الشّيخ البرعی
الشّيخ البُرَعي
الشّیخ عبدالرّحیم محمّد وقيع الله البُرَعی، یکی از شیوخ برجسته و از شاعران نام آشنای معاصر سودان، در سال 1923م. (1302هـ.ش) در «الزّریبة» سودان به دنیا آمد و در تاریخ بیستم فوریه 2005م. (اوّل اسفند ماه 1383هـ.ش) در شهر خارطوم، چشم از جهان فرو بست.
وی، نزد پدر و علمای سرشناس دیگر، قرآن و علوم دینی را فراگرفت و پس از درگذشت پدرش، در 21 سالگی، جانشین او شد. افتتاح یک دانشسرا در «الزّریبة»، تدریس دانشسرا، احداث مجتمع آموزشی در «الزّریبة»، تأسیس چند مسجد و خلوه، شرکت در مراسم و همایش‌های دینی در نقاط مختلف جهان، به‌ویژه کشورهای عربی، برخی از اقدامات الشّیخ البُرَعی است. وی، نخستین کسی بود که در سال 1963م. (1342هـ.ش)، مراسم ازدواج آسان و دسته جمعی را برای 163 زوج سودانی، برپا کرد.[19]
البُرعی، نمادی از اهل ذکر (ذاکران و مدّاحان) در سراسرِ سودان به‌شمار می‌رود. وی در سال 1992م. (1371هـ.ش) از دانشگاه‌های «الجزیره»[20] و دانشگاه اسلامی‌اُم دُرمان، دکترای افتخاری دریافت کرد.
سروده‌های البُرَعی در سبک‌ها و قالب‌های گوناگون، با موضوعاتی از قبیلِ مدح پیامبر اکرم، صلّی الله علیه و آله وسلّم، پند و اندرز، مسائل اجتماعی مانند مهاجرت جوانان از روستاها به شهرها، یکی از عوامل شهرت او به‌شمار می‌روند.
برخی آثار و تألیفات الشّیخ عبدالرّحیم محمّد وقيع الله البُرَعی:
· «بهجة اللّيالى والايّام فى مدح خير الانام»، نخستین دیوان البُرَعی که دربردارنده مجموعه سروده‌های او در مدح حضرت رسول(ص) است.
· «رياض الجنّة نور الدّجنة»، دیوان دوم البُرَعی که در سال 1967م. (1346 هـ.ق) برای نخستین بار چاپ شده و در سال 1991م. (1370هـ.ش) جلد دوم آن نیز، منتشر شده است.
· «هداية المجيد فى علوم الفقه والتّوحيد»، دربردارنده آخرین سروده‌های الشّیخ البُرَعی.
(2013 ,sudanway.sd/characters_shekh_alboraey.htm)
نمونه‌ای از سروده‌های این شاعر با‌ترجمه فارسی، در قسمت اشعار مذهبی همین بخش، آمده است.