روابط اوکراین با ج. ا. ایران
روابط باجمهوری اسلامی ایران
1-12پیشینه روابط سیاسی و اقتصادی ایران و اوکراین
جمهوری اسلامی ایران یکی از نخستین کشورهایی بود که در 25 دسامبر 1991 استقلال اوکراین را برسمیت شناخت. با امضای پروتکل برقراری روابط دیپلماتیک بین اوکراین و جمهوری اسلامی ایران در 22 ژانویه 1992 در ماههای ژانویه و اکتبر همان سال به ترتیب در اوکراین و ایران، سفارت دو کشور، فعالیت خود را آغاز نمودند. آقای کراوچوک، اولین رئیس جمهور اوکراین در سال 1991 از ایران بازدید کرد. اولین دیدار رسمی وزیر امور خارجه وقت ایران، آقای علی اکبر ولایتی، از اوکراین در سال 1992 انجام گرفت. درسال1993 آقای ناطق نوری، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی، در سال 2001 آقای خاتمی، رئیس جمهور وقت و در سال بعد آقای کروبی، رئیس وقت مجلس شورای اسلامی از اوکراین بازدید بعمل آوردند.
متقابلا درهمین سالها علاوه بر رئیس جمهور، آقای پلوش، رئیس پارلمان، آقای ویکتور یوشنکو، نخست وزیر و آقایان تاراسیوک و زلنکو، وزیران خارجه از ایران بازدید کردند. علاوه براین دیدارهای مهمی در سطح معاون نخست وزیر و وزرا بعمل آمد. تبادل هیئت نمایندگان دولت از طریق برخی از وزارتخانه ها و ادارات اوکراین، از جمله وزارت امور خارجه ، وزارت سیاست صنعتی، وزارت حمل و نقل، کمیته دولتی صنعت پتروشیمی، وزارت صنعت ذغال سنگ، بانک ملی، وزارت فرهنگ و سایر اداره های دولتی انجام گردید. شایان ذکراست پس از روی کارآمدن دولت نارنجی در اوکراین، روابط فیمابین دچار نوعی رخوت شد ولی از سال 2010 که دولت جدید در کی یف بقدرت رسید، مناسبات فیمابین بتدریج بهبود یافته است.
در حال حاضر همکاری دوجانبه اقتصادی و تجاری اوکراین و جمهوری اسلامی ایران در بخششهای صنعتی مثل هواپیماسازی، ماشین سازی، متالورژی و حمل و نقل در جریان است. اوکراین فعالانه در زمینه اجتماعی با ایران همکاری می کند. طی سالهای اخیر همکاری بین دو کشور در بخش تحصیل و رسانه های مطبوعاتی ،ورزش و هنر موسیقی توسعه چشمگیری پیدا کرده است.در سال 2004 اسناد کلیدی که بنیاد حقوقی قوی برای رشد و توسعه همکاری در بخش اجتماعی به شمار می رفت،از جمله یادداشت حسن تفاهم وهمکاری در بخش تحصیلات عالی، علوم و تحقیقات و تکنولوژی بین وزارت تحصیلات و علوم اوکراین و وزارت علوم و تحقیقات و تکنولوژی جمهوری اسلامی ایران، موافقت نامه همکاری بین کمیته دولتی تلویزیون و رادیو اوکراین و سازمان تلویزیون و رادیو جمهوری اسلامی ایران و برنامه تحقق آن و برنامه همکاری در بخش فرهنگ، تحصیلات، علوم، ورزش، جهانگردی و رسانه های مطبوعاتی بین هئیت دولت اوکراین و حکومت جمهوری اسلامی ایران به امضا رسیده است.
دیدار رئیس کمیته دولتی تلویزیون و رادیو اوکراین آقای "چیژ" از ایران درژانویه سال 2004، وزیر علوم و تحقیقات و تکنولوژی جمهوری اسلامی ایران آقای توفیقی در مارس سال 2004 و وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی جمهوری اسلامی ایران آقای مسجد جامعی در آوریل سال 2004 از اوکراین و برگزاری روزهای فرهنگ جمهوری اسلامی ایران در اوکراین در آوریل و می سال 2004 و همچنین دیدار هئیت سازمان ملی تلویزیون اوکراین در سپتامبر سال2010 و بازدید متقابل رئیس سازمان صداوسیمای کشورمان در 2012 به عنوان اصلی ترین تدابیر محسوب می گردند که موجب رشد و توسعه و همکاری بعدی بین اوکراین و ایران در بخش اجتماعی شده اند.
2-12همکاریهای اقتصادی و تجاری ایران و اوکراین
همکاریهای ایران و اوکراین در چارچوب قراردادهای حقوقی جاری، ازجمله موافقتنامه بازرگانی بین دولت اوکراین و ایران (سال 2001)، موافقتنامه بین هیئت وزیران اوکراین و دولت ایران درخصوص تشویق متقابل و حمایت از سرمایه گذاری (سال1996)، یاداشت تفاهم بین اوکراین و ایران در خصوص همکاریهای اقتصادی و صنعتی (سال 1992) و همچنین یادداشت تفاهم در خصوص چهارمین نشست مشترک کمیسیونهای بین دولتهای اوکراین و ایران در همکاریهای اقتصادی و بازرگانی(سال 2004) و توافقات انجام گرفته در سومین نشست مشترک کمیته نظامهای بازرگانی میان اوکراین و ایران (2007) انجام می گردد.
جمهوری اسلامی ایران یکی از شرکای تجاری و اقتصادی اوکراین به شمار می رود. در سال 2009 از نظر حجم صادرات اوکراین ،ایران به عنوان یازدهمین کشور وارد کننده از اوکراین در جهان و چهارمین کشور آسیایی واردکننده از اوکراین محسوب گردید که با این حساب تراز تجارت بین ایران و اوکراین (722627 میلیون دلار ) به نفع اوکراین بود . در ماههای زانویه – اوت سال 2010 حجم مبادله کل کالا بین اوکراین و ایران معادل665734 دلار بود که در مقایسه با مدت مشابه سال 2009 به 4/34 درصد رشد داشت. صادرات اوکراین به ایران 629812 دلار و حجم صادرات ایران به اوکراین در همان سال به 35922 دلار رسید. طبق آمار گمرک اوکراین، تجارت فیمابین در سال 2011 به حدود یک میلیارد و 200 میلیون دلار بالغ گردید که ظاهرا نیمی از آن مربوط به تجارت دوکشور از مسیر کشورهای ثالث بوده است.
زبان و ادبیات فارسی در اوكراین
پس از برقراری روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بین دو كشور، تعداد قابل ملاحظه ای از اوكراینی ها به فراگیری زبان فارسی روی آوردند. بیش از مرکز آموزش زبان فارسی در مراكز آموزشی مختلف از جمله، در دانشكده‌های شرق‌شناسی، روابط بین‌الملل، زبانشناسی، اقتصاد بین‌الملل و حقوق وجود دارد كه علاوه بر دانشكده‌ها می‌توان به مدارسی كه در آنجا دانش‌آموزان در حال فراگیری این زبان‌اند، اشاره كرد. در حال حاضر یك استاد ازسوی وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری به اوکراین اعزام شده است.
با توجه به رابطه آموزش زبان فارسی با ادبیات و تاریخ و فرهنگ ایران، مقامات كشور اوكراین به جهت اهمیت شناساندن ایران به دانش‌آموزان و دانشجویان اوكراینی همكاری و علاقه زیادی در این خصوص نشان می‌دهند.
بطور کلی آموزش زبان فارسی در اوکراین در سه بخش مدارس، دانشگاهها و مراكز غیرانتفاعی انجام می گیرد:
مدارس
در 5 مدرسه زبان فارسی تدریس می‌شود كه به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از:
1ـ مدرسه شماره 1 زبانهای شرقی كی‌یف
این مدرسه همان‌طور كه در عنوان آن آمده با دیگر مدارس اوكراین متفاوت است و یك مدرسه زبان‌آموزی است، لذا دانش‌آموزان از سال اول ابتدایی تا سال آخر دبیرستان زبان دیگری غیر از زبان اوكراینی را فرا می‌گیرند (به مدت 11 سال). در این مدرسه از سال 1994 آموزش زبان فارسی شروع شد و اولین گروه آنها بعد از اا سال وارد دانشگاهها شدند.
2ـ مدرسه تخصصی زبانهای خارجی شماره 12 شهر «ایرپین»
این شهر درحومه كی‌یف قرار دارد و از سال 2004 با 12 دانش‌آموز در سال اول ابتدایی، آموزش زبان فارسی آغاز شده است. نكته جالب توجه این است كه دانش‌آموزان اوكراینی در این مدرسه علاوه بر زبان مادری خود باید زبان انگلیسی و روسی را دركنار یك زبان اختیاری دیگر مانند فارسی، عربی، تركی، چینی، ژاپنی فرا گیرند.
3ـ دبیرستان روابط بین‌المللی شماره 51 كی‌یف
این مدرسه در سال 2004 با حدود 10 دانش‌آموز اول ابتدایی، آموزش زبان فارسی را آغاز نموده است. نكته قابل توجه در مورد 1000 دانش‌آموز این مدرسه این است كه این مدرسه با یونسكو ارتباط نزدیك دارد و از جمله مدارس بسیار معروف اوكراین است.
4.مدرسه و كودكستان آریانا ـ كی‌یف
این مدرسه با 20 دانش‌آموز كار آموزش زبان فارسی را در سال 2004 شروع كرده است.
5ـ مدرسه وابسته به دانشگاه تاوریدای شهر سیمفروپل
این مدرسه نیز با 5 دانش‌آموز در سال2004 اقدام به آموزش زبان فارسی نموده است. شهر سمیفروپل در جمهوری خودمختار كریمه واقع شده كه از نظر نژادی تاتار هستند و احساس نزدیكی بیشتری نسبت به سایر مناطق اوكراین به ایران دارند.
2-5-12آموزش زبان فارسی در دانشگاههای اوكراین
1ـ دانشكده روابط بین‌الملل دانشگاه ملی شفچنكو ـ كی‌یف
این دانشگاه یكی از معتبرترین مراكز علمی اوكراین است و فارغ‌التحصیلان این دانشگاه در مناصب مهم دولتی قرار می‌گیرند. از سال 1994 آموزش زبان فارسی شروع شده است،تاکنون چنیدین گروه از این دانشگاه فارغ التحصیل شده اند.
2ـ دانشكده شرق‌شناسی دانشگاه دولتی شفچنكو ـ كی‌یف
در این دانشكده از سال 1992 با 12 دانشجو آموزش زبان فارسی شروع شد و هر دو سال یك بار دانشجوی جدید می‌گیرند. استاد اعزامی از ایران به عنوان استاد رسمی در دانشگاه فوق حضور دارد.
3ـ دانشگاه ملی زبانشناسی ـ كی‌یف (اینیاز)
در دانشگاه ملی زبانشناسی از سال 1997 زبان فارسی تدریس می‌شود و در سال2004 اولین گروه از دانشجویان زبان فارسی فارغ‌التحصیل شدند.
4ـ دانشگاه بین‌المللی ـ كی‌یف
نام سابق این مركز، دانشگاه بین‌المللی حقوق و زبانشناسی بوده است و از جمله مراكزعلمی و آموزشی غیرانتفاعی در اوكراین است. از سال 1997 اقدام به آموزش زبان فارسی نموه و تاسال 2004 میلادی 28 دانشجو را جذب كرده است.
5ـ دانشكده شرق‌شناسی و حقوق ـ كی‌یف
این دانشكده و مدرسه شماره یك زبانهای شرقی كی‌یف به هم وابسته‌اند و این دانشكده فارغ‌التحصیلان مدرسه مذكور را جذب می‌كند. دانشجویان این دانشكده نسبت به دیگر دانشكده‌ها از معلومات بالاتری برخوردار هستند.
6ـ دانشگاه شرق‌شناسی و روابط بین‌الملل خاركفسكی كالیگیوم ـ خاركف
خاركف از شهرهای صنعتی و دانشگاهی اوكراین است. از سال 1993 تاكنون آموزش زبان فارسی در دانشگاه خاركف برگزارمی‌شود و چند گروه از دانشجویان آن فارغ‌التحصیل شده‌اند.
7ـ دانشگاه دولتی آموزش و پرورش (تربیت معلم) ـ خاركف
این دانشگاه با حمایت سفارت جمهوری اسلامی ایران از سال 1995 هر ساله 10 دانشجوی زبان فارسی را می‌پذیرد كه اولین گروه آنها درسال 2004فارغ‌التحصیل شدند.
8ـ دانشگاه اكولوژی تاوریدا، دانشكده شرق‌شناسی ـ
سیمفروپل
در این دانشكده با پیگیری سفارت و آقای آیدار ممت‌اف آموزش زبان فارسی برپا شده است. اكثریت مردم ایالت كریمه را مسلمانان تاتار تشكیل می‌دهند.
9ـ دانشگاه ملی تاوریدا در سیمفروپل ـ شبه جزیره كریمه
این دانشگاه كه در سال 2001 میلادی با جذب 7 دانشجو اقدام به آموزش زبان فارسی نمود دومین مركز در این شبه جزیره است كه زبان فارسی در آن تدریس می‌شود.
10ـ دانشگاه دولتی ایوان فرانكو ـ لووف
با وجود فاصله زیاد شهر لووف از كی‌یف و نبود استاد ایرانی و عدم دسترسی كافی به امكانات، چهار گروه دردانشكده شرق‌شناسی این دانشگاه در حال فراگیری زبان فارسی هستند و رییس دانشكده شرق‌شناسی عهده‌دار تدریس زبان فارسی است. (شورای گسترش زبان و ادبات فارسی،1382)
12مراكز غیرانتفاعی آموزش زبان فارسی در اوكراین
1ـ اولین مركزغیرانتفاعی در بند اودسا توسط آقای پهلوان‌زاده، پایه‌گذار مركز فرهنگی ایران زمین در شهر اودسا، راه‌اندازی شده است. نكته جالب توجه این است كه پهلوان‌زاده فارغ‌التحصیل دانشگاه پزشكی اودسا است و با همكاری همین دانشگاه اقدام به آموزش زبان فارسی نموده، و تا سال 2004میلادی 100 نفر از علاقه‌مندان به فراگیری این زبان ثبت نام نموده بود.
2ـ سفارت جمهوری اسلامی ایران در كتابخانه ملی اوكراین، مركزی با مساحت 80 مترمربع را در سال 1381 به نام «بخش ادبیات ایران» تشكیل داده است كه با حداقل دو هزار جلد كتاب، سیستم سمعی و بصری و رایانه تجهیز شده است.
2ـ علاوه بر آن در مراكز آموزشی و علمی زیر نیز اتاق فرهنگی ایران تشكیل شده است:
دانشگاه بین‌المللی ـ كی‌یف، دانشگاه ملی شفچنكو ـ دانشگاه دولتی زبانشناسی ـ كی‌یف، مدرسه زبانهای شرقی، دانشگاه خاركف، دانشگاه سیمفروپل، مدرسه 12 ایرپین. اضافه می شود طی سالهای اخیر تغییراتی در وضعیت آموزشی فوق الذکر رخ داده است.
در اوكراین نیز مانند دیگر كشورها برخی مشكلات مشابه برای آموزش زبان فارسی وجود دارد كه به طور مختصر به آنها اشاره می‌شود:
1ـ تهیه كتب و منابع آموزشی به زبان اوكراینی یا روسی كه به طور یكسان و منظم درتمام شهرها توزیع
2.اعزام مدرس زبان فارسی كه از نیرو و توانایی كافی برای مواجه شدن با جوانان دانشجو برخوردار باشد و در ابتدای امر تأكید بیشتر بر آموزش زبان فارسی داشته باشد نه ادبیات فارسی.
3. ارسال كتابهای آسان و روان، ارسال فیلم و سی دی های آموزشی به جای ارسال كتابهای حجیم و غیرقابل استفاده ادبی، تاریخی، فلسفی، عرفانی و000 كه حتی مورد استفاده استادان نیز قرار نمی‌گیرد.
4ـ برگزاری دوره‌های دانش‌افزایی و بورسیه نمودن دانشجویان ممتاز.
5ـ برنامه‌ریزی برای استفاده بهینه از دانشجویان و به خصوص فارغ‌التحصیلان رشته زبان فارسی و عدم قطع رابطه با آنها و بهره‌برداری از هزینه‌ای كه برای این منظور شده است.
6ـ حمایت از تأسیس مركز ایرانشناسی در آكادمی مائوپ و تألیف فرهنگ لغات اوكراینی به فارسی.
7ـ تأسیس انجمن فارغ‌التحصیلان رشته‌های ایرانشناسی و زبان فارسی كی‌یف و نظارت غیرمستقیم نمایندگی.(شورای گسترش زبان و ادبات فارسی،1382)
ایران شناسی و ایران شناسان در اوکراین
میخائیل گروشفسکی موسس مکتب فاسفه تاریخ در اوکراین که نفوذ فرهنگ های کشورهای شرقی از جمله ایران ، مصر ، اعراب ، ترکیه ، ماوراء قفقاز و اسیای مرکزی را در تغییر فرهنگ اوکراین مورد تجزیه و تحلیل قرار داده بود. به این نتیجه رسیده است که تاثیر فرهنگ ایران بر فرهنگ اوکراین قابل ملاحظه بوده و آثار این تغییرات در جای جای اوکراین به چشم می خورد .
مطالعات ايران شناسي و زبان فارسی در اوکراین به اوايل قرن نوزدهم میلادی بر می گردد . مطالعات ایرانشناسی برای اولین بار در سال ۱٨٢٩ میلادی با افتتاح مرکزمطالعات ایرانشناسی و زبان فارسی در دانشکده تاریخ و زبانشناسی دانشگاه خاركف توسط آقای برنارد دورن راه اندازی شد و این مرکز فعالیت های خود را در زمینه ایرانشناسی و زبان فارسی تا مدتها ادامه داد.
اما مطالعات واقعی ایرانشناسی در اوکراین مرهون دانشمند برجسته ای بنام آگاتانگل کریمسکی اولین شرق شناس اوکراینی بود که پس از برنارد درون با تحقیقات علمی خود در اوایل قرن بیستم علم شرق شناسی را در اوکراین ادامه داده و آنرا نهادینه کرد . وی آثار متعددی را در زمینه های تاریخ ، ادب و اقوام خاورمیانه و نیز در زمینه های اسلام و تصوف تدوین نمود و نیز اساس سه رشته عرب شناسی ، ترک شناسی و ایرانشناسی را در اوکراین پایه گذاری کرد از این زمان بود که علم شرق شناسی نیز در کنار سایر علوم در اوکراین بوجود آمد. (مرکز مجازی اطلاع رسانی ایران شناسی و زبان فارسی در خارج از کشور،1390)
در سال 1926 میلادی به دنبال تشکیل اتحادیه علمی شرق شناسان سراسر اوکراین ، افتتاح کرسی زبان فارسی و عربی وابسته به بخش علوم اجتماعی آکادمی علوم اوکراین و انتشار مجله " جهان شرق " روند پیشرفت علم شرق شناسی در اوکراین تحرک جدیدی پیدا کرد . در این مجله مقالات دانشمندان معروفی مانند " گ . گراچکوفسکی" ، " و. بارتولد" ، " آ.کوواالسکی " ، " ب. ریتر" ، " آ.گلادوسترن" و غیره به چاپ میرسیدند . این مجله از نظر جغرافیایی ، مناطق و کشورهایی نظیر خاورمیانه ، قفقاز و ماورای قفقاز ، آسیای مرکزی ، هند ، چین و ژاپن را در بر می گرفت . توضیحا ایران در مقالات " پ . لوزبیف " ، " گ . مظریان ایررانتسو" و غیره معرفی شده بود .
در دهه 1920 علم شرق شناسی اوکراین در سطح جهان مطرح گردید . در سال 1928 هشتمین کنگره شرق شناسان با شرکت نمایندگان اتحادیه علمی شرق شناسان سراسر اوکراین برگزار گردید. علاوه بر کنکور مزبور در سالهای 1927 و 1928 کنگره دیگری در ارتباط با علم شرق شناسی در اوکراین در شهر خارکف برگزار شد . در این کنگره نمایندگانی از محافل علمی و ادبی ایران و ترکیه نیز شرکت داشتند .
کریمسکی در 15 ژانویه سال 1871 در شهر ولادیمیرولنسکی در یک خانواده فرهنگی و متوسط متولد شد . کریمسکی در زادگاه خودش به مدرسه رفت و از عنفوان جوانی شروع به آموختن زبانهای یونانی – لاتین – ایتالیایی و ترکی کرد. یکی از کسانیکه در این راه مشوق وی بوده شاعر مشهور اوکراین ایوان فرانکو بوده است که در نامه ای به وی می نویسد : میخواهم به شما توصیه کنم که به نوشتن شعر و مقاله ادامه بده و آثار بزرگان ادبی همچون سعدی و حافظ را ترجمه کن تا اسم شما همیشه در دلها جاودانه بماند.))
کریمسکی نصیحت او را پذیرفت و اشعاری از شعرای بزرگ ایرانی را ترجمه نمود و اسمش را در تاریخ ماندگار کرد.علاقه کریمسکی به شرق و زبانهای شرقی باعث گردید تا وی در سال 1862 به مسکو رفته و در دانشگاه شرق شناسی مسکو( انستیتو زبانهای شرق لازاروفسکی) مشغول به تحصیل گردد . کریمسکی تحصیلات دانشگاهی خود را در همین دانشگاه به پایان رسانده و در همان دانشگاه بعنوان استادیار مشغول به تدریس گردید. وی در 25 سالگی به سوریه رفت و زبان عربی خود را در آن کشور تقویت نمود و پس از بازگشت از سوریه به تدریس زبان های عربی و ترکی در دانشگاه پرداخت . وی 15 زبان شرقی و اروپایی را فراگرفت و بعنوان متخصص زبانهای شرقی فعالیت نمود.
میخائیل گروشفسکی موسس مکتب فاسفه تاریخ در اوکراین ، که نفوذ فرهنگ های کشورهای شرقی مانند ایران ، مصر ، اعراب ، ترکیه ، ماوراء قفقاز و اسیای مرکزی را در تغییر فرهنگ اوکراین مورد تجزیه و تحلیل قرار داده بود. به این نتیجه رسیده است که تاثیر فرهنگ ایران بر فرهنگ اوکراین قابل ملاحظه بوده و آثار این تغییرات در جای جای اوکراین به چشم می خورد (مرکز مجازی اطلاع رسانی ایران شناسی و زبان فارسی در خارج از کشور،1390)