پرش به محتوا

مراسم خواستگاری و ازدواج در چین: تفاوت میان نسخه‌ها

از دانشنامه ملل
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
Mahdi (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۸: خط ۱۸:


== منبع اصلی ==
== منبع اصلی ==
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [https://dmelal.ir/%DA%86%DB%8C%D9%86 چین]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>
<sub><big>سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ [[چین]]. تهران: [https://alhoda.ir/ موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی].</big></sub>


== نویسنده مقاله ==
== نویسنده مقاله ==
علی محمد سابقی
علی محمد سابقی
[[رده:ازدواج، طلاق و فرزند آوری]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۳:۲۰

عروس و داماد از میان مردم می گذرند و به سمت محل برگزاری مراسم می روند. قابل بازیابی از http://en.people.cn/n3/2016/0213/c90782-9016085-3.html
زنان مسن تر هم در مراسم حاضر می شوند. قابل بازیابی از http://big5.news.cn/gate/big5/kr.xinhuanet.com/2016-02/13/c_135093893.htm

از دوران باستان، در چین آداب و رسوم و مقررات خاصی برای ازدواج وجود داشته که این آداب و رسوم از زمان حاکمیت سلسله­‌ی تانگ تا اوایل قرن بیستم و سقوط نظام امپراتوری چین و برقراری نظام جمهوری در این کشور، به ویژه آغاز جنبش چهارم ماه مه در سال 1919میلادی ادامه داشته است. براساس اسناد و مدارک تاریخی، مراحل مختلف دهگانه‌ی در نظر گرفته شده برای ازدواج عبارت بودند از:

  • پس از انتخاب دختر مورد نظر، پیشنهاد ازدواج از سوی خانواده­‌ی پسر به خانواده­‌ی دختر؛
  • در صورت قبول خانواده­‌ی دختر، طالع بینی برای پیش بینی آینده­‌ی این وصلت انجام می­‌شود؛
  • اگر طالع این دختر و پسر خوب باشد، دو خانواده در خصوص میزان هدایایی که خانواده‌­ی پسر به طرف عروس خواهد داد با هم توافق می­‌کنند؛
  • ارسال هدایا و شیرینی و مواد غذایی از سوی داماد به خانه­‌ی عروس؛
  • انتخاب تاریخ مناسب و خوش یمن برای انجام عروسی؛
  • برگزاری مراسم عروسی؛
  • آداب و رسوم بردن عروس به خانه­‌ی داماد؛
  • خوشامد گویی خانواده­‌ی داماد به عروس و همراهانش؛
  • برگزاری مراسم احترام عروس و داماد به پدر و مادر و بزرگان هر دو طرف؛
  • آخرین مرحله از مراسم عروسی پذیرایی مفصل از خانواده­‌ی دو طرف و میهمانان است که در واقع پایان مراسم نیز هست.

لباس عروس به رنگ قرمز بود که رنگ شادی و سرور است. اگرچه در دهه­‌های اخیر، به تقلید از غرب عروس­‌ها لباس سفید می­‌پوشند و در آداب و رسوم فوق تغییراتی ایجاد شده است.

نیز نگاه گنید به

 ازدواج در چین؛ ازدواج در فرهنگ سنتی چین؛ قانون و مقررات ازدواج سنتی در چین

منبع اصلی

سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی.

نویسنده مقاله

علی محمد سابقی