وزارت فرهنگ و ارشاد ناسیونالیستی سوریه
وزارت فرهنگ و ارشاد ناسیونالیستی سوریه (وزارة الثقافة والإرشاد القومي)[1] اصلیترین مرکز سیاستگذاری و مدیریت فرهنگی کشور سوریه به نمایندگی از حکومت است. تأسیس این وزارتخانه همزمان است با آغاز کار «جمهوری متحده مصر و سوریه» (1958م.)[2]؛ به عنوان یکی از اصلیترین نقاط مؤثر مدیریت مصری در فرهنگ سوری.
ساختمان اصلی وزارتخانه در شمال «ساحة الأُمَوییّن»، پشت کتابخانه اسد، در منطقه «اَلرُّوضَة»، در انتهای خیابان «عَدنان المالکی» قرار دارد. در حال حاضر، دکتر «لُبانَة مْشَوِح» (زاده 1955م.) (Lubanah Mshaweh)، فارغ التحصیل زبانشناسی از دانشگاه هشت (8) پاریس، از 2020، عهدهدار این وزارت خانه است. ایشان پیش از این نیز سابقه وزارت در دولتهای قبلی در همین وزراتخانه را داشتهاند.
وظایف اصلی وزارت فرهنگ که در قانون پیشبینی شده و کاملاً سکولار و ناسیونالیستی؛ ولی واقعگرایانه وکاربردی است و در بعضی موارد، منحصر به فرد و جالب است، به اجمال، چنین است:
1.اشاعه دانش و فرهنگ در میان تودهها
2. معرفی تمدن عرب و انتشار پیام آن؛ در کنار بسیج همه امکانات برای تعامل با تمدنهای بزرگ جهانی
3. هدایت مردم در مسیر صحیح ملی؛ با ارتقای آگاهی، سطح همزیستی، روحیه اخلاقی و احساس مسئولیت در همکاری، ایثار و تلاش مضاعف در خدمترسانی به ملت و بشریت
4.توسعه فرهنگ عامه و نیز تنوعبخشی و غنیسازی آن با نوآوریهای مدرن
5.تماس با مؤسسات فرهنگی و هنری خارجی و بهرهمندی از فعالیتهای آنها و دعوت از بزرگان فرهنگ و اندیشه و هنر جهان برای بازدید از جمهوری عربی سوریه و ایراد سخنرانی در شهرهای مختلف
6.اجرای مفاد معاهدات فرهنگی منعقده با دولتهای خارجی و عربی در حد صلاحیت وزراتخانه
7.برپایی و برگزاری نمایشگاهها، جشنوارهها، میهمانیهای فرهنگی و هنری، همایشها، مسابقات، اهدای جوایز،
8.تشویق به تأسیس انجمنهای مختلف فرهنگی، پیگیری فعالیتهای آنها و تشریک مساعی با ایشان
9.احیای میراث باستانی عرب در علم، ادبیات و نیز تحقیق در علوم زبان عربی و تضمین ایمنی آن و گنجاندن آن در علوم، هنرها و اختراعات مدرن
10. کشف میراث باستانشناسی و تاریخی جمهوری عربی سوریه، جمع‌آوری عناصر آن و حفظ و نگهداری آنها برای نسل‌های آینده
11. ایجاد موزههای باستانشناسی، تاریخی، هنری و عامیانه و کمک به سازماندهی موزههای دیگر وابسته به وزارتخانهها، ادارات و مؤسسات عمومی ایالتی
12. تشویق هنرمندان و شعرا و نویسندگان و سوق دادن فعالیت آنها به آنچه که مصلحت دولت است؛ با تأمین آینده معیشتی ایشان.