صنعت گردشگری تونس
تونس نخستین کشور در جهان عرب و دومین کشور در آفریقاستکه توانسته است به الگوی توسعه افتهای در صنعت گردشگری با رعایت استانداردهای بینالمللی برسد و از نخستین کشورهای اسلامی است که در کنار راهاندازی گردشگری جوانان به گردشگری خانواده نیز با هدف کاهش آسیبهای اخلاقی موجود در این صنعت توجه میکند. خورشید، دریا، ماسههای طلایی نرم ساحل و بیابان، منابع طبیعی خدادادی به همراه امکانات گردشگری مانند هتل، وسایل تفریحی و نیروهای کارآمد و کاردان، فضای مطبوعی را برای گردشگران فراهم کرده است. ساحل دریا، چشمههای آبگرم، بیابان شنهای روان و آثار باستانی بهجامانده از دوران فینیقی، رومی و عرب مهمترین فضای گردشگری در این کشور است و سهم مهمی در درآمد ملی بر عهده دارد. بازیهای آبی، حمام آفتاب، آبدرمانی، گلف، تنیس و بیابانگردی با شتر یا موتور در این کشور بسیار رواج دارد.
۱۲۵
۱. المعهد الفرانسي للتعاون: www.ifctunisie.org ۲، المعهد الثقافی الصقلی: مجمع اورستیادی دی جیبلینا.
۱۲۶
شمار جهانگردان خارجی در تونس از رقم ۴۶ هزار نفر در سال ۱۹۶۱ میلادی، به ۴۱۱ هزار نفر در سال ۱۹۷۰ با درآمدی معادل ۲۹ میلیون دلار رسید که این رقم در سال ۱۹۹۰ به ۴ میلیون نفر و در سال ۲۰۱۰ میلادی نیز به و ششونیم میلیون نفر با درآمدی معادل دوونیم میلیارد دلار رسید.
بیشتر گردشگران خارجی از کشورهای فرانسه، آلمان، ایتالیا، انگلستان و روسیه به تونس سفر میکنند کشورهای همسایه تونس، بهویژه مردم لیبی و الجزایر نیز سفرهای گردشگری و درمانی بسیاری به تونس دارند. تونسیها در مدیریت گردشگر آگاه و هنرمندند و با راهکارهای گردشگری آشنایند و آن را بهخوبی مدیریت میکنند. وزارت گردشگری تونس اعلام کرده است، در نظر دارد تا سال ۲۰۱۶ تعداد گردشگران خارجی را به مرز ۱۰ میلیون نفر برساند و با جذب حمایتهای مالی سازمانهای بینالمللی، توریسم زیستی را گسترش دهد. فرانسه نقش مهمی در رونق مبانی نظری و عملی توریسم در تونس داشته است که سابقه آن، بهویژه در ساختن زیرساختها به سال ۱۹۶۲ میرسد که برنامهریزان اقتصادی تونس تصمیم گرفتند بیشترین استفاده را از سواحل این کشور بکنند. امروزه، صنعت گردشگری تونس بیش از ۳۶۰ هزار فرصت شغلی را مدیریت میکند. بیش از %۴۰ از هتلهای تونس چهار ستاره و با دو قیمت تابستانی و زمستانی اداره میشوند. راحتی گردشگر شعار اصلی متولیان صنعت جهانگردی در تونس است و موجب شده است تا برهنگی گردشگران زن در سواحل و هتلهای تونس افزایش یابد و اعتراض مردم را به دنبال داشته باشد که این
اعتراضها با پیروزی انقلاب کرامت شدت بیشتری گرفت. فرانسه، ایتالیا، آلمان، ترکیه، لیبی، الجزایر، مصر و کشورهای حاشیه خلیجفارس بیشترین مقصد تونسیها برای گردشگری است؛ مدتی است که گردشگران تونسی راه ایران را نیز برای دیدن جاذبههای گردشگری آن انتخاب کردهاند.
توصیه به گردشگران
غیر از توصیههای عمومی که گردشگران باید به آن توجهکنند، این نکات نیز میتواند سودمند باشد:
۱، تونس کشوری مسلمان و زبان رایج آن عربی و فرانسه است و زبان انگلیسی کمکاربرد است.
۲ بهار و پاییز تونس مطلوبترین دمای هوا را برای ما ایرانیان دارد. ۳ سفر عادی به تونس نیاز به گذرنامه دارد.
۰۴ با توجه به نبودن پرواز مستقیم از ایران به تونس، مسافران میتوانند از طریق استانبول، دبی یا دوحه به تونس مسافرتکنند. ۵، اعلام موجودی ارز به هنگام ورود مسافر به فرودگاههای تونس ضروری است.
۶، حمل مواد مخدر در تونس جرم است.
۰۷ واحد پولی تونس دینار است و هر دلار تقریبا معادل یکدینارونیم است.
۸ تهیه سیمکارت تلفن همراه و تبدیل ارز در فرودگاه انجام شود. ۰۹ آب شهر بهداشتی نیست. بهتر است از آبمعدنی استفاده شود. ۱۰، تونس کشوری مسلمان و خوردنیهای آن حلال است. البته گوشت خوک و مشروبات الکلی در برخی فروشگاهها فروخته میشود که جای آن مشخص است.
۱۱، برنج تونس دانهدرشت است و غالبا با مذاق ایرانیها سازگار نیست و بیشتر ایرانیان مقیم تونس از برنجهای وارداتی استفاده میکنند. ۱۲. تونسیها همه محصولات دریایی را حلال میدانند. هشتپا و ماهیان بدون فلس نیز خورده میشود.
۱۳، نان فرانسوی (بگت) قوت غالب مردم است؛ گرچه نان لبنانی و نانهای سنتی نیز در دسترس است.
۱۴، همراه داشتن لباس گرم در زمستان ضروری است. ۱۵. هتلهای تونس اغلب بدون دمپایی هستند.
۱۶.کلماتی، مانند عسلمه (سلام)، بسلمه (خداحافظ)، یاعیشک (زنده باشی) در محاورات روزمره پرکاربرد است و رابطه عاطفی خوبی بین شما و تونسیها برقرار میکند. ۱۷. تاکسی بهترین وسیله برای حملونقل در تونس است.
۱۸ ، دستدادن و روبوسی مردان با زنان حتی از سوی علما مرسوم است. ۱۹. زیتون، روغن زیتون، لباسهای نخی، محصولات چرمی، صنایعدستی چوبی و سفالی و شال و محصولات با برند اروپایی از مهمترین سوغاتیهای تونس است. ۲۰، ورود فرش به تونس از طریق گمرک ممکن است.
۲۱.گردشگران عزیز ایرانی بکوشند از گفتوگوهای دینی تعصبآمیز پرهیز کنند.
۱۴۵