جریان تفکرات جدید اسلامی در چین

جریان سوم اسلامی مربوط به اواخر دوران سلسله مینگ است که مسلمانان به راحتی به کشورهای اسلامی خاورمیانه رفت و آمد کرده و تحت تأثیر حرکت ­های اصلاح طلبانه و احیا گرانه در این مناطق ایده­ های جدید اسلامی را وارد چین نمودند. در اواخر قرن نوزدهم میلادی و اوایل قرن 20، چین در معرض تفکرات جدیدی از شرق و غرب جهان واقع شد. در چنین شرایطی بود که مسلمانان نیز به دنبال تفکرات جدید اسلامی بر آمدند. سفر به حج و تحصیل بسیاری از جوانان مسلمان در دانشگاه الازهر مصر( تا سال 1939 حدود 33 نفر از الازهر فارغ التحصیل شدند.) که پس از بازگشت ایده ­های تازه­ ی اسلامی را همراه خود وارد چین کردند. تأسیس سازمان ­های مختلف اسلامی، راه اندازی نشریات متعدد اسلامی، به وجود آمدن مدارس جدید آموزشی، ساختن بیمارستان­ های مدرن و مؤسسات عام­المنفعه­ ی اسلامی در چین در نیمه ­ی نخست قرن بیستم از دستاوردهای این جریان نوگرا و روشنفکر اسلامی در چین به شمار می­ آیند. اصلاحاتی که ورود افکار سلفی و وهابی اخوانی به چین را به همراه داشت. ایده ­های اخوانی در حدود سال 1892 میلادی، توسط ما وانفو(Ma Wanfu)(1934-1849 میلادی) و پس از بازگشت وی از سفر حج، در این کشور معرفی شد..

نیز نگاه کنید به جریان اسلامی پیرو طریقت های صوفیانه در چین؛ جریان اسلام سنتی در چین؛ جریان های عمده اسلامی چین در دوران سلسله چینگ