فرهنگ سیاسی در بنگلادش
4. 6. فرهنگ سیاسی
روند تغيير قدرت از رياست جمهوري به نخست وزيري طبق قانون اساسي بنگلادش از دهه 1990 شکل گرفت. همان گونه كه اشاره کردیم تا قبل از دهه 1990 ، رئيس جمهوري اين كشور نقش اول را داشت و در واقع قدرت در دست رئيس جمهور بود؛ اما به دليل پاره اي از مشكلات و درگيري هاي حزبي كه عمدتاً دو حزب « عوامي ليگ » و « نشنال پارتي» در دوره هاي متعدد قدرت، داشته اند، سرانجام رهبران اين دو حزب كه قدرت بيشتري در مجلس داشتند، براي تغيير در ساختار فوق به توافق رسيدند.
در دوره حكومت خانم خالده ضياء و نيز در حكومت خانم شيخ حسينه، هر دو نخست وزير باگذراندن لايحه اي در مجلس، رياست جمهوري را به مقام تشريفات تبديل و نخست وزير را به شخصيت اول سياسي كشور تبدیل كردند.
بر اساس قانون اساسي اين كشور، نخست وزير در رأس قوه مجريه قرار دارد. پس از تشكيل پارلمان، حزب حاكم، نخست وزير را تعيين مي كند و وي كابينه خود را به تأييد مجلس مي رساند.
رئيس جمهور نيز از طرف مجلس براي مدت پنج سال انتخاب مي شود . طبق آخرين اصلاحات در قانون اساسي بنگلادش، رياست قوه مجريه به عهده نخست وزير مي باشد و رئيس جمهور نقش دوم را بر عهده دارد.
در قانون اساسي بنگلادش تصريح شده است كه در پايان دوه هر دولت، دولتی موقت تشكيل مي شود ( طبق قانون اساسي، آخرين رئيس بازنشسته دادگاه عالي كشور، رئيس موقت دولت خواهد بود ) و دولت او انتخابات سراسري را برگزار می کند. پس از پايان مراحل انتخابات، دولت موقت قدرت را به دولت جديد تحويل خواهد داد.