گذاری روی یکدیگر تلاش می­ کردند، و مبنای اختلاف های آن­ها دقیقاً روشن و معین نبود.

پس از اتحاد مجدد سرزمین چین تحت حاکمیت سلسله ­ی سووی(Sui)(618-581 میلادی)، اختلافات فرقه­ های مختلف بودایی جنوب و شمال به تدریج از میان رفت. منشأ تمامی فرقه ­های گوناگون که توسط راهبان در دوران حاکمیت سلسله­ های جنوب و شمال پایه گذاری شده بودند، و یا آن­هایی که در سلسله های بعدی به وجود آمدند، اعتقادات بودایی هندی بود[i].

نیز نگاه کنید به

آیین بودا؛ آموزه های بودا

پاورقی

[i] - براساس خبر منتشره در روزنامه مردم مورخ 7 ژوئن2005، به نقل از آمار منتشره از سوی انجمن بوداییان چین، درحال حاضر در این کشور بیش از 34مرکز آوزش علوم بودایی، ده هزار معبد و 200هزار راهب و راهبه در حال فعالیت هستند.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی