شخصیت‌های سیاسی فرانسه

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۴ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۰۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (The LinkTitles extension automatically added links to existing pages (https://github.com/bovender/LinkTitles).)

شخصيت هاي سياسي

جمهوری پنجم فرانسه نام دولت کنونی فرانسه است که از ۵ اکتبر ۱۹۵۸ پدید آمده است. سیاستمداران فرانسوی معمولا از جمعی نخبه و ثابت می‌آیند و رئيس جمهور مقام اول سياسي فرانسه محسوب مي شود . ژنرال دوگل ، فرانسوا میتران و ژاک شیراک، روساي جمهورجمهوری پنجم، بسیار مورد احترام قرار دارند و جنبه‌ای اسطوره‌ای برای فرانسوی‌ها یافته‌اند. اعتبار و شهرت آنان همچنان خدشه‌ناپذیر است.

ژنرال دوگل

در تاريخ معاصر فرانسه جمهوري پنجم با نام ژنرال دوگل رقم مي خورد. ژنرال دوگل افسر ارتش بود. در جنگ جهاني اول شرکت داشت و در نبرد وردن زخمی شد . در جريان جنگ جهاني دوم فرمانده نیروهای فرانسه آزاد  شد و پس از جنگ به مقام ریاست جمهوری فرانسه رسید. وي پایه گذار جمهوری پنجم علاوه براینکه نظام سیاسی و حقوقی جدیدی را پایه گذاشت، اصولی را بر سیاست خارجی و داخلی فرانسه حاکم کرد که به رغم گذشت بیش از نیم قرن همچنان بر دنیای سیاست در این سرزمین حکمفرماست.

قانون اساسي جمهوري پنجم توسط ژنرال دوگل پيشنهاد شد و 80 درصد از شهروندان فرانسه در اين رفراندوم به آن راي مثبت داده و آن را تصويب كردند. با تصويب قانون اساسي جمهوري پنجم و به قدرت رسيدن ژنرال شارل دوگل ، دوران دولت هاي بي ثبات فرانسه كه شاخصه جمهوري چهارم فرانسه بود كه پس از آزادي اين كشور از اشغال آلمان نازي تاسيس شده بود ، خاتمه يافت. او در دوران رياست جمهوري اش به اصلاح ساختار مالي فرانسه پرداخت ، به جنگ الجزاير خاتمه داد و سياست مستقلي از آمريكا را در پيش گرفت كه امروز نيز آثار آن مشهود است. اصلاحاتي كه ژنرال دوگل انجام داد موجب گرديد تا دوران جمهوري پنجم تا امروز در فرانسه پايدار باشد.

فرانسوا ميتران

فرانسوا میتران (۱۹۱۶,۱۹۹۶ )، نخستین رئیس‌جمهور سوسیالیست فرانسه است. این اولین باری بود یک رییس جمهور چپ گرا در جمهوری پنجم به قدرت می رسید. ميتران محتاط و انديشمند، شخصيتي پيچيده و معما گونه داشت. او در اكتبر 1916، در خانواده اي كاتوليك از طبقات متوسط به دنيا آمد.در سال هاي مياني دهه 30 به پاريس رفت و در دانشگاه به تحصيل حقوق و علوم سياسي پرداخت.او در جنگ جهاني دوم به دست آلمان ها اسير شد و توانست بگريزد. پس از جنگ ميتران فعاليت هاي خود را به طور حرفه اي در امورسياسي متمركز كرد. وي توانست در طول سال هاي 1947 تا 1958 در 11 كابينه به عنوان وزير اطلاعات، رزمندگان جنگ دوم، سرزمين هاي فراسوي خاك اصلي، كشور و دادگستري خدمت كند. در سال 1958 دگرگوني شديدي در زندگي سياسي ميتران پديد آمد و اورا به صورت يكي از رهبران متعهد چپ درآورد. وي به عنوان نماينده جناح چپ در انتخابات رياست جمهوري  در برابر ژنرال دوگل قد علم كرد و در اين انتخابات توانست 45% آرا را به دست آورد. در ۱۹۸۱ میتران با حزب کمونیست و با جناح چپ حزب رادیکال متحد شد و با شکست دادن والری ژیسکار دستن به عنوان اولین رئیس جمهور سوسیالیست فرانسه رسید. او در ۱۹۸۸ مجدداً در مقام خود ابقا شد. در ۱۹۸۴ میتران و نخست وزیر دومش، لوران فابیوس تغییر بزرگی در سیاست خود دادند و از سیاست‌های سوسیالیستی دست کشیدند. از آن تاریخ به بعد حزب سوسیالیست نیز بیشتر حزبی سوسیال دموکرات بوده و اقتصاد بازار را قبول کرده است. ملي كردن و تمركز زدايي دو نمونه از سياست هاي اصلاحي ميتران محسوب مي شود.

ژاك شيراك

ژاک شيراک دانش آموخته مؤسسه مطالعات سياسی پاريس و مدرسه ملی مديريت است که بسياری از سياستمداران فرانسه از اين دو مرکز آموزش عالی برخاسته اند. او بنيانگذار حزب راستگرای جنبش نئوگليست برای جمهوری است که اکنون با نام تازه اش، اتحاد برای جنبش مردمی (او. ام. پ) حزب حاکم فرانسه است.

شيراك فعاليت سياسی خود را با عضويت در حزب کمونيست فرانسه آغاز کرد و طی چند سال که به عنوان کارمند دولت به کار پرداخت، پيشرفتی سريع داشت و رئيس دفتر شخصی ژرژ پمپيدو نخست وزير وقت فرانسه شد. ژرژ پمپيدو به علت پرکار بودن به او لقب "بولدوزر" داد و اين نام همچنان بر وی مانده است. وی در اين دوره از فعاليت در حزب کمونيست به جناح راست تغيير خط مشی داد و به ابتکار ژرژ پمپيدو نامزد انتخابات مجلس ملی فرانسه از حزب محافظه کار گليست شد و در سال 1967 به صف قانونگذاران وارد گرديد. ژاک شيراک پس از آن، به ترتيب، معاون وزارتخانه های اموراجتماعی، اقتصاد و معاون نخست وزير در امورمجلس شد و سپس در سال 1972 که ژرژ پمپيدو به رياست جمهوری رسيد، وزير کشاورزی و پس از آن وزير کشور شد.

با مرگ ژرژ پمپيدو، والری ژيسکاردستن که جانشين او شد، ژاک شيراک را به نخست وزيری برگزيد اما ژاک شيراک پس از دو سال و در پی اختلاف با والری ژيسکاردستن از نخست وزيری استعفا داد و سال بعد، پس از آنکه مقام شهرداری پاريس پس از بيش از يک قرن دوباره ايجاد گرديد، با پيروزی در انتخابات، شهردار پاريس شد و هيجده سال اين مقام را برای خود حفظ کرد، حتی طی دوره دو ساله ای که بار ديگر نخست وزير شد، همچنان شهردار پاريس نيز بود. او با پيروزی در انتخابات رياست جمهوری 1995 فرانسه به رهبری فرانسه رسيد و هفت سال بعد بار ديگر با پيروزی در انتخابات در اين مقام ابقا شد. انتخابات رياست جمهوري 2002 دوباره شيراك را به مرد اصلي صحنه سياست فرانسه بدل كرد.چپ ها در اين انتخابات باختند و شيراك همراه با نامزد راست افراطي ، ژان ماري لوپن به دور دوم انتخابات رفت و در اين دوره به مدت 5 سال بر مسند رياست جمهوري تكيه زد. شيراك براي تشكيل اروپاي متحد، تلاش زيادي كرد و قهرمان اروپاي متحد نام گرفت. ولي در 2005 مردم فرانسه به همه پرسي او در مورد قانون اساسي اروپا، رأي ندادند.

اسامي روساي جمهوري جمهوري پنجم:

ژنرال دوگل  از 1959 تا 1969 -  ژرژ پمپیدو: از ۱۹۶۹ تا ۱۹۷۴ -  والری ژیسکار دستن: از ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۱ -  فرانسوا میتران: ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۵(حزب سوسیالیست)  - ژاک شیراک: ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۷ - نیکلا سارکوزی از ۲۰۰۷میلادی تا ۲۰۱۲ میلادی -  فرانسوا اولاند از ۲۰۱۲ میلادی تا انتخابات ۲۰۱۷ میلادی (حزب سوسیالیست )