روابط مصر با آمریکا

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲ توسط Hamidian (بحث | مشارکت‌ها)
روابط مصر با آمریکا

روابط دو کشور در دوران ریاست جمهوری انور السادات و تغییر اولویت­‌های سیاست خارجی مصر از شرق به غرب وارد مرحله‌­ای جدید شد. امضای معاهده کمپ دیوید با میانجی­‌گری آمریکا نقطه عطفی در روابط دو کشور بود. در دوران ریاست جمهوری حسنی مبارک نیز روابط استراتژیک میان مصر و آمریکا برقرار بود. سفر باراک اوباما، رئیس ­جمهور آمریکا به مصر در سال 2009 و تأکید او بر جایگاه مصر به عنوان کشوری معتدل و نقش آفرین در مواجهه با جریان‌­های بنیادگرا و تروریستی، نشان از نگاه این قدرت جهانی به جایگاه مصر داشت. پس از پیروزی انقلاب مردم مصر در ژانویه 2011، رئیس ­جمهور آمریکا طی سخنرانی خود اراده مردم مصر را برای تغییر و پیروزی اصول آزادی و دموکراسی در این کشور و نقش ارتش مصر را در اداره بحران ستود. در جریان برکناری محمد مرسی، رئیس­ جمهور منتخب مصر در سال 2013 توسط ارتش، هر چند این تحولات ابتدا مورد انتقاد دولت آمریکا قرار گرفت، به تدریج اما از دامنه آن کاسته شد و وزیر امور خارجه آمریکا اعلام کرد که دخالت ارتش با هدف بازگرداندن دموکراسی بوده است و میلیون‌­ها نفر از مردم مصر از نهاد ارتش خواستار چنین اقدامی برای حمایت کشور در برابر آشفتگی­‌ها شده‌­اند. همچنین وی در سفری به قاهره مصر را شریک اساسی برای آمریکا دانست و تأکید کرد که مصر نقش بسیار مهمی در حیات سیاسی و فرهنگی و نیز رهبری اقتصادی خاورمیانه و شمال آفریقا ایفا می­‌کند. در سال­‌های پس از پیروزی انقلاب، علاوه بر وزیر امور خارجه، بسیاری از مسئولان آمریکایی از جمله معاون وزیر خزانه‌­داری و معاون وزیر امور خارجه در امور دموکراسی و حقوق بشر و برخی از اعضای کنگره به قاهره سفر کرده‌­اند. همچنین در همین سال­‌ها برخی از مسئولان مصری در راستای تقویت مناسبات دو کشور به آمریکا سفر کرده­‌اند که از آن جمله می­توان به سفر معاون نخست­ وزیر و وزیر همکاری بین­ المللی به واشنگتن و ملاقات با معاون وزیر امور خارجه، معاون وزارت خزانه‌­داری، نماینده سازمان بازرگانی، مدیر آژانس آمریکایی توسعه بین­ الملل و اعضای شورای سرمایه­‌گذاران آمریکایی مصری اشاره داشت[۱].[۲]

نیز نگاه کنید به

کتابشناسی

  1. برگرفته از .(https://www.mfa.gov.eg (2014
  2. صدر هاشمی، سید محمد (1392). جامع فرهنگ و ملل مصر. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، ص175-176.