شهر ممنوعه پکن
در قلب شهر پکن پایتخت چین، مجموعهای از یك معماری باستانی فوق العاده و سحرآمیز به نام شهر ممنوعه(The Forbidden City. Beijing) خود نمایی می کند. اثری که د رجهان نیز صاحب شهرت است. معماری شهر ممنوعه در میان معماریهای سلسلههای باستانی چین مرواریدی درخشان و پردامنهترین و کاملترین مجموعه معماری چوبی باستانی است.
شهر ممنوعه در سال1406میلادی، به دستور«جودی(Zhudi)» دومین امپراتور سلسله مینگ ظرف 14سال ساخته شد. تا سال1911میلادی، سقوط نظام امپراتوری در کشور چین، و طی500 سال، جمعا24 امپراتور در شهر ممنوعه اقامت کرده و به سر و سامان دادن امور کشوری می پرداختند. این مجموعه به لحاظ دامنهی وسیع، زیبایی سبک، درخشش معماری، جلال و شکوه تزیینات، اثری نادر در جهان است. مساحت شهر ممنوعه720 هزار متر مربع، طول آن از جنوب تا شمال یک هزار متر و عرض آن از شرق تا غر ب 800 متر است. این مجموعه با دیواری به ارتفاع 10 متر و در بیرون از دیوار با خندقی پرآب به عرض 50متر احاطه شده است.
سه کاخ بزرگ و مجلل این مجموعه، یعنی قصرهای تَیخِه(Taihe)، جونگ خِه(Zhonghe) و بَی خِه(Baihe)، محل اعمال حاکمیت و قدرت امپراتوری امپرتوران و بر پایی آیینها و مراسم پرشکوه تشریفات بوده است. قصر تَی خِه، مجلل ترین بنا و معماری مجموعه بناهای شهر ممنوعه بهشمار می رود.
در فرهنگ چین، اژدها نماد قدرت امپراتوری و امپراتور «پسر آسمان» اژدهای حقیقی نامیده می شود. لذا، داخل قصر تَی خِه با حدود 13هزار تصویر اژدها تزیین شده است. مشهور است که در این مجموعه بیش از5/9999 اتاق وجود دارد. به باور پیشنیان، اقامتگاه امپراتوران آسمانی10هزار اتاق دارد و امپراتوران چین که پسر امپراتور آسمان است نمی تواند بیش از تعداد اتاقهای امپراتور آسمان داشته باشد. از اینرو، شمار اتاقهای شهر ممنوعه نیم اتاق کمتر از شمار اتاقهای کاخ امپراتور آسمان است. در محوطهی داخل حیاط این شهر جمعا 308 ظرف مسی بزرگ برای ذخیره آب دیده می شود که از آنها برای پیشگیری از آتش سوزی استفاده می شده است.
براساس یادداشتهای تاریخی، در عصر سلسله مینگ، 100هزار صنعتگر و یک میلیون کارگر در ساخت این مجموعه شرکت داشته و مصالح ساختمانی آن از مناطق مختلف کشور حتی استان یونن در فاصله چند هزار کیلومتری پکن گردآوری شده است. شمار آثار و عتیقه جات نفیس موجود در شهر ممنوعه به یک میلیون می رسد که یک ششم از کل آثار تاریخی چین را به خود اختصاص داده است. به عقیدهی معماران چینی و خارجی، طراحی و معماری شهر ممنوعه اثری برجسته و بی همتا در زمینهی معماری متعلق به500 سال پیش است.
این اثر عظیم و برجسته در سال1987میلادی در فهرست میراث فرهنگی جهان به ثبت رسید[۱].
نیز نگاه کنید به مراکز و نهادهای فرهنگی چین؛ نهادهای فرهنگی زیر نظر وزارت فرهنگ چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی جلد دوم