یائو و شون
تقریبا، از4000 سال پیش، در روند شکل گیری ملیت«خوا شیا» چندین شخصیت برجسته در میان ملت چین پا به عرصهی وجود گذاردند که از جملهی آنها میتوان از«یائو» ، «شون»(← یائو و شون) و «یو» نام برد. گفته می شود که از«یائو» در کتابهای«شانگ شو» و «شی جی» و «فانگ سون» که از قدیمی ترین کتابهای چینی هستند، نام برده شده است. برخی نیز گفتهاند«یائو»(← یائو و شون) از نسل جوانتر«خوانگدی»(امپراتور زرد)،پدر ملت«خوا شیا» بوده است. وی باهوش و مهربان و مورد احترام همه بود. در 16 سالگی به عنوان رئیس قبیله انتخاب شد. طبق یادداشتهای تاریخی، «یائو»(← یائو و شون) پایتخت خود را در«پینگ یانگ» در شهر «لین فِن» کنونی، در استان«شنسی» قرار داد.
اقدامات یائو و شون
او، پس از رسیدن به مقام ریاست قبیله، نخستین کاری که انجام داد، ایجاد همبستگی میان اعضای قبیله بود. بعدها کار مقامات دولتی را بررسی و به آن نظم و نسق داد. او به مردم آموخت که با هم در صلح و صفا زندگی کنند. گفته شده است که در زمان وی برای نخستین بار تقویم سالانه ایجاد شد تا مردم به کارهای خود بهتر سامان داده و بر اساس فصول سالانه تولیداتشان را ارایه کنند.
«یائو» در زمینهی نظامی هم فرد با هوش و قدرتمندی بود. وی نیروهای شورشی قبایل جنوب را سرکوب و خود در جنگها شرکت می کرد. او به مدت70 سال امپراتور بود و برای حل مشکلات اجتماعی و مسایل خانوادگی افراد جامعه تلاش فراوانی کرد.«یائو» داماد خود«شون» را فرستاد تا مقامات و مردم سرزمینش را با اخلاق خوب آشنا سازد. او مورد استقبال مردم و مسوولان قرار گرفت. او به«شون» فرمان داد که امور مردم را مدیریت کرده و مشکلات آنان را حل نماید. وی به«شون» دستور داد که در تنهایی و در جنگلها و کوهها و طبیعت خود را برای خدمت به مردم بیازماید. پس از آزمونهای زیاد، سرانجام مقام امپراتوری را به«شون» به عنوان جانشین خود واگذار کرد.(← یائو و شون)
«شون» تولید را توسعه داد و با ابداع فنون جدید، در زمینهی کشاورزی و صنعت به پیشرفتهای بزرگی نائل آمد. او، در مدیریت کشور، شریک غم و شادی مردم بود و در زندگی آنها تحولات مثبت زیادی ایجاد کرد. در دوران او اوضاع سیاسی، تولیدات كشاورزی و آثار هنری بسیار مطلوب بود. سرانجام، «شون»" در 110 سالگی به علت بیماری در گذشت و مقبره اش در جنوب شهرستان«نینگ یوان» در استان«خونَن» است.[۱]
نیز نگاه کنید به شخصیت های مشهور تاریخی، علمی و ادبی چین؛ سلسله شیا
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی،جلد اول، ص 153-154