بازگشت دنگ شیائوپینگ به قدرت

از دانشنامه ملل
نسخهٔ تاریخ ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۸ توسط Rashid (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

به هرحال، پس از بروز اختلافات میان مائو و لین بیائو دست راست مائو بر سر قدرت و نحوه‌ی اجرای اقلاب فرهنگی و کشته شدن لین بیائو در یک سانحه‌ی هوایی در سال 1971، و تجدید نظرهایی که در حزب صورت گرفت، دِنگ مجددا مورد توجه رهبری حزب واقع شد.

البته چوئِن­ لای در پست نخست وزیری در ملایم ­تر کردن نظر مائو نسبت به دِنگ و بازگرداندن وی از تبعیدگاه نقش مؤثری داشت. باید اضافه کرد که شخصیت، هوش، استعداد و توانایی­ های فردی دِنگ او را از گذشته در میان رهبران حزب شاخص کرده بود و به دایره المعارف متحرک حزب مشهور بود.

وقتی چوئِن ­لای به دلیل بیماری بستری شد، مائو را قانع کرد تا دِنگ را برگرداند و از او اعاده‌ی حیثیت شود. دِنگ پس از بازگشت از تبعیدگاه در بهار سال 1973سریعا به پست­ های بالایی گمارده و به عنوان جانشین اجرایی چوئِن­ لای مشغول به کار شده و کلیه‌ی امور اجرایی کشور بار دیگر در اختیار وی قرار گرفت.

دِنگ نیز تمام هم خود را صرف سروسامان دادن به وضعیت نابسامان اقتصادی و باز گرداندن همدلی و وحدت به حزب و دولت کرد و خیلی مواظب بود که دوباره هدف حملات سیاسی افراطیون طرفدار انقلاب فرهنگی و مائو قرار نگیرد. وی در اواخر سال 1973، در ساختار فرماندهان نظامی مناطق تغییراتی ایجاد و تعدادی از نظامیان هم­فکرش را اتقای مقام داده و به عضویت دفتر سیاسی حزب در آورد.

با وخیم ­تر شدن شرایط جسمانی چوئِن ­لای و بستری شدنش در ماه مه1974، رهبری عملی کشور به صورت فزاینده در اختیار دِنگ قرار گرفت. وی در ژانویه‌ی1975 به پست معاونت رهبری حزب، معاون اول نخست وزیر و رییس ستاد مشترک ارتش ارتقای مقام یافت. در این دوران دِنگ تلاش می­ کرد جایگاه سیاسی خود را هرچه بیشتر تثبیت کند، ولی هنوز توان مقابله با جیانگ چِنگ همسر مائو و زن قدرتمند باند چهار نفره را نداشت.

هنوز انقلاب فرهنگی در اوج خود بود و باند چهارنفره ­ی چپ رادیکال هم­چنان برای قبضه‌ی کامل قدرت با دیگران در حال رقابت بود. این باند دِنگ را بزرگ­ترین چالش بر سرِ راه خود می­ دید و مائو نیز از این­که وجهه‌ی انقلاب فرهنگی توسط دِنگ تخریب شود در هراس بود.

باند چهارنفره در اوایل1975، دِنگ را وادار به شرکت در یک سری جلسات انتقاد از خود که معمول سیاست آن روز جناح چپ بود کردند. وی علی­رغم پذیرش برخی نقایص ایدئولوژیک خود، از پذیرش اشتباه بودن سیاست­ های اقتصادی اتخاذ شده از طرف خود سر باز زد و رقابت میان او با باند چهار­نفره بیش از پیش بروز کرد و مائو هم به جانبداری از باند چهارنفره پرداخت و عذر خواهی دِنگ را نپذیرفته و تعیین سرنوشت سیاسی وی را بر عهده ­ی کمیته‌ی مرکزی حزب گذاشت[۱].

نیز نگاه کنید به

 دنگ شیائوپینگ، معمار اصلاحات چین؛ چوئن لای، نخست وزیر مادام العمر جمهوری خلق چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی هنری و انتشاراتی بین الملی الهدی، جلد 1، ص.241-242.