کشاورزی در بنگلادش
کشاورزی بازوی مهم اقتصاد بنگلادش است. کشاورزی در زمینههای اشتغال، فقر زدایی، رشد نیروی انسانی و تولید مواد غذایی و در مجموع در رشد و پیشرفت اقتصاد کشور تاثیر بسزایی دارد. محصولات عمده بنگلادش، برنج، کنف، نی شکر، سیب زمینی، عدس، گندم، چای و تنباکو است. تقریباً 72 درصد از تولیدات ناخالص کشور از بخش کشاورزی تامین میشود.
بنگلادش بزرگترین تولید کننده کنف در جهان است. بدلیل این که برنج غذای اصلی و از اهمیت زیادی برخوردار است، در سال بنا بر آمار FAO حدود 30 میلیون تن و بنا بر اعلام مقامات محلی 43 میلیون تن برنج تولید میشود. در سالهای 1996 و 1997 م تولیدات سیب زمینی 1520000 تن، عدس 523000 تن، بذر خردل 390000 تن و نیشکر 7520000 تن بوده است. سی و دو درصد از درآمد ناخالص ملی کشور از بخش کشاورزی تأمین میشود. از میان تولیدات کشاورزی، مواد غذایی 73 درصد، ماهی و دامها 19 درصد و ثروتهای جنگلی 7 درصد را تشکیل می دهند.
مسئله آبیاری در رشد تولیدات کشاورزی از درخور توجه است. ستاد عمران منابع آبی بنگلادش از طریق ساخت سدها، پلهای آبگیر و کندن رودها نقش مهمی را در پیشرفت آبیاری کشور و کنترل سیل ایفا میکند. البته به دلیل نابرابری در سیستم مالکیت زمین در بنگلادش تنها 10 درصد از مردم کشور صاحب 60 درصد زمین و 66 درصد از مردم فقط 1 درصد از زمینهای کشور را مالک هستند و یک سوم از مردم بنگلادش فاقد زمین هستند[۱][۲].
نیز نگاه کنید به
جامعه و نظام اجتماعی بنگلادش؛ ساختار و نظام اقتصادی بنگلادش؛ صنعت چای در بنگلادش
کتابشناسی
- ↑ Bangladesh-Britannica Online Encyclopedia, 2011
- ↑ توسلی، محمد مهدی، علی زاده کندی، عزیز، توسلی، سینا(1391). جامعه و فرهنگ بنگلادش. تهران: سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی( در دست انتشار)