جودا، نقاش چینی

از دانشنامه ملل
تصویر جو دا

«جو­دا (Zhu Da)»(1705-1626 میلادی) نقاش اوایل دوران چینگ، بازمانده ­ای از شانزدهمین پسر امپراتور«جو یوان جانگ(Zhu Yuanzhang)» بنیانگذار سلسله­ ی مینگ بود. وقتی سلسله­ ی مینگ سقوط کرد او 19 سال داشت. وی از تحقیر و تألمِ به خاطر از دست دادن کشور و خانه ­اش رنج می ­برد، و تظاهر به دیوانگی می کرد و مثل افراد عزلت گزین در کوه ­ها زندگی می­ کرد. او در 23 سالگی، به سلک راهبان بودایی و سپس تائویی در آمد. در حدود 60 سالگی به دنیای سکولار وارد شد. «جودا» معمولاً آثار نقاشی و خوشنویسی خود را «بَدا شانرِن(Bada Shanren)»(درویش هشت کوهستان) امضا می ­کرد. او به شدت با سیاست خود خواهانه­ ی نژادی که از سوی دولت چینگ اجرا می­ شد، از طریق سرودن اشعار، نوشتن، خوشنویسی و نقاشی مخالفت می ­کرد. برای نمونه، او اغلب در چشمان ماهی و پرنده ­ای که نقاشی می­ کرد، حالت نفرت و انزجار ایجاد می­ کرد تا نمادی از مخالفتش با دولت چینگ باشد.

قلم کاری«جودا» ساده و متراکم و تصاویرش مبالغه آمیز است. نقاشی­ های منظره ­ای او معمولاً انباشته از صخره­ های عجیب و غریب و تپه­ های متروکه است و جهانی ساکت و سرد را نشان می­ دهد. تکنیک رنگ و آب رنگ او تأثیر زیادی در نقاشان آزاد بعدی گذاشت[۱].

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.