نصرت بوتو
نصرت بوتو در 23 مارس 1929 م. برابر با 1307 خورشیدی، در اصفهان زاده شد. خانواده وی از سرشناسان و بازرگانان ایرانی و از خاندان کُرد جلالی بود. دلیل رفتن وی به پاکستان مشخص نیست؛ بنظر میرسد برای فعالیت های تجارتی به کراچی، که از بنادر مهم و تجاری پاکستان بوده است، به آنجا رفت و آمد می کرده است.
در زمان سکونت در کراچی با ذوالفقار علی بوتو، که در آن زمان وزیر امور خارجه پاکستان بود، آشنا شده و در 1951 با وی ازدواج می کند.
حاصل ازدواج این دو، چهار فرزند به نام های بینظیر، مرتضی، فاطمه و شهنواز بود. وی در بین سالهای 1971 تا 1977م بانوی اول پاکستان شد. وی بعد از درگذشت همسرش ذوالفقار علی بوتو و ریاست حزب مردم پاکستان را برعهده گرفت.
در طول این مدت، سه فرزند از چهار فرزندانش در سوء قصدهای سیاسی به شهادت رسیدند. این قتلها بشدت او را تحت تاثیر قرار داد و ناگزیر کار سیاسی را در 1990م. رها کرد و چندی بعد بر اثر شدت ناراحتی به بیماری سرطان دچار شد و در پایان عمر از آن بیماری و سپس آلزایمر رنج فراوان برد و واپسین روزهای عمرش را در دبی، در منزل دختر بزرگش، بی نظیر، سپری کرد (23 اکتبر 2011م)[۱].
نیز نگاه کنید به
ایرانیان و ایرانی تباران در پاکستان؛ ذوالفقار علی بوتو
کتابشناسی
- ↑ توسلی، محمدمهدی (1402)، "یادداشتهای روزانه".
محمد مهدی توسلی