معماری آرامگاه های سلطنتی در چین
ساختمان آرامگاه های سلطنتی چین یکی از عظیم ترین، باشکوه ترین و عالی ترین نمونه از معماری مجموعه های ساختمانی است که با استفاده از شرایط طبیعی و جغرافیائی و در دامنه و یا روی کوه ها و یا دشت ها احداث شده است. ترکیب عمومی این مقبره ها احاطه شدن قبرستان توسط دیوار، داشتن چهار دروازه در چهار جهت، و قرار داشتن برج های دیدهبانی در چهار گوشه ی مجموعه ساختمان، وجود راهرویی در جلو قبرستان، و کاشتن درختان کاج و سرو سرسبز و سر به فلک کشیده در سرتاسر محوطه ی آرامگاه است که محیطی آکنده از سکوت و آرا مش را ایجاد کرده است.
نمونه ی بارز این گونه معماری مجموعه ی ساختمانی، آرامگاه مشهور«چین شیخوانگ»، نخستین امپراتور چین واقع در دامنه ی شمالی کوه«لیشان» در شهر«شیآن» در استان«شنسی» با بیش از2000سال قدمت است که پیکره ها و مجسمه های سفالی جنگجویان و اسب ها و ارابه های دفن شده همراه امپراتور، نهایت ابهت و عظمت و شکوه و جلال هنری را با استادی و مهارت کامل نشان می دهد. این مجموعه ی آرامگاهی هشتمین عجایب دنیا لقب گرفته است. همچنین، مجموعه آرامگاه های امپراتوران سلسله های«مینگ» و «چینگ» در حومه ی پکن، معروف به 13 مقبره ی امپراتوری، با معماری دقیق و ظریف و خاص خود نیز متمرکزترین و کامل ترین مجتمع آرامگاهی موجود در چین به شمار می آیند.[۱]
نیز نگاه کنید به هنر در چین، هنر نقاشی در چین، هنر خوشنویسی چین، هنر معماری در چین
کتابشناسی
- ↑ سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی، جلد ...، ص ... .