رقص های محلی اسپانیا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۷ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۱ توسط Hasti (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

"رقص‌‌‌ها انعکاس عادات و سنن یک ملت بوده و اکثر آن‌‌ها نتیجه هم‌جوشی فرهنگ‌‌‌های مختلفی هستند که در طول سال‌‌های متمادی در سرزمین‌‌‌های متعدد دنیا ساکن شده‌اند. اسپانیا کشوری غنی از عادات و رسوم است و جای تعجب نیست که طیفی متنوع از رقص‌‌‌های محلی داشته باشد. رقص‌‌‌های محلی اسپانیا که در دنیا معروف هستند شامل لیست زیر می‌باشد:

فلامنکو

فلامنکو در اسپانیا، برگرفته از defense، قابل بازیابی https://www.defense.gov/Multimedia/Photos/igphoto/2003016640/

فلامنکو سبکی از آواز، موسیقی و رقص اسپانیایی است. این نوع موسیقی تحت تاثیر سبک‌‌‌ها و فرهنگ‌‌‌های مختلف به شکل امروزی درآمده‌ است و می‌توان گفت که بیش‌ترین تاثیر خود را از کولی‌‌‌های اسپانیا گرفته ‌است. در شکل‌گیری آواز و رقص این سبک، فرهنگ عامه مورو‌‌ها و مسلمانان شمال آفریقا، عرب‌‌‌ها، یهودی‌‌‌ها و کولی‌‌‌ها نقش داشته‌اند. اساساً کولی‌‌‌هایی که در قرن پانزدهم ساکن اسپانیا شدند، پایه‌گذار اولیه این شکل هنری بوده‌اند و هنوز هم بهترین اجراکننده‌‌‌های آن هستند و معروف‌ترین رقص آن رقص سویایی‌‌‌هاست.

فلامنکو در حقیقت از ۳ قسمت رقص فلامنکو، آواز فلامنکو و گیتار فلامنکو تشکیل شده‌است. آواز مهم‌ترین رکن فلامنکو می‌باشد چرا که منبع ال‌‌هام گیتار و رقص تلقی می‌شود. خاستگاه این نوع موسیقی ایالت اندلس است، ولی مبدل به سمبل موسیقی اسپانیایی و حتی به‌طور کلی فرهنگ اسپانیایی شده‌است. این نوع موسیقی شامل تکنیک‌‌‌ها و توکه‌‌‌های جالبی است. موسیقی فلامنکو، موسیقی سنتی اسپانیا همانند تمامی موسیقی‌‌‌های دیگر در جهان دارای رقص و علائم مخصوص به خود می‌باشد که این موسیقی و رقص، آن را از انواع دیگر موسیقی متمایز می‌سازد. حرکات دست و پا در فلامنکو هر کدام بیان‌کننده تاریخ، داستان و یا افسانه‌ای می‌باشد که برای بیان کردن آن‌‌‌ها از حرکات و فرم‌‌‌های بخصوصی استفاده می‌شود. این رقص شباهت‌‌‌های بسیاری به رقص اعراب دارد. منشاء این نوع موسیقی از طبقات پایین جامعه اندولسی سرچشمه گرفته بود، از این رو موسیقی از وجهه هنری لازم در میان طبقات متوسط و بالاتر جامعه برخوردار نبود. در فلامنکو دو سبک اصلی وجود دارد: سبک "خوندو "که عمیق و جدی است و فریاد مردمی است طی قرن‌‌‌ها تحت ستم بوده‌اند (اقوام مسلمان شمال آفریقا ملقب به مورو‌‌ها، کولی‌‌‌ها و یهودیان که همگی در گذشته از سوی تفتیش عقاید کلیسای اسپانیا مورد اذیت و آزار و تبعید واقع شده‌اند ) ؛ و سبک "چیکو " که شاد و جذاب است. نسل‌‌‌های جدید فلامنکو، سبک‌‌‌های جاز و دیگر سبک‌‌‌های آفریقایی و برزیلی را با فلامنکو مدرن ترکیب کرده‌اند.

فاندانگو

با وجودی که به لحاظ تاریخی گفته می‌شود که فاندانگو بوسیله کسانی که در پادشاهی هند بودند به اسپانیا آورده شد، این رقص به حدی در فرهنگ عامیانه اسپانیا محبوب و مهم شد که در سال 2010 بعنوان دارایی فرهنگی اعلام شد. فاندانگو بصورت دو نفره و سه ضربی با همراهی ساز قاشقک انجام می‌شود و به واسطه این ساز شبیه رقص "خوتا"می‌باشد.

سِگیدیاس

سِگیدیاس آهنگ‌‌‌های محلی اسپانیا هستند اما بطور خاص نوعی رقص محلی رایج در ایالات مادرید و جزایر قناری می‌باشند. اولین سِگیدیاس در تئاتر‌‌های قرن هجدهم ظاهر شدند و از همان آغاز به خاطر داشتن ریتمی مهیج و همراهی طبل و گیتار و قره نی و قاشقک معروف شدند. معمولاً موضوعاتی شاد و با نشاط دارند اما به تِم‌‌‌های عاشقانه نیز می‌پردازند.

کُروتاکولوخیا

هنر منحصر به فرد نواختن قاشقک یا چهار پاره است که همزمان با رقص یا پا کوبیدن همراه است. در میان رقص‌‌‌های محلی اسپانیا، رقص‌‌‌هایی است که خاص منطقه‌ای در اسپانیاست مانند:

خوتا

نوعی رقص محلی اسپانیا که با نوای قاشقک‌‌‌ها همراه است و رقاصان آن لباس‌‌‌هایی محلی مانند لباس رقاصان فلامنکو می‌پوشند. ریتم خوتا دارای ضرب 4/3 است و برای اجرای آن از گیتار، طبل و ماندولین یا همان عود فرنگی استفاده می‌شود.

فلامنکو در اسپانیا، برگرفته از defense، قابل بازیابی https://www.defense.gov/Multimedia/Photos/igphoto/2003016640/

رقص‌‌‌های باسکی

این رقص‌‌‌ها در صحبت از فرهنگ باسک بسیار محلی و مهم هستند. رقص‌‌‌های باسکی در جشن‌‌‌هایی که وقایع تاریخی یا فرهنگ باسک را نمایش می‌دهند، استفاده می‌شوند. در میان انواع مختلف این رقص‌‌‌ها، رقص‌‌‌های در هوای آزاد و رقص‌‌‌های شمشیر وجود دارند.

ساردانا

رقص محلی آندوررا و کاتالونیا می‌باشد و بصورت گروهی و به شکل دایره انجام می‌شود. در این رقص تعداد پارتنر‌‌ها مهم نیست و نوعی رقص کاملاً اجتماعی است که بطور متوسط هفده نوع آلت موسیقی در ساخت ریتم آهنگ آن وجود دارد.

مونیِرا

این رقص محلی اسپانیایی مخصوص ایالات خودگردان آستوریاس، گالیسیا و کاستیا لئون می‌باشد. معمولاً با دایره زنگی، عود، طبل، نی انبان و باس همراه است. ساختار این رقص شبیه ساردانا بوده و ضرب آن 8/6 می‌باشد[۱][۲].

نیز نگاه کنید به

فرهنگ عمومی اسپانیا؛ جشن‌ها و سرودها در اسپانیا

کتابشناسی

  1. برگرفته از: https://es.wikipedia.org/wiki/Danza_espa%C3%B1ola
  2. فاخری، مهدی(1392). جامعه و فرهنگ اسپانیا. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی (در دست انتشار)