معماری آرامگاه های سلطنتی در چین

از دانشنامه ملل
آرامگاه های سلطنتی

ساختمان آرامگاه ­های سلطنتی چین یکی از عظیم­ ترین، باشکوه­ ترین و عالی­ ترین نمونه از معماری مجموعه­ های ساختمانی است که با استفاده از شرایط طبیعی و جغرافیائی و در دامنه و یا روی کوه ­ها و یا دشت ­ها احداث شده است. ترکیب عمومی این مقبره­ ها احاطه شدن قبرستان توسط دیوار، داشتن چهار دروازه در چهار جهت، و قرار داشتن برج ­های دیده­بانی در چهار گوشه­ ی مجموعه ساختمان، وجود راهرویی در جلو قبرستان، و کاشتن درختان کاج و سرو سرسبز و سر به فلک کشیده در سرتاسر محوطه­ ی آرامگاه است که محیطی آکنده از سکوت و آرا مش را ایجاد کرده است.

نمونه ­ی بارز این گونه معماری مجموعه ­ی ساختمانی، آرامگاه مشهور«چین شی­خوانگ»، نخستین امپراتور چین واقع در دامنه ­ی شمالی کوه«لی­شان» در شهر«شی­آن» در استان«شن­سی» با بیش از2000سال قدمت است که پیکره­ ها و مجسمه ­های سفالی جنگ­جویان و اسب­ ها و ارابه­ های دفن شده همراه امپراتور، نهایت ابهت و عظمت و شکوه و جلال هنری را با استادی و مهارت کامل نشان می ­دهد. این مجموعه ­ی آرامگاهی هشتمین عجایب دنیا لقب گرفته است. هم­چنین، مجموعه آرامگاه­ های امپراتوران سلسله ­های­«مینگ» و «چینگ» در حومه ­ی پکن، معروف به 13 مقبره­ ی امپراتوری، با معماری دقیق و ظریف و خاص خود نیز متمرکز­ترین و کامل ­ترین مجتمع آرامگاهی موجود در چین به شمار می­ آیند.[۱]

نیز نگاه کنید به

هنر در چین؛ هنر معماری در چین؛ معماری بنای قصرها و کاخ ها در چین

کتابشناسی

  1. سابقی، علی محمد(1392). جامعه و فرهنگ چین. تهران: موسسه فرهنگی، هنری و انتشاراتی بین المللی الهدی.