فئودور میخائیلوویچ داستایفسکی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
او در شاهکار خود «برادران کارامازوف» ناکامیها، زشتیها، پستیها و بویژه بیماریهای روحی را با چیره دستی تشریح کرده و از پوشیدهترین مظاهر روح انسان پرده بر میدارد، اما با این وجود رمانهای [[فئودور میخائیلوویچ داستایفسکی|داستایفسکی]] بیش از حد بیمارگونه، سرشار از درد و امور غیر عادی و خلاف قاعده است. | او در شاهکار خود «برادران کارامازوف» ناکامیها، زشتیها، پستیها و بویژه بیماریهای روحی را با چیره دستی تشریح کرده و از پوشیدهترین مظاهر روح انسان پرده بر میدارد، اما با این وجود رمانهای [[فئودور میخائیلوویچ داستایفسکی|داستایفسکی]] بیش از حد بیمارگونه، سرشار از درد و امور غیر عادی و خلاف قاعده است. | ||
همدردی صمیمانه با آزردگان، اندیشههای ژرف، عشق به همه زندگان و دلبستگی صمیمانه به مذهب، محسناتی هستند که رمانهای او را در شمار مدارک بزرگ انسانیت و مسیحیت جای دادهاند و در میان تمام استادان داستان نویسی [[روسیه]] و جهان داستایفسکی روحانیترین است<ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی | همدردی صمیمانه با آزردگان، اندیشههای ژرف، عشق به همه زندگان و دلبستگی صمیمانه به مذهب، محسناتی هستند که رمانهای او را در شمار مدارک بزرگ انسانیت و مسیحیت جای دادهاند و در میان تمام استادان داستان نویسی [[روسیه]] و جهان داستایفسکی روحانیترین است<ref>کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ [[روسیه]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]، جلد 2، ص. 490-497.</ref>. | ||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[زبان و ادبیات روسی]]؛ [[ادبیات روسی]]؛ [[مشاهیر ادبی روسیه]] | [[زبان و ادبیات روسی]]؛ [[ادبیات روسی]]؛ [[مشاهیر ادبی روسیه]] | ||
== | == منبع اصلی == | ||
<references /> | <references /> | ||
== نویسنده مقاله == | |||
جهانگیر کرمی | |||
[[رده:شخصیت ها و نویسندگان شاخص ادبی]] | [[رده:شخصیت ها و نویسندگان شاخص ادبی]] | ||
نسخهٔ ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۴۸
دیگر نویسنده بزرگ روس «فئودور میخائیلوویچ داستایفسکی» در ابتدا تحت تاثیر گوگول و در آمیزش احساس همدردی با طبیعت گرایی توانا بود، اما به تدریج از سایه گوگول خارج شد. رمانهای دوره آخرش از جنبه روانشناسی ژرفتر و از لحاظ عاطفی قویتر از رمانهای پیشین او هستند.
او در شاهکار خود «برادران کارامازوف» ناکامیها، زشتیها، پستیها و بویژه بیماریهای روحی را با چیره دستی تشریح کرده و از پوشیدهترین مظاهر روح انسان پرده بر میدارد، اما با این وجود رمانهای داستایفسکی بیش از حد بیمارگونه، سرشار از درد و امور غیر عادی و خلاف قاعده است.
همدردی صمیمانه با آزردگان، اندیشههای ژرف، عشق به همه زندگان و دلبستگی صمیمانه به مذهب، محسناتی هستند که رمانهای او را در شمار مدارک بزرگ انسانیت و مسیحیت جای دادهاند و در میان تمام استادان داستان نویسی روسیه و جهان داستایفسکی روحانیترین است[۱].
نیز نگاه کنید به
زبان و ادبیات روسی؛ ادبیات روسی؛ مشاهیر ادبی روسیه
منبع اصلی
- ↑ کرمی، جهانگیر (1392). جامعه و فرهنگ روسیه. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد 2، ص. 490-497.
نویسنده مقاله
جهانگیر کرمی