جشن تحول زمستانی در چین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
در برخی از خانه‌ها نیز تصویری از این الهه بر روی دیوار چسبانده می‌شد. روی این الهه، عبارت «میزبان‌خانه» نوشته می‌شد. الهه‌ی آشپزی از آخرین روز سال پیش تا بیست و سومین روز از ماه دوازدهم سال بعد در خانه می‌ماند تا از اعضای خانه حمایت و پشتیبانی کند. در روز بیست و سوم ماه، الهه‌ی آشپزی به آسمان رفته و اعمال نیک و بد اعضای خانواده در سال پیش را به امپراتور یشم گزارش می‌کند. امپراتور هم نامه‌ی سرنوشت هر یک از اعضای خانواده در سال نو را به الهه‌ی آشپزی می‌دهد. به همین جهت، گزارش الهه‌ی آشپزی برای تمام اعضای خانواده بسیار مهم است. | در برخی از خانه‌ها نیز تصویری از این الهه بر روی دیوار چسبانده می‌شد. روی این الهه، عبارت «میزبان‌خانه» نوشته می‌شد. الهه‌ی آشپزی از آخرین روز سال پیش تا بیست و سومین روز از ماه دوازدهم سال بعد در خانه می‌ماند تا از اعضای خانه حمایت و پشتیبانی کند. در روز بیست و سوم ماه، الهه‌ی آشپزی به آسمان رفته و اعمال نیک و بد اعضای خانواده در سال پیش را به امپراتور یشم گزارش می‌کند. امپراتور هم نامه‌ی سرنوشت هر یک از اعضای خانواده در سال نو را به الهه‌ی آشپزی می‌دهد. به همین جهت، گزارش الهه‌ی آشپزی برای تمام اعضای خانواده بسیار مهم است. | ||
در این روز، مردم خانه تکانی کرده و شیرینی روی لب‌های الهه‌ی آشپزی می‌مالند. در روز بیست و پنجم «دو فو (Dufu)» (نوعی غذای مخصوص که از شیره‌ی سویا درست می‌شود) را تهیه و روز بیست و ششم گوشت خریده، روز بیست و هفتم مرغی را قربانی، روز بیست و هشتم خمیر را ورز داده، روز 29 نوشیدنی را تهیه می‌کنند و در آخرین روز سال «[[جیائوزه، غذای سنتی چینی|جیائوزه]]» را برای مصرف در [[جشن عید بهاره|عید بهاره]] آماده و خود را برای [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشن سال نو]] می‌سازند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد | در این روز، مردم خانه تکانی کرده و شیرینی روی لب‌های الهه‌ی آشپزی می‌مالند. در روز بیست و پنجم «دو فو (Dufu)» (نوعی غذای مخصوص که از شیره‌ی سویا درست می‌شود) را تهیه و روز بیست و ششم گوشت خریده، روز بیست و هفتم مرغی را قربانی، روز بیست و هشتم خمیر را ورز داده، روز 29 نوشیدنی را تهیه می‌کنند و در آخرین روز سال «[[جیائوزه، غذای سنتی چینی|جیائوزه]]» را برای مصرف در [[جشن عید بهاره|عید بهاره]] آماده و خود را برای [[جشن ها و فستیوال های اقلیت های قومی چین|جشن سال نو]] می‌سازند.<ref>سابقی، علی محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل [[چین]]. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص 996-998</ref> | ||
نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن‌ها و فستیوال‌های چینی]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]] | نیز نگاه کنید به [[فرهنگ عمومی در چین]]؛ [[جشن ها و فستیوال های چينی|جشن‌ها و فستیوال‌های چینی]]؛ [[فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چين|فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین]] | ||
== کتابشناسی == | == کتابشناسی == | ||
نسخهٔ ۲۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۰
در آستانه‌ی جشن بزرگ عید بهار، جشن دیگری به نام ( عید بهار کوچک) برگزار می‌شود. در این جشن که معمولا از بیست و سومین روز از ماه دوازدهم سال به تقویم کشاورزی چین برگزار می‌شود، آداب و رسوم خاصی نیز دارد. در برخی از مناطق چین مراسم «وداع با الهه‌ی آشپزی» برگزار می‌شود که یک آیین سنتی چینی‌هاست و در سراسر این کشور رواج دارد. مراسم خداحافظی با الهه‌ی آشپزی «قربانی کردن تنور» و یا «خداحافظی با تنور» هم نامیده می‌شود.
در چین باستان، در هر خانه یک الهه‌ی آشپزی گذاشته می‌شد. گفته می‌شود، این الهه به دستور امپراتور یشم از آسمان به جهان انسان‌ها آورده شد و به تدریج به عنوان الهه‌ی حافظ خانه مورد احترام مردم قرار گر فت که در شمال و یا شرق آشپزخانه قرار داده می‌شد.
در برخی از خانه‌ها نیز تصویری از این الهه بر روی دیوار چسبانده می‌شد. روی این الهه، عبارت «میزبان‌خانه» نوشته می‌شد. الهه‌ی آشپزی از آخرین روز سال پیش تا بیست و سومین روز از ماه دوازدهم سال بعد در خانه می‌ماند تا از اعضای خانه حمایت و پشتیبانی کند. در روز بیست و سوم ماه، الهه‌ی آشپزی به آسمان رفته و اعمال نیک و بد اعضای خانواده در سال پیش را به امپراتور یشم گزارش می‌کند. امپراتور هم نامه‌ی سرنوشت هر یک از اعضای خانواده در سال نو را به الهه‌ی آشپزی می‌دهد. به همین جهت، گزارش الهه‌ی آشپزی برای تمام اعضای خانواده بسیار مهم است.
در این روز، مردم خانه تکانی کرده و شیرینی روی لب‌های الهه‌ی آشپزی می‌مالند. در روز بیست و پنجم «دو فو (Dufu)» (نوعی غذای مخصوص که از شیره‌ی سویا درست می‌شود) را تهیه و روز بیست و ششم گوشت خریده، روز بیست و هفتم مرغی را قربانی، روز بیست و هشتم خمیر را ورز داده، روز 29 نوشیدنی را تهیه می‌کنند و در آخرین روز سال «جیائوزه» را برای مصرف در عید بهاره آماده و خود را برای جشن سال نو می‌سازند.[۱]
نیز نگاه کنید به فرهنگ عمومی در چین؛ جشن‌ها و فستیوال‌های چینی؛ فرهنگ، آداب و رسوم و تنوع غذایی در چین