چالش های سیاسی و نظامی مارشال چیانگ کایشک: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با | در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با چالشهای سیاسی و نظامی پایداری مواجه میشدند. در حالی که بیشتر مناطق شهری در اختیار [[تاسیس حزب کومین تانگ در گوانگ جو|نیروهای کومین تانگ]] بود، اغلب مناطق روستایی و دور دست تحت نفوذ حزب تضعیف شده ولی ریشه کن نشده ی [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستی]] و جنگ سالاران قرار داشت. چیانگ گاهی تلاش میکرد و مشکل جنگ سالاران را از طریق نظامی حل می کرد، ولی هزینههای مالی و انسانی زیادی روی دستش میگذاشت. تنها هزینهی جنگ در دشتهای میانی در سال 1930، دولت را تقریبا به ورشکستگی کشاند و 250هزار نفر کشته از دو طرف برجای گذاشت. در سال 1931، جایگاه چیانگ هم به عنوان نخست وزیر و هم رییس جمهور که مخالف ایدههای دموکراسی دولت ملی بود، زیر سئوال رفت. این اختلاف نظرها موجب درگیری نظامی میان نیروهای دولت ملی شد که تنها با اتحاد چیانگ با برخی از جنگ سالاران پیشین غائله به پایان رسید. | ||
با این حال، نابود سازی کامل [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستها]] رؤیای همیشگی چیانگ و دولت ملی وی بود. وی پس از گردآوری نیروهای خود در جیانگ شی (Jiangxi)، از آنها علیه مناطق تازه تأسیس جمهوری شورایی [[چین]] (Chinese Soviet Republic) به کار گرفت و با کمک مستشاران نظامی خارجی در نهایت توانست در سال1934، ارتش سرخ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستها]] را در این مناطق به محاصره درآورد. [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|کمونیستها]] با ترفندهایی از این محاصره گریخته و به راهپیمایی بزرگ به سمت شمال پرداختند که در این راهپیمایی [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین|مائو]] از یک فرمانده نظامی به رهبر قدرتمند [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین|حزب کمونیست]] تبدیل شد. | |||
با این | |||
== نیز نگاه کنید به == | == نیز نگاه کنید به == | ||
[[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]؛ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]؛ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین]] | [[مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ]]؛ [[مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین]]؛ [[حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین]] | ||
== | == منبع اصلی == | ||
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub> | |||
== نویسنده مقاله == | |||
علی محمد سابقی | |||
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۹
در این دوران هر موفقیتی که ملی گرایان به دست می آوردند، با چالشهای سیاسی و نظامی پایداری مواجه میشدند. در حالی که بیشتر مناطق شهری در اختیار نیروهای کومین تانگ بود، اغلب مناطق روستایی و دور دست تحت نفوذ حزب تضعیف شده ولی ریشه کن نشده ی کمونیستی و جنگ سالاران قرار داشت. چیانگ گاهی تلاش میکرد و مشکل جنگ سالاران را از طریق نظامی حل می کرد، ولی هزینههای مالی و انسانی زیادی روی دستش میگذاشت. تنها هزینهی جنگ در دشتهای میانی در سال 1930، دولت را تقریبا به ورشکستگی کشاند و 250هزار نفر کشته از دو طرف برجای گذاشت. در سال 1931، جایگاه چیانگ هم به عنوان نخست وزیر و هم رییس جمهور که مخالف ایدههای دموکراسی دولت ملی بود، زیر سئوال رفت. این اختلاف نظرها موجب درگیری نظامی میان نیروهای دولت ملی شد که تنها با اتحاد چیانگ با برخی از جنگ سالاران پیشین غائله به پایان رسید.
با این حال، نابود سازی کامل کمونیستها رؤیای همیشگی چیانگ و دولت ملی وی بود. وی پس از گردآوری نیروهای خود در جیانگ شی (Jiangxi)، از آنها علیه مناطق تازه تأسیس جمهوری شورایی چین (Chinese Soviet Republic) به کار گرفت و با کمک مستشاران نظامی خارجی در نهایت توانست در سال1934، ارتش سرخ کمونیستها را در این مناطق به محاصره درآورد. کمونیستها با ترفندهایی از این محاصره گریخته و به راهپیمایی بزرگ به سمت شمال پرداختند که در این راهپیمایی مائو از یک فرمانده نظامی به رهبر قدرتمند حزب کمونیست تبدیل شد.
نیز نگاه کنید به
مارشال چیانگ کایشک، ژنرال سرخ؛ مائو تسه تونگ(مائو زدونگ)، بنیانگذار جمهوری خلق چین؛ حزب کمونیست و احیای هویت ملی چین
منبع اصلی
سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.
نویسنده مقاله
علی محمد سابقی