عصر نوسنگی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:تاریخ باستان.jpg|بندانگشتی|جنگجگویان چینی در عصر نوسنگی]] | |||
عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمیترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ<sup>[1]</sup>، در شهرستان شین جینگ<sup>[2]</sup> از استان خِهنان<sup>[3]</sup>، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جاییکه نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی اینگونه روستاها در بانپوشیان<sup>[4]</sup>، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده استکه خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد میکند. | عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمیترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ<sup>[1]</sup>، در شهرستان شین جینگ<sup>[2]</sup> از استان خِهنان<sup>[3]</sup>، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جاییکه نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی اینگونه روستاها در بانپوشیان<sup>[4]</sup>، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده استکه خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد میکند. | ||
نسخهٔ ۱۲ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۲۴
عصر نوسنگی در چین را میتوان از 10 تا 12هزار سال پیش ردیابی کرد. قدیمیترین شواهد موجود از کشاورزی ارزن در چین که از طریق آزمایش مشخص شده است، مربوط به 7000سال قبل از میلاد است. فرهنگ پِیلیانگ[1]، در شهرستان شین جینگ[2] از استان خِهنان[3]، در سال 1977 کشف شد. با شروع کشاورزی جمعیت افزایش یافت، توان انبار کردن و استفاده طولانی مدت از محصولات، و امکان حمایت از صنعتگران و رهبران قبایل فراهم گردید. در اواخر دوران نوسنگی، در درهی رود زرد، جاییکه نخستین روستا بنیان گذاشته شد، نخستین مرکز فرهنگ سازمان یافته در این منطقه از جهان شکل گرفت. بهترین نمونهی اینگونه روستاها در بانپوشیان[4]، یافت شده است. این رودخانه بدین دلیل زرد نامیده شده استکه خاک رُس کنارههای آن آب رودخانه را زرد میکند.
در 7000 سال پیش از میلاد، چینیها به کشت ارزن پرداخته و زمینهی رشد فرهنگ جیاخو[5]را فراهم کردند. در منطقهی دامایدی[6]در نینگ شیا، 3173 صخرهی کنده کاری شده متعلق به 6000 تا 5000سال پیش از میلاد یافت شده که در بردارندهی 8453 کاراکتر یا واژهی چینی مثل خورشید، ماه، ستارگان، خدایان و صحنههای شکار و چرا است. این علایم تصویری و صورت نگاریها تقریبا شبیه کاراکترهای اولیهای هستند که ثابت شده نوشتهی چینی هستند. بعدها، حدود 2500 سال پیش از میلاد، فرهنگ یانگشائو[7] از سوی فرهنگ لونگ شان[8]جایگزین شد[۱].
نیز نگاه کنید به تاریخ چین؛ پیش از تاریخ چین
[1]- Pei Liang.
[2]- Xin Zheng.
[3]- He Nan.
[4]- Ban Poxian.
[5]- Jiahu.
[6]- Damaidi.
[7]_ Yang Shao.
[8]- Longshan.
کتابشناسی
- ↑ سابقی، محمد علی(1392). جامعه و فرهنگ چین.جلد 1. تهران: موسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،