معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۵۱

معماری کاخ ها و قصر ها، قابل بازیابی از https://www.ghasreshirin.com/world-tourism/chinese-palaces/

ساختمان قصرها و کاخ‌ها یا به عبارت دیگر ساختمان‌های دربار، بناهای عظیم و پرابهت و شکوهمندی هستند که امپراتوران به‌منظور استحکام سلطه‌ی خود، کسب افتخار و اعتبار و قدرت سلطنتی، و برآورده‌ساختن نیازهای زندگی مادی و معنوی خود بنا کرده‌اند. این گونه ساختمان‌های درباری، معمولا باشکوه، پرابهت، مجلل و توسط برجسته‌ترین معماران هر عصر و با استفاده از بهترین مواد ساختمانی در بهترین مکان‌ها و با در نظر گرفتن مسائل امنیتی، دفاعی، آب و هوایی و دسترسی به مناطق مختلف کشوری ساخته شده‌اند.

از دوران حاکمیت نخستین امپراتوران چین، قصرها محل اقامت و زندگی امپراتور و خاندان و وابستگان درباری بوده و محل رتق و فتق امور دولتی بوده که با گسترش مناطق تحت حاکمیت هر امپراتور، بر وسعت و تعدد ساختمان‌های قصرها و کاخ‌ها افزوده می‌شد.

خصوصیات مشخص این گونه بناها، داشتن سقف‌های بسیار بلند با بام‌های شیروانی پوشیده از آجرها، و سفال‌ها و کاشی‌های زرد رنگ، و هم‌چنین نقاشی‌های وسیع و زیبا، حکاکی‌های آجری، سنگی و چوبی ظریف و زیبا، زیرسازی مستحکم، پارتیشن‌ها، و ستون‌های بلند از سنگ مرمر و بناهای متنوع و رنگارنگ در حاشیه‌ی آن، دروازه‌های متعدد و استحکامات دفاعی قوی است.

کاخ «تای‌خِه» در شهر ممنوعه‌ی پکن، و سایر قصرهای موجود در این شهر مانند قصر تابستانی، نمونه‌ی بارزی از معماری قصرهای چینی به‌شمار می‌روند. این قصرها معمولا به دو بخش: بخش محل برگزاری آیین‌ها و مراسم تشریفاتی سیاسی و اداری و بخش اندرونی، برای سکونت امپراتور و همسران و ندیمه‌های دربار تقسیم می‌شوند. در پشت این قصرها منطقه‌ای نیز به باغ‌ها و تفرج‌گاه‌های امپراتور و ملکه‌ها اختصاص می‌یابد.

اغلب این گونه کاخ‌های باستانی، به دلیل تغییر سلسله‌ها و وقوع جنگ‌ها و شورش‌ها، و آتش‌سوزی‌ها نابود شده و از بین رفته‌اند. در حال حاضر تنها شهر ممنوعه در پکن، و قصرهای باستانی «شِن یانگ» و خرابه‌های قصرهای سلسله‌های «خَن» و «تانگ» در شهر «شی‌آن» از این معماری‌های پرشکوه باقی‌مانده‌اند.

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر معماری در چین

منبع اصلی

_{سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.}

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 [[پرونده:6.jpg|بندانگشتی|معماری کاخ ها و قصر ها، قابل بازیابی از https://www.ghasreshirin.com/world-tourism/chinese-palaces/]]
-ساختمان قصرها و کاخ ها یا به عبارت دیگر ساختمان های دربار، بناهای عطیم و پرابهت و شکوهمندی هستند که امپراتوران به منظور استحکام سلطه ی خود، کسب افتخار و اعتبار و قدرت سلطنتی، و برآورده ساختن نیازهای زندگی مادی و معنوی خود بنا کرده اند.
+ساختمان قصرها و کاخ‌ها یا به عبارت دیگر ساختمان‌های دربار، بناهای عظیم و پرابهت و شکوهمندی هستند که امپراتوران به‌منظور استحکام سلطه‌ی خود، کسب افتخار و اعتبار و قدرت سلطنتی، و برآورده‌ساختن نیازهای زندگی مادی و معنوی خود بنا کرده‌اند. این گونه ساختمان‌های درباری، معمولا باشکوه، پرابهت، مجلل و توسط برجسته‌ترین معماران هر عصر و با استفاده از بهترین مواد ساختمانی در بهترین مکان‌ها و با در نظر گرفتن مسائل امنیتی، دفاعی، آب و هوایی و دسترسی به مناطق مختلف کشوری ساخته شده‌اند.
-این گونه ساختمان های درباری، معمولا باشکوه، پرابهت، مجلل و توسط برجسته ترین معماران هر عصر و با استفاده از بهترین مواد ساختمانی در بهترین مکان ها و با در نظر گرفتن مسایل امنیتی، دفاعی، آب و هوایی و دسترسی به مناطق مختلف کشوری ساخته شده اند.
+از دوران حاکمیت نخستین امپراتوران [[چین]]، قصرها محل اقامت و زندگی امپراتور و خاندان و وابستگان درباری بوده و محل رتق و فتق امور دولتی بوده که با گسترش مناطق تحت حاکمیت هر امپراتور، بر وسعت و تعدد ساختمان‌های قصرها و کاخ‌ها افزوده می‌شد.
-از دوران حاکمیت نخستین امپراتوران [[چین]]، قصرها محل اقامت و زندگی امپراتور و خاندان و وابستگان درباری بوده و محل رتق و فتق امور دولتی بوده که با گسترش مناطق تحت حاکمیت هر امپراتور، بر وسعت و تعدد ساختمان های قصرها و کاخ ها افزوده می شد.
+خصوصیات مشخص این گونه بناها، داشتن سقف‌های بسیار بلند با بام‌های شیروانی پوشیده از آجرها، و سفال‌ها و کاشی‌های زرد رنگ، و هم‌چنین نقاشی‌های وسیع و زیبا، حکاکی‌های آجری، سنگی و چوبی ظریف و زیبا، زیرسازی مستحکم، پارتیشن‌ها، و ستون‌های بلند از سنگ مرمر و بناهای متنوع و رنگارنگ در حاشیه‌ی آن، دروازه‌های متعدد و استحکامات دفاعی قوی است.
-خصوصیات مشخص این گونه بناها، داشتن سقف های بسیار بلند با بام های شیروانی پوشیده از آجرها، و سفال ها و کاشی های زرد رنگ، و همچنین [[هنر نقاشی در چین|نقاشی های وسیع و زیبا]]، حکاکی های آجری، سنگی و چوبی ظریف و زیبا، زیرسازی مستحکم، پارتیشن ها، و ستون های بلند از سنگ مرمر و بناهای متنوع و رنگارنگ در حاشیه ی آن، دروازه های متعدد و استحکامات دفاعی قوی است.
+کاخ «تای‌خِه» در [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه‌ی پکن]]، و سایر قصرهای موجود در این شهر مانند قصر تابستانی، نمونه‌ی بارزی از معماری قصرهای چینی به‌شمار می‌روند. این قصرها معمولا به دو بخش: بخش محل برگزاری آیین‌ها و مراسم تشریفاتی سیاسی و اداری و بخش اندرونی، برای سکونت امپراتور و همسران و ندیمه‌های دربار تقسیم می‌شوند. در پشت این قصرها منطقه‌ای نیز به باغ‌ها و تفرج‌گاه‌های امپراتور و ملکه‌ها اختصاص می‌یابد.
-کاخ«تایخِه» در [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه ی پکن]]،و سایر قصرهای موجود در این شهر مانند قصر تابستانی، نمونه ی بارزی از معماری قصرهای چینی به شمار می روند. این قصرها معمولا به دو بخش: بخش محل برگزاری آیین ها و مراسم تشریفاتی سیاسی و اداری و بخش اندرونی، برای سکونت امپراتور و همسران و ندیمه های دربار تقسیم می شوند. در پشت این قصرها منطقه ای نیز به باغ ها و تفرجگاه های امپراتور و ملکه ها اختصاص می یابد.
+اغلب این گونه کاخ‌های باستانی، به دلیل تغییر سلسله‌ها و وقوع جنگ‌ها و شورش‌ها، و آتش‌سوزی‌ها نابود شده و از بین رفته‌اند. در حال حاضر تنها [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه در پکن]]، و قصرهای باستانی «شِن یانگ» و خرابه‌های قصرهای [[سلسله ی خن|سلسله‌های «خَن»]] و [[سلسله تانگ|«تانگ»]] در شهر «شی‌آن» از این معماری‌های پرشکوه باقی‌مانده‌اند.
-اغلب این گونه کاخ های باستانی، به دلیل تغییر سلسله ها و وقوع جنگ ها و شورش ها، و آتش سوزی ها نابود شده و از بین رفته اند. در حال حاضر تنها [[شهر ممنوعه پکن|شهر ممنوعه]] در [[پکن]]، و قصرهای باستانی«شِن یانگ» و خرابه های قصرهای [[سلسله ی خن|سلسله های «خَن»]](←[[سلسله هان]]) و [[سلسله تانگ|«تانگ»]] در شهر«شیآن» از این معماری های پرشکوه باقی مانده اند<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی]؛ جلید 3، ص. 1178-1179.</ref>.
 == نیز نگاه کنید به ==
 [[هنر در چین]]؛ [[هنر معماری در چین]]
+== منبع اصلی ==
-= منبع اصلی =
+<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
-<references />
 == نویسنده مقاله ==
 علی محمد سابقی
 [[رده:هنرهای تجسمی]]