جمعیت و ساختار جمعیتی اوکراین

در بین دو سرشماری  که در سال‌های 1989 توسط شوروی و 2001 توسط دولت اوکراین منتشر شد جمعیت این کشور از 51/706/600 نفر به 48/457/020 نفر کاهش یافت که نشان دهنده آن است که جمعیت این کشور از سال 1989 به میزن 5/7 درصد به تعداد 2/926/700 نفر کاسته شده است این کاهش در نوع خود از لحاظ منطقه ای  از ضریب تغییر بسیار بالایی برخوردار است. دو منطقه ریونه (Rivne) و زاکارپاتیا (Zakarrpattia) در غرب اوکراین از افزایش ناچیزی به ترتیب 3 و 5 درصد در جمعیت خود برخوردار بودند. یک سوم از مناطق غرب اوکراین در بین سالهای 1989 و 2001 تنها کمتر از یک درصد جمعیت خود را از دست دادند. در مجموع 7 منطقه اوکراین که در غربی ترین نقاط این کشور واقع گشته اند در بین این سال‌ها تنها  با 167500 نفر یا 1/7 درصد کاهش جمعیت روبرو بودند. مجموع جمعیت این مناطق در سال 2001،  9/593/088 نفر بود.

در بین سال‌های 1989 و 2001 جمعیت شهر کی یف با سه درصد افزایش روبرو بود که دلیل عمده آن مهاجرت مثبت به این شهر بود. بجز پایتخت اوکراین، مناطق جنوبی، شرقی و مرکزی یک کاهش جمعیت شدیدی را در این سال‌ها تجربه کردند.منطقه دانتسک (Donetesk region) در بین این سال‌ها 491300نفر یا 9/2 درصد و منطقه لوگانسک (Lunansk region) در مجاورت این منطقه با  11 درصد کاهش جمعیت روبرو بود. بنابراین می توان گفت در بین سال‌های 1989 و 2001 الگوی تغییرات جمعیتی اوکراین شامل رشد اندک جمعیت کی یف، کاهش ناچیز جمعیت در مناطق غربی،کاهش شدید جمعیت مناطق شرقی، مرکزی، جنوبی و کاهش اندک در کریمه که دلیل عمده کاهش ناچیز در کریمه نفوذ فراوان تاتارهای کریمه در این بخش می باشد.

نیز نگاه کنید به

جمعیت چین؛  جمعیت کانادا؛ جمعیت افغانستان؛ جمعیت کوبا؛ جمعیت روسیه؛ جمعیت و ساختار جمعیتی ژاپن؛ جمعیت مصر؛ جمعیت سنگال؛ جمعیت تایلند؛ جمعیت فرانسه؛ جمعیت سوریه؛ جمعیت سودان؛ جمعیت ساحل عاج؛ جمعیت زیمبابوه؛ جمعیت اسپانیا؛ جمعیت اردن؛ جمعیت اتیوپی؛ جمعیت قطر؛ جمعیت سیرالئون؛ جمعیت آرژانتین