دوريس لسينگ
خانم دوريس لسينگ نويسنده نامدار زيمبابوه ای در سال 1919 در ايران به دنيا آمد.سال 1949 رهسپار لندن شد و در همان سال اولين رمان ادبی خود به نام "آواز علف " را منتشر کرد.لسینگ در اين كتاب به شرح وضعيت زندگي سياهان پرداخته بود و انتشار آن باعث شهرت فراوان وی در سراسر جنوب آفریقا شد.لسینگ در دهه های 1960 تا 1990 به تألیف و چاپ كتاب های مختلف با موضوعات گوناگون ادامه داد و با دريافت جوايز مختلف ادبی به يكي از سر شناس ترين چهره های ادبي آفریقا در اروپا تبدیل شد.
دوريس لسينگ از معدود نويسندگان سفيدپوست زيمبابوه است كه در اكثر كتاب های خود به خصوص آثار منتشر شده از وی در دهه هاي 1950 تا 1970 به شدت از رفتار و عملكرد رژيم های نژاد پرست آفريقای جنوبی و رودزيای جنوبی در سركوب سياه پوستان اين كشور ها و ناديده گرفتن حقوق و آزادي های فردی آنها انتقاد کرده است.در آثار وی تعارض تمدن ها و فرهنگ ها و تمايزات موجود بين فرهنگ غرب و فرهنگ سنتی آفريقا به نحو بارزی به چشم مي خورد و همین موضوع سبب شد در سال 1956 نام وی در لیست سیاه افراد ممنوع الورود به آفریقای جنوبی و رودزیای جنوبی قرار بگیرد.اوج خشم وی از رفتار ناعادلانه سفيدپوستان كشورهای رودزيا و آفريقای جنوبی در داستان های "آواز علف " و "خورشيد در زير پاهای ما" متبلور می گردد.دوریس در این دو رمان جذاب، رفتار خشن و سركوب گرايانه سفيدپوستان و خشم توأم با صبوری سياهان را با عبارات و واژه های زیبای ادبی به تصوير كشيده است .آخرين كتاب وی [11] در سال 2005 ميلادی در لندن منتشر شد.
هيچ يك از نويسندگان سفيد پوست مهاجر مانند دوريس لسينگ نتوانسته است برای كشور سابق خود، كه تنها خاطره ای دور از آن در ذهن اين نويسنده سالخورده باقی مانده،افتخار آفرين باشد.وی تنها يك بار در سال 1990 به زيمبابوه سفر كرد.(عرب احمدی:1382)