پرش به محتوا

ظهور نخستین مدارس در جامعه ی ابتدایی چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Samiei (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:Suiren.jpg|بندانگشتی|276x276پیکسل|سوی رن]]
[[پرونده:Suiren.jpg|بندانگشتی|276x276پیکسل|سوی رن، قابل بازیابی از: https://en.wikipedia.org/wiki/Suiren]]
در طول تاریخ بلند توسعه و پیشرفت [[چین]]، نیاکان مردم این سرزمین در زندگی و تولیدات خود، دانش و تجربه­ های مختلفی را کسب کرده‌اند. نسل­ های پیشین برای کمک به ادامه­ ی حیات نسل­ های جدید، به طور طبیعی تجربیاتشان را در مورد استفاده از آتش و دیگر ابزارها به آنان منتقل می­ ساختند.
در طول تاریخ بلند توسعه و پیشرفت [[چین]]، نیاکان مردم این سرزمین در زندگی و تولیدات خود، دانش و تجربه‌های مختلفی را کسب کرده‌­اند. نسل‌های پیشین برای کمک به ادامه‌ی حیات نسل‌های جدید، به طور طبیعی تجربیاتشان را در مورد استفاده از آتش و دیگر ابزارها به آنان منتقل می‌ساختند. از این طریق بود که آموزش‌های ابتدایی شکل گرفت. بر اساس اسناد تاریخی، «سُوی رِن (Sui Ren) به مردم آموزش داد تا از آتش برای پختن غذا استفاده کنند، و فو شی (Fu Xi) به مردم چگونگی شکار کردن را آموخت چون جانوران فراوانی وجود داشت». سپس «توسط شِن نونگ (Shen Nong)[i] به مردم آموزش داده شد تا بذرهای کشاورزی را کِشت کنند». همه‌ی این فعالیت‌ها می‌توانند در قلمرو آموزش قرار گیرند. ولی این­ها آموزش‌های پایه‌ای و ساده‌ای بودند که برای تولید و ادامه‌ی زندگی آموخته می‌شدند، بدون این که مکان خاص و ویژه‌ای برای آموزش یا فراگیران آن‌ها وجود داشته باشد. به هر حال، در این دوران، سازمان رسمی آموزشی وجود نداشت.


از این طریق بود که آموزش ­های ابتدایی شکل گرفت. بر اساس اسناد تاریخی، «سُوی رِن (Sui Ren) به مردم آموزش داد تا از آتش برای پختن غذا استفاده کنند، و فو شی (Fu Xi) به مردم چگونگی شکار کردن را آموخت چون جانوران فراوانی وجود داشت».
وقتی این افراد احساس کردند لازم است دانش و تجارب به دست آمده را با آگاهی و طبق برنامه ریزی به فرزندان خود منتقل کنند، زمینه برای ایجاد مؤسسات خاص آموزشی فراهم شد.
 
سپس «توسط شِن نونگ (Shen Nong)[i] به مردم آموزش داده شد تا بذرهای کشاورزی را کِشت کنند». همه­ ی این فعالیت­ ها می­ توانند در قلمرو آموزش قرار گیرند. ولی این­ها آموزش ­های پایه ­ای و ساده ­ای بودند که برای تولید و ادامه­ ی زندگی آموخته می شدند، بدون این که مکان خاص و ویژه ­ای برای آموزش یا فراگیران آن ها وجود داشته باشد. به هر حال، در این دوران، سازمان رسمی آموزشی وجود نداشت.
 
وقتی این افراد احساس کردند لازم است دانش و تجارب به دست آمده را با آگاهی و طبق برنامه ریزی به فرزندان خود منتقل کنند، زمینه برای ایجاد مؤسسات خاص آموزشی فراهم شد.<ref>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد سوم، ص۱۲۰۸.</ref>


== نیز نگاه کنید به ==
== نیز نگاه کنید به ==
 
[[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین]]؛ [[نظام آموزش و پرورش در چین باستان]]؛ [[پیشینه ی آموزش در چین باستان]]
* [[نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین]]
* [[نظام آموزش و پرورش در چین باستان]]
* [[پیشینه ی آموزش در چین باستان]]


== پاورقی ==
== پاورقی ==
<small>[i] - امپراتور زرد که به پدر ملت [[چین]] هم مشهور است. مترجم.</small>
<small>[i] - امپراتور زرد که به پدر ملت [[چین]] هم مشهور است. مترجم.</small>


== کتابشناسی ==
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
 
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
[[رده:زیرساخت های آموزش]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۱۳

سوی رن، قابل بازیابی از: https://en.wikipedia.org/wiki/Suiren

در طول تاریخ بلند توسعه و پیشرفت چین، نیاکان مردم این سرزمین در زندگی و تولیدات خود، دانش و تجربه‌های مختلفی را کسب کرده‌­اند. نسل‌های پیشین برای کمک به ادامه‌ی حیات نسل‌های جدید، به طور طبیعی تجربیاتشان را در مورد استفاده از آتش و دیگر ابزارها به آنان منتقل می‌ساختند. از این طریق بود که آموزش‌های ابتدایی شکل گرفت. بر اساس اسناد تاریخی، «سُوی رِن (Sui Ren) به مردم آموزش داد تا از آتش برای پختن غذا استفاده کنند، و فو شی (Fu Xi) به مردم چگونگی شکار کردن را آموخت چون جانوران فراوانی وجود داشت». سپس «توسط شِن نونگ (Shen Nong)[i] به مردم آموزش داده شد تا بذرهای کشاورزی را کِشت کنند». همه‌ی این فعالیت‌ها می‌توانند در قلمرو آموزش قرار گیرند. ولی این­ها آموزش‌های پایه‌ای و ساده‌ای بودند که برای تولید و ادامه‌ی زندگی آموخته می‌شدند، بدون این که مکان خاص و ویژه‌ای برای آموزش یا فراگیران آن‌ها وجود داشته باشد. به هر حال، در این دوران، سازمان رسمی آموزشی وجود نداشت.

وقتی این افراد احساس کردند لازم است دانش و تجارب به دست آمده را با آگاهی و طبق برنامه ریزی به فرزندان خود منتقل کنند، زمینه برای ایجاد مؤسسات خاص آموزشی فراهم شد.

نیز نگاه کنید به

نظام آموزش، تحقیقات و فناوری چین؛ نظام آموزش و پرورش در چین باستان؛ پیشینه ی آموزش در چین باستان

پاورقی

[i] - امپراتور زرد که به پدر ملت چین هم مشهور است. مترجم.

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی